Maja de Bij schreef:Nog even voor de duidelijkheid.
Het gaat me dus niet over collecteren in de kerk in z'n algemeenheid, maar om de de collecte tijdens het Avondmaal aan de Avondmaalstafel. De opbrengst is uiteraard voor de diaconie (armenzorg, naastenliefde) en niet voor de instandhouding van de kerk zelf.
Tot nu toe peil ik uit de reacties dezelfde dubbele gevoelens die ik zelf ook heb.
Een paar conclusies waar iedereen het wel mee eens is denk ik:
- we betalen niet om aan het Avondmaal te mogen, we gaan aan het Avondmaal omdat er voor ons betaald is
- de gave moet diaconaal van aard zijn
De vraag bij een collecte is altijd waarom we eraan mee doen: doen we het uit gewoonte, omdat we er ons toe verplicht voelen, om er iets mee te verdienen, of geven we met naastenliefde en dankbaarheid iets, wat van God is, door aan onze naaste?
Volgens mij kun je alleen de laatste reden echt Bijbels noemen, want dat gaat ons hart aan.
Als ons barmhartigheid bewezen is (en dat geloven Avondmaalsgangers toch als het goed is?), zouden we zelf dan ook niet barmhartig zijn? (vandaar ook dat de gave diaconaal moet zijn)
Zo is de verticale relatie in het geloof (tussen God en mens), ook verbonden met de horizontale relatie (tussen mensen onderling).
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)