Elk jaar is het een bekend verschijnsel. Redacteuren van bladen uit onze reformatorische gezindte bespreken de jongerendag. De conclusie is elk jaar zo'n beetje hetzelfde: er zit weinig goeds bij. Zo ook dit jaar. Ik lees in de krant dat een dominee uit de Gereformeerde Gemeente "verbijsterd" is over de toespraken op de jongerendag. Kritiek op muziek kan ik me wel indenken. Daar speelt ook smaak mee. Maar volgens mij mag je als christen niet zo maar de prediking als waardeloos of zelfs gevaarlijk beschouwen. Paulus gaat hier zelfs heel ver in in het bijbelboek Filipenzen:
1 filippenzen 1:15-18: Sommigen prediken de Christus wel uit nijd en twist, maar anderen doen het met goede bedoeling. 16 Dezen verkondigen de Christus uit liefde, daar zij weten, dat ik tot verdediging van het evangelie gesteld ben, 17 maar genen uit eigenbelang, met de onzuivere bedoeling, mij de gevangenschap zwaar te maken.
18 Wat doet het ertoe? In elk geval, hetzij met een bijoogmerk, hetzij in oprechtheid, wordt Christus verkondigd; en daarin verblijd ik mij, en zal ik mij ook verblijden
Het is denk ik prima om met een gezonde kritische blik zaken te volgen maar God roept ons wel op verblijd te zijn wanneer zijn naam verkondigd wordt
