Tsja, we gaan het redden, hebben we uitgerekend. We gaan gewoon een jaartje niet sparen, die spaarrekening is hoog genoeg: we zouden zelfs allebei een jaar thuis kunnen blijven... Gaan we niet doen, maar het komende 1,5 jaar gaan we maximaal in onze kids investeren. Dan maar even leven met wat minder.
Ons meisje is (gedeeltelijk) doof en heeft ook voor haar gezichtje heel wat operaties in het verschiet staan (ogen, kaken, etc.: de doofheid is onderdeel van een syndroom, dat de groei van de botten enzo in het gezicht aantast). Ze zal gaan leren horen: we vermoeden dat ze met de juiste hulpmiddelen veel meer gaat horen (ze heeft geen gehoorgangen), maar dat zal ze wel moeten leren. En dan leren praten, operaties tussendoor, etc. etc.
We zien het wel. We weten alleen maar, dat we er voor onze kids moeten zijn en willen zijn. Het komt wel goed. We hebben er zin in, lekker veel samen, maar ook: lekker veel tijd om met de kids individueel iets te ondernemen. Onze oudste is ook ineens grote broer geworden, terug geweest in zijn geboorteland, enzo. Nu tijd investeren werkt alleen maar positief voor de toekomst van onze kanjers, daar komen ze alleen maar sterker uit. En hoe leuk is dat!
) Ik dacht waarom een shirtje er onder, er kan ook zo'n vestje over het jurkje 
, maar ik denk in ieder geval niet heel veel, anders zou ik er vast van gehoord hebben. 'k Zal eens informeren bij m'n zus als ik haar spreek. Ze slaapt trouwens nog wel elke middag, terwijl ze al ruim 3 jaar is. Bij haar zie je het vooral aan haar manier van bewegen; heel voorzichtig, traag, wankel. Ze ziet er ook breekbaar uit, heeft heel dunne armen en beentjes.
Ook het vroege opstaan en alles optijd klaar hebben is wel even wennen, en ik vind dat vooral ook zielig voor V, want ik moet haar echt wakker maken en ze is dan nog zo moe! Dan moet ze weer in de auto en vervolgens weer in een vreemd bed verder slapen. Gelukkig is het wel allemaal goed gegaan!!!! En het werken zelf...tjah...ik had er best wel weer even zin in, gewoon om weer bezig te zijn en collega's enzo, maar dat had ik al heel snel weer gezien. Het gaat al een jaar heel slecht met personeel onder elkaar en ik had mezelf voorgenomen om weer een frisse start te maken, maar helaas...er is niets maar dan ook niets veranderd, eigenlijk alleen maar erger geworden en er wordt niets mee gedaan. Daar heb ik dus de balen van en wilde al snel weer naar huis 
