ajl schreef:Niet luisteren vind ik wel een vergrijp dat 'gestraft' moet worden. Ik zit bv 's avonds meestal alleen met 4 kinderen te eten ( oudste is 6 en jongste 1). Dan wil ik het liefste dat het eten enigszins in rust verloopt, geen weglopende kinderen van tafel, geen gepluk en getrek aan elkaar etc. Ik heb mijn handen vol aan de jongste twee om die aan tafel te laten zitten, dat ik enigszins verwacht dat de oudste twee van elkaar afblijven en geen rare dingen gaan doen. Alszij gaan staan op de stoel is dat een startsein voor de jongste twee om dat ook te gaan doen.
Of met dl is het ochtendritueel een drama. Zij kan gewoon haar bed niet goed uitkomen en weigert zich aan te kleden of om op te schieten. IN het weekend is er niets aan de hand, dan kan het op haar tempo, alleen door de week gaat dat natuurlijk niet op. Zij moet nl 3 keer in de week om half 8 op de fiets zitten. Dan brengt manlief eerst de jongste twee naar het kdv en fietst daarna door naar school. Wij hebben van alles geprobeerd om het in goede banen te laten gaan, positieve aandacht, sticker systeem, boos worden, niet meer voorlezen etc etc. Alles werkt een week en daarna trekt zij haar eigen plan weer door enorm te traineren, niet aankleden, brood niet eten/melk niet opdrinken etc etc.
O ja, ik begrijp het dat zijn vervelende irritante dingen.
Ik zou gaan helpen met aankleden denk ik, ik ben een soort octopus die met de ene hand haren kamt, met de andere een schoen vastmaakt.
Als brood een probleem vormt, is yoghurt dan misschien een idee?
Mijn dochter haat brood en beschuit als ontbijt, en is dolblij met een schaaltje yoghurt met verse vruchtjes erin.
Terwijl een ander kind 4 boterhammen met hagelslag naar binnen schuift.
Saskia schreef:Ik heb ook een aflevering van Jo Frost terug gekeken, kan me ook wel vinden in haar aanpak. Het is alleen wel een stuk makkelijker als je er buiten staat. Probeer maar eens duidelijk en consequent te blijven als je zelf ook al moe bent, niet goed geslapen, niet lekker, druk met eventueel andere kinderen of alles bij elkaar
Precies! Je hebt ook wel eens knallende hoofdpijn, of een dag waarop alles tegen zat en dan moet je als moeder maar in model blijven?
Zij komt blank binnen in een gezin, wordt er voor betaald en vertrekt weer.
Dat is wel even wat anders.
Als moeder (en vader) loop je ook nog eens tegen je eigen karakterfouten aan.
Ik heb er hier eentje die is niet naar bed te branden en smorgens is het natuurlijk lichtelijk gekreun onder de dekens.
Maar ik was zelf niet anders vroeger! Ik had een strak tijdschema en bleef tot de laatste minuut in mn bedje liggen.
Boerin schreef: Stom is dat, als ik een keer 's ochtends te lui ben en blijf liggen in het weekend dan zitten ze heel zoet samen te spelen en dan kom ik eraan, hop lekker vervelen, het is gewoon aandacht trekken. Als ze vervelend zijn, heb ik bedacht, dan vervelen ze zich en worden ze uitgelaten, die gasten stil houden en ruzies sussen
Er stond afgelopen weekend een geinige column in de bijlage van het AD.
Journaliste is net verhuisd, heeft nog geen aansluiting voor internet en tv, dat duurt een maand. Manlief is in het buitenland, dus zij is met haar 2 dochters thuis.
En dat blijkt nu een oord van rust te zijn, want zij is van de strakke regels, en geen geruzie om de I pad of op welk kanaal de tv moet.
Zij ligt al vroeg op bed met een boek.
Dus misschien is dat de oplossing wel in sommige gevallen.
.
het is dat je het zelf zegt hoor ajl...maar je bent denk ik wel een pietlut... 
. Tot half9 draait het om de kids, de rest komt wel na half 9.
