johannes1 schreef:die traditie loopt 50 jaar achter op de rest van Nederland
loopt niet achter op de rest van nederland, maar het is nederland die de traditie verlaten heeft. het zegt meer over de mens dan over de traditie. men zegt wel eens blijheid vrijheid. of andersom. bij de traditie moeten ze dingen laten en dat wilt men niet en daarom verlaat men het.
Niet alleen dat, het wordt simpelweg niet begrepen. Voorbeeld. Ik leerde op mijn 4e de standaard christelijke gebeden. Op mijn 14e begon ik te begrijpen wat ik zei. Nu leef ik nog in een landelijk gebied, en gebruik ik veel relatief "oud" nederlands. Ik kan me heel goed voorstellen hoeveel mijn Amsterdamse leeftijdsgenoten van alle kerkelijke **** zullen begrijpen. Als het de helft haalt, noem ik dat veel.
Het hele christendom is verzand geraakt in leerregels, abstracties, woorden die buiten de kerk nergens gebruikt worden, etcetera. Als buitenstaander, of als jonge christen, zul je al voor je iets kunt geloven, moeten vechten om er een snars van te begrijpen, en het is best logisch dat mensen niet vechten voor iets dat ze niet eens begrijpen. Ja, we zijn bijna in net zo'n situatie terug als die in de tijd van Luther. In die tijd begreep het gewone volk geen snars van de bijbel omdat het latijn was. In onze tijd begrijpt het gewone volk net zomin wat God tegen ze wil zeggen. Geloven in god? Wat is dat eigenlijk, defineer het eens. Als je weet dat God bestaat? Dat weten de moslims, Hindoes en de Zulu's ook. Geloven dat YHWH bestaat? Dat doen de Joden ook. Geloven dat Jezus voor je zonden gestorven is? En als je dan ondertussen een drugsbaron bent en er vrolijk mee doorgaat? Etcetera. Begrippen als "geloof" zijn veel te abstract. Breng het eens in normale taal. 21e eeuwse woorden.
Je zegt dat de jeugd afknapt op het woord "gebod". En soms klopt dat. Maar het omgekeerde zie ik eigenlijk net zo hard in gesprekken met niet-christenen. Ze knappen af op het christendom, juist omdat het zo wetteloos is: "er is geen verschil te zien tussen een christen en een niet-christen". Zeg mij eens, ligt dat ook aan hen, of ligt het aan ons, een stelletje lauwe christenen? Ik kom af en toe radicaal voor mijn geloof uit, en wie zijn het die me dan terugroepen?
Christenen. Als ik hier op zou roepen tot een Jihad voor onze God, dan krijg ik meteen twintig boze reacties, gok ik. De kerk slaapt, vaak letterlijk zelfs, haar vlam is bijna uitgedoofd, hoe moeten buitenstaanders daar ooit door aangetrokken worden? Lees mijn sig maar eens: het slaat denk ik heel goed op ons moderne kerk.
en verwacht ondanks dat, dat mensen bekeerd worden
is dat niet hetgeen de bijbel naar oproept om ons te bekeren?
Ik heb weinig verstand van medische wetenschap, maar als een dokter open TBC heeft, zal hij denk ik beter eerst zelf beter kunnen worden dan dat hij patienten gaat "genezen". Een zieke kerk kan net zomin ongelovigen "genezen". Dat is ook mijn stelling in dit topic. Laten we eens pas op de plaats maken als het gaat om naar de grote ongelovige honden buiten de kerk kijken, en eens gaan kijken hoe gezond onze kerk zelf nog is. Een kerk zonder geestdrift is net zo zinloos als een voetbalteam met 11 dode spelers. De eerste noodzaak is, altijd, leven.
Waarom o waarom worden zo weinig mensen bekeerd in een "traditionele" kerkdienst, lijkt het, en velen in de minder traditionele diensten zoals Alpha cursus, jeugdkerken, etcetera? Is dat al niet een duidelijk teken, terwijl met name jeugd tot 30 jr. massaal onze traditionele kerken verlaat? Een gemeente die eentonig en emotieloos haar psalmen reciteert, dient dat God?
misschien worden er wel even veel bekeerd, maar het verschil zit hem in de beleving. bij de traditionele kerken, zoals jij ze noemt, word het niet zo getoond. en bij de minder tradiotionele kerken word het van de daken geschreeuwd om het zo te noemen. terwijl je daar ook vraagtekens bij kan zetten. wat is bij jou de toetssteen om te zeggen dat een gemeente eentonig en emotieloos zingen?
Daar heb ik oren voor gekregen. Je hebt zingen en zingen, en dat weet je vast zelf ook wel, zing maar eens iets zonder emotie en iets met emotie, het klinkt compleet anders. En ik ben nog niet eens begonnen met het "weet wat je zingt". Er wordt geklapt als de bomen in het veld zullen klappen, maar als we een nieuw lied voor god de heer gaan zingen zingen we vrolijk door met onze 100-jaar oude liedbundel. We staan nu alvast op in plaats van straks als Jezus terugkomt, maar als we zingen "looft hem met snarenspel en cimbaal" dan eisen we een (niet genoemd) orgel in plaats van een (wel genoemd) drumstel+gitaar.
Bekering, wel, ik heb leren rekenen. Ik kan niet van elke kerk spreken, wel van de kerk waar ik heen ga/ging. Tien jaar geleden een volle kerk met vier diensten per zondag, waarbij drie bomvol zaten. Tegenwoordig een half lege kerk met drie diensten per zondag, waarbij er nog maar een een beetje volzit. Ooit werden de stoelen aangesleept, tegenwoordig kun je zelfs bij een belijdenisdienst nog makkelijk een plaats vinden. Als een emmer eerst tot de rand volstaat, en een paar minuten later half leeg is, dan is het moeilijk om te ontkennen dat er water verdwenen is. O, misschien zijn er een paar druppels bij gekomen. Maar dat verandert blijkbaar weinig aan de situatie.
Misschien is het tijd om het zwaard weg te leggen, en in te ruilen voor een scalpel. En dat we daarmee onszelf als kerk eens gaan opereren?
ik las gister ergens een stukje en ik weet niet van wie het was even, maar die schreef wij moeten zaaien en God zal oogsten. (neem dus aan dat het een dominee was die het geschreven heeft)
Ooit was er een man die iets anders zei. Hij noemde zijn kind "Jezreel", oftewel: God zaait. Van die man weten we zeker, dat hij bekend stond als "Hosea". Ik zal de details besparen over wat er gezaaid werd, maar wel dit zeggen, dat het gezaaid werd in een land waarin hoererij en moord, ook op de jongste kinderen, onbestraft bleef; waar oplichterij alledaagse bezigheid was, waar de individualisering hoogtij vierde en het aantal volgers van YHWH drastisch daalde. Een land waarin andere goden geintroduceerd werden en men massaal andere goden diende, met anme Baal
Bij ons heet ie Mammon.
Als je een wijngaard wil redden, moet je niet hard gaan werken aan de grond er vlak naast. Werk eerst maar eens de rotte planten zelf bij, snoei ze, kap ze desnoods af, verbrand alle ziekte met vuur. Daarna kun je weer gaan overwegen om er nieuwe plantjes bij te zetten.
The ox knoweth his owner, and the ass his master's crib; but my children do not know Me, my people does not consider.