mw schreef:in het OT had Christus nog niet voor ons geleden. Daarom moesten er elke dag offers worden gebracht.
God stuurde Zijn Zoon om voor ons te laten lijden en sterven. Hierin droeg Zijn Zoon onze schuld, die door het lijden en sterven vergeven is.
Waarom wij zo dankbaar mogen zijn: omdat wij nu niet zelf hoeven te lijden en sterven voor onze zonden. Door op het kruis te zien en te geloven in het werk van Christus mogen we weten dan onze zonden vergeven zijn.
Doordat Christus bloed al heeft gevloeid hoeven er geen onschuldige dieren meer voor onze zonden te sterven.
Omdat we zelf niet hoeven te lijden en te sterven voor onze zonden? Maar... dat was bij de joden toch óók al ondervangen doordat ze een dier offerden? Het enige argument dat blijft staan is dat we geen onschuldige dieren meer hoeven te offeren. Maar zó speciaal kan dat toch ook niet geweest zijn?
In dat geval had Johannes 3:16 dus moeten zijn: "want alzo lief had God het dierenrijk gehad, dat Hij ......"
Ik snap wel wat je bedoelt hoor, maar wat is nou verder precies de meerwaarde van dagelijks een dier ten opzichte van één keer Gods zoon? Behalve het argument dat je hele veestapel er op die manier aan gaat?
TheEdge leest voor 't eerst de bijbel van kaft tot kaft.
Tussenstand: Ester 1 (19/08/05)