Geloofszekerheid in de GerGem (in NL)

[Jansen]

L.S.

Ik heb een vraag aan de GerGem-ers (in NL) onder ons. Ik ben niet zo thuis in jullie kringen (ben zelf een GB-er) en ik vraag me af wat jullie geleerd wordt m.b.t. tot de geloofszekerheid. Mogen jullie zeggen dat Christus jullie Zaligmaker is en dat jullie behouden zijn (als Christus als Konig regeert in je leven) ? Of wordt jullie geleerd dat je pas weet of je gered bent op de Dag des Oordeels? Moeten jullie in stille afwachting verkeren of het wellicht toch eens ooit mocht staan te gebeuren dat jullie gered woorden?
Kunnen jullie ook de ‘vreugde des Heils’ ervaren of moeten jullie het ganse leven gebukt gaan onder de angst voor de verdoemenis? Hoe zit dat? Hoe wordt dat jullie geleerd en ben je het met die leer eens?

Het spijt me als het door mij geschetste beeld niet overeen zou komen met jullie geloofsbeleving maar dat zou maar eens te meer bevestigen dat ik niet goed op de hoogte ben van de stand van zaken in de GerGem (in NL).

[Aragorn]

Hehe, hoezo suggestieve vraagstelling..

[Jansen]

Hehe, hoezo suggestieve vraagstelling..

Tja, een mens moet altijd een beetje overdrijven om zijn punt duidelijk te maken he?

[Pierro]

Ik heb een vraag aan de GerGem-ers (in NL) onder ons. Ik ben niet zo thuis in jullie kringen (ben zelf een GB-er) en ik vraag me af wat jullie geleerd wordt m.b.t. tot de geloofszekerheid. Mogen jullie zeggen dat Christus jullie Zaligmaker is en dat jullie behouden zijn (als Christus als Konig regeert in je leven) ? Of wordt jullie geleerd dat je pas weet of je gered bent op de Dag des Oordeels?

Die zekerheid zal er hier ook al zijn, ik geeft toe dat er ook best veel mensen zijn die met deze zaken worstelen en vandaar ook misschien jouw vragen hierover. Maar ik ben het absoluut oneens met het feit dat de gelovigen niet weten of ze behouden zijn of niet.... (je kunt natuurlijk wel in dit licht gaan discussieren over hoe de verhoudingen nu zijn tussen mensen met zekerheid en mensen zonder zekerheid....)

Moeten jullie in stille afwachting verkeren of het wellicht toch eens ooit mocht staan te gebeuren dat jullie gered woorden?
Kunnen jullie ook de ‘vreugde des Heils’ ervaren of moeten jullie het ganse leven gebukt gaan onder de angst voor de verdoemenis? Hoe zit dat? Hoe wordt dat jullie geleerd en ben je het met die leer eens?

Die verwachting dat het nog eens mocht gebeuren zou bij iedereen in ieder geval moeten leven. Maar mijns inziens gaat het om het gehoor geven aan de eis van het: Bekeert u en gelooft het Evangelie!
En in dat opzicht heerst er denk ik heel veel lijdelijkheid, zeker ook als je dit bekijkt in het licht van de uitverkiezing.
Volgens mij beleven de gelovigen zeker de vreugde des Heils. Hoe kun je anders oprecht gelovig zijn als je nooit blij mag zijn in de Heere?!
(ook hier gaat het weer om de verhouding van mensen die dit wel of niet beleven)

Het spijt me als het door mij geschetste beeld niet overeen zou komen met jullie geloofsbeleving maar dat zou maar eens te meer bevestigen dat ik niet goed op de hoogte ben van de stand van zaken in de GerGem (in NL).

Mijns inziens komt deze geloofsbeleving niet echt overeen zoals ik die zie in onze kerk (Ger Gem) Maar dit heeft ook weer te maken met de verschillende 'liggingen' van de kerken binnen de GerGem. Wat betreft de GerGem in Ned; ik ben van mening dat je bovenstaande beeld daar heel sterk in die richting komt zoals jij het beschrijft. En ten dele vind je die ook in de GerGem terug. Absoluut zorgelijke feiten, mijns inziens!

P.S. Zie ook de discussie over GG vs GGiN

[Aragorn]

Hehe, hoezo suggestieve vraagstelling..

Tja, een mens moet altijd een beetje overdrijven om zijn punt duidelijk te maken he?

Dat is waar. Maar ik dacht dat je een open vraag stelde ipv een punt wilde maken..

[jas]

Voor zover er sprake is van geloof, is er ook sprake van zekerheid. Het geloof bestaat nl. uit een zeker vertrouwen dat mij al mijn zonden omdoor de verdienste van Christus vergeven zijn. Wanneer sprake is van onzekerheid hierover, dient men niet van geloof te spreken, maar van ongeloof. En dit is ook altijd de zuivere leer van de (nadere) reformatoren geweest.

[Johnny99]

Het geloof bestaat nl. uit een zeker vertrouwen dat mij al mijn zonden omdoor de verdienste van Christus vergeven zijn.

Dus als ik dat nou aanneem, geloof, zeker weet, dan is dat een waar geloof en is het heil ook voor mij?

Ik zit heel erg met die geloofszekerheid. Wanneer weet je het nou zeker? Ik denk wel dat je in dit sterfelijke leven zeker kunt zijn van je behoud. Maar hoe en wanneer?

[Maarten]

Ik heb het vaak genoeg in de GG gehoord: Je kunt het weten, je kunt zekerheid krijgen.

Ik wil het niet indelen in fasen, zoals anderen wel doen. Maar ik denk dat iedere wedergeborene zekerheid kan krijgen.

[frekje]

Ik ben heel bang dat het weer zou liggen aan de plaatselijke Gereformeerde Gemeente. De ene zegt dat je geloofzekerheid kunt hebben, de andere van niet (ben ik bang voor, ik heb geen bewijzen!)

Maar over het algemeen mag je in de Ger.Gem wel geloofszekerheid hebben. Echter, in de GGiN, daar mag het vaak niet. Daar weet je het pas zeker als je in de hemel bent. Maar daar gaan al genoeg discussies over.

Geloofszekerheid is iets als in 2 Kor. 5: dat al het oude voorbij is gegaan als je in Christus bent. Dus je mag het zeker weten, op grond van het Woord!

[Raido]

[Ik heb een vraag aan de GerGem-ers (in NL) onder ons. Ik ben niet zo thuis in jullie kringen (ben zelf een GB-er) en ik vraag me af wat jullie geleerd wordt m.b.t. tot de geloofszekerheid.

Veel verschil is er niet tussen de GB en de Ger.Gem (in Rijssen-city iig).

Mogen jullie zeggen dat Christus jullie Zaligmaker is en dat jullie behouden zijn (als Christus als Konig regeert in je leven) ?

Als Christus Koning in je leven is geworden, kun jij niet anders dan zeggen ne laten merken dat Christus je Zaligmaker is geworden, en dat je behouden bent..

Of wordt jullie geleerd dat je pas weet of je gered bent op de Dag des Oordeels?

Dan zul je het inderdaad 100% zeker weten, maar dat wordt niet geleerd, je hebt zekerheid in dit leven over de zekerheid na dit leven.

Moeten jullie in stille afwachting verkeren of het wellicht toch eens ooit mocht staan te gebeuren dat jullie gered woorden?

Mocht komen staan te gebeuren, is een OGG(iN) Zegswijze Binnen de Ger.Gem wordt niet sterk gehamerd op de uitverkiezing, van de kerk uit gezien wordt dit niet geleerd, maar ik denk dat vooral de jongere generatie GerGemmers (ik ook), soms denkt, het zal mijn tijd wel duren, de bekering zoals soms gepreekt wordt, is niet voor mensen weggelegd.. Maar ik zie bijvoorbeeld op JV, dat deze generatie de ellende, verlossing dankbaarheid in gelijke proporties gaat zien, dus anders dan meestal geleerd wordt, waarbij de ellende een grote plaats inneemt, verlossing die je ervaren zult na je ellende kennis en de dankbaarheid wordt m.i. vaak verbannen naar na dit leven, vreugde in de hemel.

Kunnen jullie ook de ‘vreugde des Heils’ ervaren of moeten jullie het ganse leven gebukt gaan onder de angst voor de verdoemenis?

Achter de uitgestreken gezichten van veel oude en bekeerde kerkgangers gaat veel vreugde schuil, als Jezus in je is hoef jij niet bang te zijn voor de dood, laat staan voor de verdoemenis.

Het spijt me als het door mij geschetste beeld niet overeen zou komen met jullie geloofsbeleving maar dat zou maar eens te meer bevestigen dat ik niet goed op de hoogte ben van de stand van zaken in de GerGem (in NL).

Ik zal gewoon eerlijk zijn, je hebt gelijk wat de buitenkant betreft, we hangen erg naar 'dagen ga ik in het zwart, om mijn verderfenis', maar toch van binnen, in de harten van de mensen leeft Christus als koning.

[No-body]

Binnen de GG zijn ook hierin grote verschillen. Ik heb dominees gehoord die het er op hameren dat je maar een "ware onbekeerde" mocht zijn en daar alle aandacht en nadruk op leggen dat het leven zo zwaar schijnt te zijn, maar er zijn er ook die wel preken over de vastheid in Christus.

Toch wordt je door velen wel be/ver-oordeeld als je zegt dat je geloofd dat al je zonden om het lijden en sterven van Jezus Christus vergeven zijn (H.A.)

Ik denk persoonlijk dat de openlijke vreugde in God veel gemist wordt door deze bedompte stemming.

Toch is het goed om te zien dat er ook veel gemeenteleden zijn die wel God kunnen loven en prijzen in onderlinge samenkomsten/bijbelkringen hierin zie je ook veel meer vrijheid en zekerheid.

[lindita]

Mogen jullie zeggen dat Christus jullie Zaligmaker is en dat jullie behouden zijn (als Christus als Konig regeert in je leven) ? Of wordt jullie geleerd dat je pas weet of je gered bent op de Dag des Oordeels? Moeten jullie in stille afwachting verkeren of het wellicht toch eens ooit mocht staan te gebeuren dat jullie gered woorden?

Je móet het zelfs zeggen als je mag weten dat Christus je Koning geworden is!!! Je voelt dan zo'n grote blijdschap in je dat je het niet kunt verzwijgen!!
Ik denk dat er wel verschil is in het beleven van die zekerheid. Er staat ook in de Bijbel dat er mensen met een groot en sterk geloof zijn, maar dat er ook mensen zijn met een zwak geloof.

Kunnen jullie ook de ‘vreugde des Heils’ ervaren of moeten jullie het ganse leven gebukt gaan onder de angst voor de verdoemenis? Hoe zit dat? Hoe wordt dat jullie geleerd en ben je het met die leer eens?

De vreugde wordt dus ook zeker beleefd. De Bijbel spreekt van veel tegenslagen voor de gelovige, maar ook van een ongekende blijdschap in God. M.i. ligt in mijn kerk de nadruk wat meer op de tegenslagen, wat ik wel jammer vind.

In mijn kerk wordt bovenstaande dus zeker gepredikt, alleen mis ik de oproep tot geloof en bekering weleens. Soms lijkt het alsof alleen voor het verkoren volk wordt gepreekt, terwijl naar mijn idee de mensen ie nog geen zeker geloof hebben juist aangesproken en opgroepen worden, en zeker de jeugd.
Helaas zie ik om me heen veel jongeren die doorslapen met de gedachte: "als ik uitverkoren wordt, merk ik dat wel, en anders: jammer."
Persoonlijk denk ik dat dit ook wel deels aan de prediking ligt, dat die jongeren te weinig de oproep horen tot berkering, tot geloof. AAn de andere kant denk ik dat het ook de algemene tendens is: men leeft steeds meer voor het hier en nu en wat er later is dat zien we dan wel weer.

[jas]

Ik heb het vaak genoeg in de GG gehoord: Je kunt het weten, je kunt zekerheid krijgen.

Ik wil het niet indelen in fasen, zoals anderen wel doen. Maar ik denk dat iedere wedergeborene zekerheid kan krijgen.

Het is de leer van Dordt dat men geen zekerheid kan krijgen, maar zekerheid moet krijgen. Dit hebben onze Dordtse vaders krachtig verdedigd tegen de remonstranten die met hun leer van onzekerheid een baar der zee gelijk waren.

[Raido]

Ik denk persoonlijk dat de openlijke vreugde in God veel gemist wordt door deze bedompte stemming.

In hun hart zijn deze mensen wel degelijk vreugdevol..

[Jansen]

Veel verschil is er niet tussen de GB en de Ger.Gem (in Rijssen-city iig).

Nou, ik denk dat dat wel veranderd is de laatste jaren, in de GB hebben we er echt een paar hele goede dominees bijgekregen. Je merkt dan ook dat de gemeente daar baat bij heeft en dat mensen meer betrokken zijn en dat meer mensen tot een levend geloof komen.

Ik ben een keer in de Noorderkerk (GerGem) geweest, bij ds.C.A. van Dieren, en ik vond er weinig zekerheid of vreugde des Heils (natuurlijk weet ik wel dat je een kerk niet kunt beoordelen op een dienst maar het was wel m'n eerste indruk.)

Verder iig bedankt voor je antwoord...