Stelling : Zelfmoord

[Loucom]

En iemand die nog plannen maakt zit niet in de diepste depressie, maar heeft hooguit depressieve gevoelens.

Zoals je het nu zegt klinkt het wel dat als je pas echt pogingen doet depressief bent. Er zijn ook vormen van depressie dat je wel plannen maakt en bedenkt terwijl je dat eigenlijk toch nog niet wilt. Maar ook slapeloze nachten hebt, niks positiefs meer kunnen zien, ect. MAar okay het is nog niet het ergste geval.

Ik bedoel het anders.
Niet: plannen maken om het leven te beëindigen, maar plannen maken om iets in het leven te doen. Zoals hierboven wordt aangegegeven nog de Bijbel te willen lezen, nog zich te willen verdiepen in ...

Okay, dat ben ik met je eens.

[linde]

Over het onderscheid zelfdoding en zelfmoord; ik denk dat je in een groot aantal gevallen die volgens deze definitie zelfmoord zijn, toch kunt spreken van zelfdoding. Kan iemand die zo diep in de put zit door een depressie of wat dan ook wel een rationele beslissing voor de dood nemen?

Ik snap je punt. Ik maak (vanuit mn job) dan ook het onderscheid tussen balans en wanhoop suicides.
De eerste groep kan je hoe dan ook niet tegenhouden, dat is een weloverwogen en van alle kanten belichte keus, de plannen zijn er al lang en etc. De 2e groep doet het de meeste tijd in een opwelling, niet goed voorbereid en dat is ook de reden dat deze vaak een tentamen suicide blijft. Ook al is iemand ontzettend depressief het is en blijft een keuze die iemand zelft maakt zonder de invloeden van stemmen o.i.d.
Zelf vind ik dat er ook nog een 3e groep is, zelfdoding vanuit psychoses, zelf vind ik dat deze groep als enige niet zelf het heft in handen heeft en dat je hier dus duidelijk kunt spreken van zelfdoding.

En nog even over depressie en fase waarin de grootste kans zou zijn op een suicide; enige weken nadat de antidepressiva gestart is en iemand een klein beetje opknapt, de energie om het te doen is er en het twijfelachtige (wat in een diepe depressie altijd aanwezig is) verdwijnt langzaam maar de wanhoopsgevoelens zijn nog niet minder geworden.

[Floefloe]

Ik begrijp je punt dat iemand die in een depressie zit nog wel een keuze maakt, niet ingegeven door stemmen oid, maar wat ik mij afvraag, kan iemand die ontzettend diep in de put zit de wereld nog wel op een juiste manier zien? Zelfdoding lijkt me praktisch nooit een correcte keuze. Er is altijd meer uit het leven te halen, alleen zie je dat op een dieptepunt in een depressie niet.

Persoonlijk denk ik dat het het beste is om in alle gevallen van zelfdoding te spreken, zeker wanneer de omstandigheden rondom de dood op poging niet helemaal helder waren. Je kunt mensen denk ik enorm pijn doen met de term zelfmoord.

[Riska]

Ik blijf aanhikken tegen het woord 'moord'.
Iemand beëindigt zijn/haar leven.
Bij moord doet een ander dat.
En ik weet hoe het woord 'moord' bij de nabestaanden aankomt.
De oudste van mijn zuster heeft heel doelbewust zijn leven beëindigd. Zij kan het woord zelf'moord' niet horen. Ze vindt dat verschrikkelijk. Alsof iemand zichzelf vermoord heeft...

[linde]

Mij persoonlijk zal je het woord "zelfmoord" niet horen gebruiken (oke nu in de discussie misschien maar niet richting mensen)
Volgens mij dekt het woord suicide zelfs beide ladingen...

Natuurlijk ziet iemand in een depressie de wereld anders dan voordat hij een depressie kreeg maar dat is m.i geen 'excuus' om het maar te vergoeilijken, noem het beestje maar bij de naam wat mij betreft.
Ik vind een psychiatrische ziekte onder geen beding een excuus voor "beschadigend" gedrag zowel suicide voor agressie niet, hoe diep je ook zit de basisdingen blijven en ook je wil om iets wel of niet te doen.

Toch valt het mij op dat patienten die met plannen lopen standaard wel over zelfmoord praten en ik denk ook niet dat het de bedoeling is om het maar te verzachten o.i.d. Natuurlijk is het vreselijk als iemand zoiets doet en natuurlijk heeft familie daar verdriet om maar het blijft een feit dat iemand zelf zijn leven bewust heeft beeindigd. Ik denk niet dat familie op zo'n moment over deze termen nadenkt...

Komt er meteen weer een andere leuke discussie in me op...waarom wordt euthanasie in de algemene gezondheidszorg wel geaccepteerd en waarom wordt euthanasie in de geestelijke gezondheidszorg niet geaccepteerd (met andere woorden euthanasie wel geaccepteerd in deze maatschappij en suicide niet)
Ik denk dat we het niet eens gaan worden over het gebruik van de termen maar dat hoeft ook niet persé

[linde]

Ik blijf aanhikken tegen het woord 'moord'.
Iemand beëindigt zijn/haar leven.
Bij moord doet een ander dat.
En ik weet hoe het woord 'moord' bij de nabestaanden aankomt.
De oudste van mijn zuster heeft heel doelbewust zijn leven beëindigd. Zij kan het woord zelf'moord' niet horen. Ze vindt dat verschrikkelijk. Alsof iemand zichzelf vermoord heeft...

Ik kan het me voorstellen dat ze dat niet wil horen, daarom zal ik richting nabestaanden het ook nooit gebruiken.

Overigens kan ik me ook goed voorstellen dat mensen die er persoonlijk mee te maken hebben zich ook flink ergeren aan het feit dat we om zoiets onbenulligs aan het discussieren zijn....welke term je ook gebruikt,je krijgt er je geliefde niet mee terug....Daarom voor iedereen die in zo'n situatie zit: heel veel sterkte!!

[MarinusCopy]

Zelfmoord is altijd een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem.

Een complex psychologisch verschijnsel willen vatten in een one-liner is altijd gedoemd te mislukken.

ten eerste is zelfmoord zelden iets wat ik een oplossing zou noemen

ten tweede plegen mensen niet zelden zelfmoord vanwege blijvende problemen

ten derde is een zin die begint: met "Zelfmoord is altijd..." meestal een teken om je eens in dat onderwerp te verdiepen.

[MarinusCopy]

Ik blijf aanhikken tegen het woord 'moord'.
Iemand beëindigt zijn/haar leven.
Bij moord doet een ander dat.
En ik weet hoe het woord 'moord' bij de nabestaanden aankomt.
De oudste van mijn zuster heeft heel doelbewust zijn leven beëindigd. Zij kan het woord zelf'moord' niet horen. Ze vindt dat verschrikkelijk. Alsof iemand zichzelf vermoord heeft...

Hoewel ik de term zelfmoord wel gebruik is de term meestal incorrect. Zelfdoding is al een betere term.

[Riska]

Hoewel ik de term zelfmoord wel gebruik is de term meestal incorrect. Zelfdoding is al een betere term.

Daar vecht ik al jaren voor, dat het woord 'zelfdoding' wordt gebruikt.

[MarinusCopy]

Hoewel ik de term zelfmoord wel gebruik is de term meestal incorrect. Zelfdoding is al een betere term.

Daar vecht ik al jaren voor, dat het woord 'zelfdoding' wordt gebruikt.

Dat snap ik wel ja. Ik ken geen zelfmoorden van dichtbij, maar voor iemand die het van dichtbij heeft meegemaakt moet het een vreselijk woord zijn. Een woord wat eigenlijk alleen goed gebruikt kan worden in geval van zelfmoordterrorisme. Ik zal proberen vanaf nu de term niet te gebruiken bij "normale" zelfdoding....

Voor wat het waard is

[Fluitje]

het verschil tussen moord en doodslag is het feit dat bij moord sprake is van een bewuste voorbedachte rade.

Als de zelfdoding dus bewust is voorbereid denk ik dat je kan spreken over zelfmoord.
De terroristen is hier een heel goed voorbeeld van.

Ik denk dat het in de meeste gevallen sprake is van zelfdoding.

[Riska]

Je moet terrorisme niet vergelijken met mensen die hun leven beëindigen om heel andere redenen. Dan doe je die mensen schromelijk tekort.
Zelfmoord uit terroristisch oogpunt is gewoon moord van veel mensen. En dat doet iemand dan door zichzelf op te blazen.

Iemand die zijn/haar leven beëindigt, ervaart dat leven als een te zware opgave en geeft die (op)gave terug aan zijn/haar Schepper. Maar die neemt geen anderen mee in de dood, berooft geen anderen van het leven.

Ik zou willen dat elke gedachte aan/verwijzing naar terrorisme hier wordt vermeden.

[MarinusCopy]

Je moet terrorisme niet vergelijken met mensen die hun leven beëindigen om heel andere redenen. Dan doe je die mensen schromelijk tekort.
Zelfmoord uit terroristisch oogpunt is gewoon moord van veel mensen. En dat doet iemand dan door zichzelf op te blazen.

Iemand die zijn/haar leven beëindigt, ervaart dat leven als een te zware opgave en geeft die (op)gave terug aan zijn/haar Schepper. Maar die neemt geen anderen mee in de dood, berooft geen anderen van het leven.

Ik zou willen dat elke gedachte aan/verwijzing naar terrorisme hier wordt vermeden.

Iemand die uit wanhoop zijn leven beëindigt staat voor mij kilometers boven de hufters die een vliegtuig op een flat laten botsen. Ik zie zelfdoding ook niet als een zonde maar als een tragedie. Terwijl ik zelfmoordterroristen veracht tot in de satanische 666-ste macht. Ik zie ook heel weinig verband tussen die twee

[Gerdien B.]

Ik zie het meer als gevolg van een psychische ziekte. Net als de dood kan volgen op kanker bijvoorbeeld.
je doet het niet zomaar. Op moment ben ik keihard bij dit onderwerp stil gezet. Het houdt ons erg bezig.

Hoe ver moest ze wel in in het donker zitten voor haar gevoel, hoe troosteloos moet ze wel niet geweest zijn. Ze had verschillende dierbaren om haar heen en kon ze dat zelfs niet meer zien?
Hebben we signalen over het hoofd gezien, hoe gedroeg ze zich.

Het enige wat we kunnen zeggen is dat het leven voor haar te zwaar was. Ze trok het niet en wij hadden dit niet kunnen voorzien.

Al hoorde ik vandaag, dat als iemand zich vrijwiliig opneemt dan is dit vaak omdat ze een gevaar voor zichzelf zijn. KLopt dit?
Misschien weet jij dit Linde? (ze zat in Z&S)

[linde]

uhm ik snap je vraag even niet helemaal...