jas schreef:Ik wil vooropstellen dat ik niets heb tegen iemand persoonlijk, het gaat nu puur om leerstellingen. En dan moet men ook zo eerlijk zijn om beargumenteerd te reageren. Ik heb evenmin zin in hatelijkheden over en weer. We zitten hier idd niet om elkaar af te maken, het zou mooi zijn als we eens wat opbouwend werk konden verrichten. Allereerst nog dit. Iets wat ik in het algemeen tegen de GGiN heb, is de exclusiviteit die ze menen te hebben, nl. dat zij vinden dat ze qua leer de wettige voortzetting zijn van de Hervormde Kerk uit de tijd van de Reformatie. Dat door die bril gekeken wordt is duidelijk te merken uit het geschrijf van predikanten en prominenten in de Wachter Sions. Ik zal aantonen dat ze die wettige voortzetting van de H.K. niet zijn. Ik heb enkele stellingen die ik wil neerleggen en die essentieel zijn voor de leer zoals die gepreekt wordt in de GGiN. Ik begin met de eerste.
1. Onderdeel van de leer van de GGiN is de leer van de rechtvaardigmaking van eeuwigheid.
Graag reactie.
Jas,
Voorafgaand aan stelling 1: ik ga niet aantonen dat de GGiN de wettige voortzetting van de H.K. is. Het gaat mij alleen om de waarheid in de leer van de GGiN. 'k Zal proberen in m'n eigen woorden duidelijk te maken hoe ik over e.e.a. denk.
Nu je stelling. Je bent het er blijkbaar niet mee eens dat de rechtvaardiging van eeuwigheid is. Jij bent van mening dat de rechtvaardigmaking alleen in de tijd plaatsvindt...?
Mijn mening:
Er is een rechtvaardigmaking 1) van eeuwigheid en een rechtvaardigmaking 2) in de tijd. Deze twee zijn niet los van elkaar te zien; het één bestaat niet zonder het ander.
1) Van eeuwigheid. Rom. 4:25: "welke overgeleverd is om onze zonden en opgewekt om onze rechtvaardigmaking". Hieruit blijkt dat Christus is opgestaan voor de uitverkorenen. Dat was vóórdat wij bestonden en vóórdat wij konden geloven. In de eeuwigheid is besloten dat Christus zou sterven voor Zijn Kerk. In de eeuwigheid is besloten wie zalig worden. Dan volgt hieruit m.i. dat in de eeuwigheid ook de uitverkorenen worden gerechtvaardigd. Dit wordt dan nog ondersteund door 2 Tim. 1:9 (ik citeer alleen deze tekst, als je 'm in z'n verband leest wordt het misschien duidelijker): "die ons heeft zalig gemaakt en geroepen met een heilige roeping, niet naar onze werken, maar naar zijn eigen voornemen en genade, die ons gegeven is in Christus Jezus voor de tijden der eeuwen"
De rechtvaardiging van eeuwigheid is niet voldoende tot zaligheid. In de tijd moet dit worden toegepast.
2) In de tijd. Daar zullen we het dan sneller over eens zijn, denk ik. De rechtvaardiging in de tijd is de rechtvaardiging dóór het geloof, de toepassing van Christus' gerechtigheid. Deze toepassing houdt een staatsverwisseling in en is dus wel degelijk nodig: de zondaar wordt overgezet van een staat der verdoemenis naar een staat der verzoening met God. (Sorry, ik weet hier geen begrijpelijker Nederlands voor.)
Waardoor ik het zelf beter begreep: in rechtvaardiging zit het woord 'recht', 'rechter'. God heeft als rechter het recht om een zondaar te verdoemen, maar door de borgstelling van Christus, die als advokaat pleit bij God, spreekt Hij de zondaar vrij en geeft hem het eeuwige leven i.p.v. de eeuwige dood.
Als kind zag ik dat ook echt voor me: De Vader (God, de Rechter) en de Zoon (Christus, de advokaat) hadden samen voordat de wereld er was een afspraak gemaakt: wanneer Christus Borg zou staan voor de uitverkorenen mochten ze blijven leven. Dan zag ik een zondaar voor de Rechtbank staan; klaar om te worden geoordeeld. En Christus pleitte bij God: dit is één van Mijn uitverkoren Volk; Ik draag de straf, Ik ben Borg. En daarna liet God de zondaar vrij om eeuwig te leven...
Er stond ook een andere zondaar... Voor hem pleitte Christus niet. In de eeuwigheid had de drieënige God (dus ook Christus) besloten wie zalig zou worden... en wie niet. Deze tweede zondaar moest zèlf de straf ondervinden.
Dit was al van eeuwigheid besloten; het kringetje is weer rond... Hoe zou er een rechtvaardigheid in de tijd kunnen zijn als het besluit er niet van eeuwigheid was geweest? Dan zou het een rechtvaardiging zijn waar geen eeuwig besluit aan ten grondslag lag. Kun jij uit de Bijbel aantonen waarom er geen rechtvaardiging van eeuwigheid is?