
Pas in de derde eeuw lezen we over de kinderdoop. Van Tertullianus is het geschrift ‘De baptismo’, uit ongeveer 205. Hierin pleit hij voor uitstel van de doop, te weten bij te jonge kinderen. Het is namelijk voor de peetouders een te grote verantwoording in te staan voor het in die leeftijd nog onvoorspelbare gedrag van hun peetkinderen en zij zouden hun doopbelofte door hun hoge leeftijd misschien niet na kunnen komen. Tertullianus adviseert kinderen pas te laten dopen wanneer zij onderwezen kunnen worden en Christus kunnen belijden. De kerkorde van Hippolytus stamt ongeveer uit 215. Daarin staat dat in de paasmorgen eerst de kinderen gedoopt worden; degenen die voor zichzelf de doopvragen kunnen beantwoorden en zij waarvoor de ouders of andere familieleden dat doen. Origenes schrijft in de jaren 30 en 40 van de derde eeuw bijvoorbeeld dat de kinderdoop het algemeen kerkelijk gebruik is en dat het rust op de apostolische traditie.
Uit de eerste twee eeuwen na Christus zijn er geen bronnen voorhanden waarin expliciet de doop van christenen uit de tweede generatie voorkomt of voorgeschreven wordt. Het is daarom goed mogelijk dat de vroege kerk deze doop helemaal niet gekend heeft.
Enfin, lees dit artikel maar als je er tijd voor hebt:
http://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=11&ved=0CDEQFjAAOAo&url=http%3A%2F%2Fwww.eenheid.org%2Fimages%2FRondzendbrief-doc%2FRondzendbrief%252040%2520-%2520Bijlage%25201%2520De%2520Doop%2520(Dubbele%2520Doop).doc&ei=KHLdUIa2D9SyhAflj4DoBA&usg=AFQjCNGRicJipGP8_z9avNJg2gvsq38Qaw&bvm=bv.1355534169,d.ZG4&cad=rja
En een andere bron:
En zo zien we hoe men zich beroept op de kerkvaders in plaats van op de Schrift. Kerkvaders (die hierboven genoemd zijn in mijn eerste post), van wie de leer er toe geleid heeft, dat het Roomse systeem van 325 – 500 na Chr. ontstond, en van 500 tot 1500 na Chr. geregeerd heeft, welk systeem Gods Woord en de ware gelovigen trachtte te vernietigen! De Bijbel spreekt over “ons, die de laatste apostelen zijn” (1 Kor. 4 : 9), de Heere heeft ons via de apostelen Zijn Woord gegeven, en Zijn Woord spreekt niet over de kinderdoop. Dat is het beste bewijs dat de kinderdoop niet door de apostelen is ingesteld, maar door de kerkvaders van het begin die de “eerste liefde” tot Gods Woord verlaten hadden (Openb. 2 : 4), en die dachten dat zij Joden waren, maar waren het niet, maar waren “een synagoge des satans” (Openb. 2 : 9).