Wanneer neem je verkering?

[Love2]

Ik ben heel goed bevriend met een jongen. Het klikt gewoon heel goed. Beiden voelen we aan dat het meer is dan vriendschap. Alleen hij twijfelt heel erg. Of het wel aan zou blijven enz. Kan iemand mij zeggen hoe ik daarmee om moet gaan? Ik wil hem niet kwijt!
We hebben al eens over zijn twijfels gepraat, maar nu zit hij weer met zoveel twijfels.
Wie helpt...

[Hydro]

Ik ben heel goed bevriend met een jongen. Het klikt gewoon heel goed. Beiden voelen we aan dat het meer is dan vriendschap. Alleen hij twijfelt heel erg. Of het wel aan zou blijven enz. Kan iemand mij zeggen hoe ik daarmee om moet gaan? Ik wil hem niet kwijt!
We hebben al eens over zijn twijfels gepraat, maar nu zit hij weer met zoveel twijfels.
Wie helpt...

Hoi Love2,

Misschien een goede tip om eens in de vragenrubriek op de homnepage van Refoweb te kijken. Daar worden ook dit soort vragen gesteld en helder beantwoord. Ik denk zelf dat ieder stel, voor of tijdens de verkering, wel last heeft van die twijfels. Je moet je daar ook niet door laten leiden. Tuurlijk wil je dat het goed blijft gaan tussen jou en je vriend(in), maar daar kun je voor je aan een relatie begint niet zeker van zijn. Dat vertrouwen enzo moet groeien tijdens je relatie. Je zegt zelf dat je beiden voelt dat er meer is dan alleen gewoon vriendschap. Dus waarom zou je niet toegeven aan die gevoelens/verlangens?

Misschien beetje raar gezegd, maar een verkering is er toch juist voor om te zien of je echt bij elkaar past? Tuurlijk blijft er een kans bestaan dat je toch niet de juiste persoon tegen het lijf loopt, maar zonder verkering kom je daar nooit achter... Probeer niet alleen op je gevoelens te letten, maar probeer ook je verstand te gebruiken. Voel je je veilig bij hem, hebben jullie gemeenschappelijke dingen/hobby's etc, vertrouw je hem helemaal en hij jou? Dat zijn mijns inziens toch wel belangrijke "ingrediënten" voor een relatie.

Tot slot nog het volgende, probeer allebei God hier in te betrekken. Als je om Gods zegen vraagt en vervolgens de stap neemt om samen verder te gaan, dan heb je ook een goede basis. Ik hoop dat je hier wat aan hebt en dat je een gelukkig relatie met die jongen krijgt.

[Lausnitz]

Beste Love2,
Als hij twijfelt, is het verstandig geen verkering te nemen. Als je verkering neemt wordt de kans groot dat twijfel weggedrukt wordt en dat je je zou kunnen laten leiden door puur lichamelijke gevoelens. Dat is mijns inziens geen goede basis voor een relatie.

Sluit God inderdaad niet buiten. Hij heeft een plan voor jou. Vraag aan Hem of Hij dat aan jou bekend wil maken. Misschien heeft Hij wel een bedoeling met die twijfels van die jongen. Succes ermee en bovenal Gods zegen!

Peter

[Lalage]

Hmz, aan het begin weet je toch nooit hoe het zal lopen. Ik ben het eens met hydro en niet met Lausnitz. Een verkering is er juist voor om te kijken of je goed bij elkaar past door intensief met elkaar op te trekken. En als je zorgt dat je lichamelijke relatie niet te ver vooruit loopt op je geestelijke relatie, is er mijns inziens nix mis mee om officieel vriendje en vriendinnetje te zijn.

[Lausnitz]

Lalage, als je weet dat de ander twijfelt dan neem je toch verkering? Ja, het kan goedkomen, maar de kans dat het verkeerd gaat lijkt mij groter.

[trijntjejohanna]

Lalage, als je weet dat de ander twijfelt dan neem je toch verkering? Ja, het kan goedkomen, maar de kans dat het verkeerd gaat lijkt mij groter.

ik vind het juist aan de ene kant wel logisch als je twijfelt voordat je verkering krijgt.. het is aan de ene kant wel een hele stap.. en ja je weet dus niet of het wel goed gaat.. en ja dan kan je best je twijfels hebben, maar dat wil niet zeggen dat je er niet aan moet beginnen

[Lalage]

inderdaad tj!

[Lausnitz]

Lalage, als je weet dat de ander twijfelt dan neem je toch verkering? Ja, het kan goedkomen, maar de kans dat het verkeerd gaat lijkt mij groter.

ik vind het juist aan de ene kant wel logisch als je twijfelt voordat je verkering krijgt.. het is aan de ene kant wel een hele stap.. en ja je weet dus niet of het wel goed gaat.. en ja dan kan je best je twijfels hebben, maar dat wil niet zeggen dat je er niet aan moet beginnen

Ja maar aan Love2 te zien, twijfelt haar vriend heel erg. Dan is het denk ik geen goed idee om met verkering te beginnen. Tuurlijk begin je met wat twijfels aan een verkering, maar meer in de zin van onwennigheid, maar als je echt grote twijfels hebt, dan moet je er niet vanuit gaan dat die weggaan als je besluit tóch verkering te nemen. Zit ik nu meer in jullie vaarwater?

[Javaca]

Twijfels heb je altijd. Ik had m'n twijfels ook voor -en zelfs nog tijdens- onze verkering. M'n vriendin had eigenlijk gepland om 2 jaar met de boot van een zendingsorganisatie mee te gaan, haar grote droom. Nu wordt dit toch een beetje anders. Ik twijfelde er aan of het wel goed voor haar zou zijn. Ze ging twijfelen aan een van haar grootste dromen.
Ook vroeg ik me af of ze wel met zoiemand als mij opgescheept moest zitten. (Ben nogal een moeilijk persoon, vooral voor mezelf).

Volgens mij 'neem' je trouwens geen verkering, het is iets wat je krijgt. Een 'cadeautje' van God. Soms gebeurt het, het kan heel plotseling komen en toch een logisch natuurlijk gevolg van iets zijn.

Wij vroegen beide niet om onze relatie en hebben ons zelfs verzet tegen onze gevoelens, om de ander ruimte te geven. Toch is het gebeurd, en ik moet zeggen dat ik er heel erg blij mee ben. We houden zielsveel van elkaar en hopen samen verder te mogen gaan.
Alles gaat best snel, dat is soms best schrikken, maar toch voelt het goed. De enige die we hiervoor kunnen danken is God. Elke keer weer danke we Hem voor elkaar en vragen we om zijn zegen.

[Lausnitz]

Ik voeg nu niets toe aan de discussie, maar ben het gewoon helemaal met jou eens

[Aragorn]

Tuurlijk wil je dat het goed blijft gaan tussen jou en je vriend(in), maar daar kun je voor je aan een relatie begint niet zeker van zijn. Dat vertrouwen enzo moet groeien tijdens je relatie. Je zegt zelf dat je beiden voelt dat er meer is dan alleen gewoon vriendschap. Dus waarom zou je niet toegeven aan die gevoelens/verlangens?

Als ik eraan zou twijfelen zou ik er zeker niet aan beginnen, waarom zou je dat wel doen? Ik hou niet zo van het 'verkering is uitproberen of iemand bij je past'-principe, daar moet je voor je begint toch ook al wel in geloven lijkt me. (Maar dat schijnt iig niet zo'n probleem te zijn in deze situatie.. )

En ach, verkering is ook maar een labeltje wat mensen ooit bedacht hebben, waarom zou je je daar druk over maken? Je hebt nu in feite ook al een soort relatie, als je daarin doet waar je je allebei prettig bij voelt hoef je daar toch niet perse officieel verkering voor te hebben?
Dan komt er waarschijnlijk vanzelf een moment waarop je het opeens wel weet.

[Groelsje]

'k Ben het gedeeltelijk met Aragorn eens. Ik weet uit ervaring hoe het is om verkering te hebben met iemand die tijdens de verkering heel veel twijfels had, en dat maakt echt heel veel kapot. Ik denk dat het beter voor je vriend is om zichzelf de tijd te geven om er achter te komen wat hij voor je voelt.
Op zich vind ik verliefdheid en de bereidheid helemaal voor elkaar te willen gaan al voldoende basis om een verkering te beginnen, ook al zijn er twijfels in het spel. Als je vriend van die beide zaken (vooral de laatste) niet zeker is, kan hij daar beter buiten de verkering dan binnen de verkering achter proberen te komen. Hij kan kijken of hij uit vriendschap met jou ook genoeg voldoening haalt. Daaruit kun je dan je conclusies trekken.
Op die manier heb jij ook de vrijheid en gelegenheid om na te denken en hem beter te leren kennen. Op hem te moeten wachten vraagt denk ik veel van je, maar misschien is dat getwijfel van hem bijvoorbeeld wel een karaktereigenschap waar je helemaal niet mee kunt leven. Dan kun je daar beter nu dan later achter komen.
Een verkering met steeds terugkerende twijfels is echt ontzettend slopend.
Ik denk dat het geen kwaad kan om te wachten tot je allebei zeker weet dat je meer voor elkaar voelt en allebei je best wilt doen om voor elkaar te gaan.

[Lalage]

Het maakt natuurlijk wel uit of je verliefd bent Ik zat aan het begin van mijn verkering gewoon te twijfelen omdat ik nooit meer wilde dat ik het uit moest maken met iemand en dat is gewoon niet realistisch. Maar ik heb echt respect voor mensen die een tijdje wachten en rustig eerst een vriendschap opbouwen voor ze met elkaar in zee gaan. Als je twijfelt, kan je wel wachten tot je lichamen allebei willen knuffelen. Als hij dat al niet wil, is het natuurlijk duidelijk.

Nouja ik hou maar op met blaten, de mensen hierboven hebben allemaal wel gelijk

[Flex187]

Twijfels zijn volgens mij niet zo'n ramp. Het is volgens mij ook niet zo'n ramp om verkering met iemand te nemen waarvan je al weet dat het niet lang zal duren. Het ligt er een beetje aan wat de twijfels zijn, denk ik. En deel dat vooral ook met elkaar, dat is denk ik belangrijk. Als hij met jouw zijn twijfels deelt kun jij denk ik voor jezelf wel besluiten of je die gok wil wagen. Ik bedoel, ook als je eerst geen twijfels hebt kan het alsnog later mislopen, dat weet je toch niet.

Een ander idee wat ik nog had, twijfel lijkt me te worden veroorzaakt door onwetendheid, je kent die persoon niet heel goed. Maar dat is dan ook het idee van verkering, elkaar leren kennen. Logisch dat je twijfels hebt, als je meteen de eerste keer als je iemand ziet al je twijfels weg zijn lijkt me dat niet echt gezond. Ik snap dan ook niet wat er mis is met het 'verkering is uitproberen of iemand bij je past'-principe. Dat staat denk ik los van je geloof in iemand.

[Aragorn]

Een ander idee wat ik nog had, twijfel lijkt me te worden veroorzaakt door onwetendheid, je kent die persoon niet heel goed. Maar dat is dan ook het idee van verkering, elkaar leren kennen. Logisch dat je twijfels hebt, als je meteen de eerste keer als je iemand ziet al je twijfels weg zijn lijkt me dat niet echt gezond. Ik snap dan ook niet wat er mis is met het 'verkering is uitproberen of iemand bij je past'-principe. Dat staat denk ik los van je geloof in iemand.

Maar als je gelooft in iemand, dan heb je ook de twijfels door onwetendheid niet en is dat dus geen issue.

Ik herken wel wat Lalage zegt over het nooit meer willen uitmaken. Het is opzich niet realistisch omdat het altijd later mis kan gaan, maar ik wil een volgende keer wel zekerder weten dat iemand op langere termijn ook interessant blijft, bij me past en gewoon een goede vriend kan zijn. Zodat je je later iig niet kunt verwijten ooit iets begonnen te zijn.

Dus in dat opzicht wil ik wel weten of ik echt met iemand overweg kan en houdt verkering (voor mij) niet alleen 'ik wil het wel met jou proberen' in, maar ook 'ik geloof dat ik op langere termijn ook graag met jou zou leven'.