Bharat schreef:Er zijn vele evangeliën (ik geloof 134 maar ik kan er naast zitten) toch staan er enkele in de bijbel. Wanneer ik op dit forum kom met een quote uit een niet bijbels evangelie dan wordt hier nooit serieus op gereageerd. Het wordt meestal als onwaar aangedaan. En waarom is de vraag. Hebben alle evangeliën niet één zeer belangrijk item gemeen; Jezus. Het is na mijn inziens nogal bekrompen om te zeggen dat alle niet bijbelse evangeliën onzin zijn. Weten we niet allemaal dat het kerkelijke instituut in de geschiedenis vele zaken hebben ondernomen om macht te hebben op het volk. Is daar het bepalen van wat er in de bijbel staat niet onderdeel van? Ik zeg van wel waardoor de bijbel onvolledig is en een kant van Christus laat zien terwijl er meerdere zijn.
Maar de wegen van God zijn niet voor ons te vatten want sinds een eeuw beschikken we weer over evangeliën waarvan we het bestaan niet of amper afwisten. En ja sommige vertellen wel behoorlijk andere dingen dan de meeste geleerd is van uit de huidige bijbel. Nu kan je zeggen; dus het is onwaar of je kunt zeggen; laat ik eens gaan onderzoeken wat er nu anders is en hoe dit komt. En misschien nog belangrijker wat het met je doet. Want zou het Woord van God je niet moeten raken in je hart zodat je zo’n gevoel van liefde krijgt voor God dat je niet anders wilt dan bij Hem te zijn? Ik begrijp dan ook dat voor zij die hun hele leven hebben gehoord van; ‘dit is de waarheid, en iets anders is van de duivel of iets dergelijks’ dat het voor hen moeilijk is om toch te gaan onderzoeken. Maar hebben we niet een maatschappij gecreeerd met z’n allen waarin we de vrijheid hebben om te onderzoeken. Is dat niet waar onze voorouders zo naar verlangden waardoor wij dit nu kunnen? Dus iets bij voorbaat afwijzen omdat het anders is vind ik geen sterk argument.
Nu zijn er wetenschappers die de teksten heel diep gaan onderzoeken en de resultaten kunnen wel eens uitwijzen dat alle teksten een bron van waarheid in hebben.
Neem nu het Thomas Evangelie, waarschijnlijk de meest bekendste.
Gilles Quispel, een van de mede ontdekkers van het evangelie heeft vijftig jaar onderzoek gedaan naar de oorsprong eb vertaling van het evangelie. Hij zegt het volgende erover:
“Het Evangelie van Thomas werd voor 140 na Christus gecomponeerd in Edessa, een Griekse stad in Mesopotamie, bijgenaamd het Athene van het Oosten. De oorspronkelijke taal was Grieks: daarvan zijn enige fragmenten bewaard van omstreeks 200 na Christus. De volledige tekst in Koptische vertaling werd 1945 gevonden in de buurt van Nag Hammadi in Opper-Egypte.
Het Evangelie van Thomas is niet gnostisch, maar zeer asketisch, zoals alle geschriften, die afkomstig zijn van het Aramese christendom, waarvan Edessa het centrum was. Dat de apostel Thomas, een van de twaalf apostelen van Jezus, de auteur ervan is, is niet onmogelijk maar hoogst twijfelachtig. Het Evangelie van Thomas is een verzameling van spreuken, die alle aan Jezus worden toegeschreven.”
“Al in de tweede eeuw na Christus wordt het Evangelie van Thomas geciteerd in het boek van Thomas de Athleet (= de Askeet), ook in 1945 gevonden bij Nag Hammadi en eveneens in Edessa ontstaan. Ook de auteur van de Syrische Handelingen van Thomas (ca. 220, Edessa) kende het Evangelie van Thomas. Mani (216-277) maakt een toespeling op de aanhef van het Evangelie van Thomas aan het begin van zijn Epistula Fundamenti. Dankzij de Keulse Mani-Codex weten we zeker, dat Mani een joodse jongen was, die opgroeide in een commune van joods-christelijke Baptisten (Dopers). Hij stichtte een alternatieve christelijke kerk, welke uitgroeide tot een gnostische wereldgodsdienst met aanhangers van de Atlantische tot de Stille Oceaan. De talrijke manische geschriften in verschillende talen, welke in de loop de jaren zijn ontdekt, bevatten bijna altijd wel citaten uit het Evangelie van Thomas. Zelfs Augustinus, die in zijn jeugd meer dan twaalf jaar auditor (aanhoorder) bij de manchieeers was, kende als enige van de Latijnse kerkvaders dit ‘apokriefe’ gechrift. Naar mijn vaste overtuiging berust het Evangelie van Thomas op twee verloren geschriften:
1) een Judese bron, die omstreeks 40 na Christus geboekstaafd werd en de evangelietraditie bevat van de oergemeente van Jeruzalem. Dit is het oudste christelijke document dat bekend is. De kerkelijke evangeliën zijn veel later (na 60 na Christus). Ofschoon deze Woorden door hun stijl vaak verraden, dat zij uit het Arameens zijn vertaald, moeten wij aannemen, dat de Judese bron van Thomas in het Grieks geschreven werd. Het staat echter voor ons vast, dat deze verzameling van spreuken op generlei wijze afhangt van de kerkelijke evangeliën, welke alle ontstaan zijn in het missiegebied van Paulus, de apostel der heidenen, en daarom heidenchristelijk mogen worden genoemd.
2) Een Alexandrijse bron, die zeer asketisch was en sommige Woorden uit de Judese bron in de sfeer van een wereldstad overzette. Doubletten, Woorden aan Jezus toegeschreven die van elkaar verschillen maar dezelfde inhoud hebben, maken het mogelijk, deze twee bronnen te onderscheiden en te identificeren. Daarnaast kunnen enkele toevoegingen aan de overgeleverde tekst van de hand van de auteur van het Evangelie van Thomas, die zoals gezegd in Edessa woonachtig was, worden vastgesteld.”
Zeer interessant boek voor hij die meer wil weten.
Verder heeft Pars. dit topic geopend vanuit de alcohol discussie waarin ik het Vredesevangelie aanhaalde.
Leef in Liefde
We kennen inderdaad vrij veel apocriefe evangelieen nu. Echter deze Evangelieën zijn vrijwel allemaal van zeer late datum. De meeste uit de derde eeuw. Het Thomas-evangelie wordt door Quispel (een theoloog die nogal flirtte met de gnostiek) een eind in de tweede eeuw geplaatst, dit is het oudste buiten Bijbelse Evangelie. Die vaste overtuiging van de bronnen van het Thomas Evangelie lijken uit de lucht gegrepen, ook omdat er geen vroege verwijzingen naar zijn, ook niet van ketter bestrijders uit het begin van de tweede eeuw.
Verder lijkt het me een nogal onzinnige uitspraak dat er hier geen studie wordt gemaakt van de Buitenbijbelse bronnen. Ik heb het idee dat er veel mensen op dit punt behoorlijk belezen zijn. Zelf heb ik ook een redelijk deel van Nag Hamadi bibliotheek gelezen (en in ieder geval alles wat ondertussen in het engels vertaald is in mijn kast staan). Het gaat erom dat de Heere Jezus in de geschiedenis kwam. Hij was hier en Hij was hier zoals Hij was, dan kan niet iedere ketter zijn verhaal gaan vertellen over Hem. En ook vanuit historisch oogpunt zijn de apocriefe evangelieen vrijwel niet serieus te nemen en het verband met de Zoon van God zoals Hij hier op aarde was lijkt er niet te zijn (alleen het thomas-evangelie is wat dat betreft serieus, maar dat bevat alleen uitspraken). Let wel dat geen van de apocriefe evangelieen in geen enkele Christelijke gemeente van de eerste eeuwen serieus werd genomen (het grootste deel bestond nog niet eens). De strijd met de gnostiek is er altijd al geweest en deze twee hebben nooit bij elkaar gehoord, veel Gnostici beroepen zich erop dat ze met het oorspronkelijke Christendom te maken hebben, maar dat is nooit ook maar een beetje aannemelijk te maken. Wel wordt er veel beweerd (denk aan de aperte historische onzin in bijvoorbeeld de Davinci Code naar voren komt).
De Manicheeers zijn een aparte groep. De oorsprong van Mani is weinig over bekend, mogelijk was hij zwaar beinvloed door Zoroaster, mogelijk ook door Joods-Christelijk denken. Wel is duidelijk dat hij een duidelijke breuk met dit denken maakte die minstens zo groot was als de breuk die Mohammed veroorzaakte.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
[...] "Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
)
