just_mary schreef:Marnix schreef:johannes1 schreef:kijk is naar vers 27, 28 en 29daar lees je dat je niet zomaar mag aangaan, maar dat je je eigen eerst moet beproeven voordat je aangaat want je kan je eigen ook een oordeel eten en drinken. je kan je geroepen voelen door een tekst uit de bijbel in de week van voorbereiding of door iets anders, maar het staat niet echt specifiek in de bijbel nee
Zelfbeproeving staat er... dat heeft niks te maken met een speciale roeping. Lees het avondmaalsformulier maar eens. Lees maar wat Paulus er verder over schrijft over misdragingen in de gemeente. Dan is je duidelijk dat het helemaal niet gaat om een bepaalde roeping.... maar dat iedereen die bij een viering aanwezig is zijn gedrag/geloof toetst, of hij/zij niet bepaalde verslavingen, zonden etc. leeft en of hij/zij oprecht berouw heeft van de verkeerde dingen die hij/zij deed. Dat kan iedere gelovige en daar is absoluut geen bijzondere roeping voor nodig.
Nogmaals, ik lees er in de bijbel dus niets over.
Als je nou een roeping nodig hebt, waar blijft dan de functie van geloven?
Dat vraag ik me wel eens vaker af: als je nu bepaalde ervaringen nodig hebt om iets te kunnen geloven of aan het heilig avondmaal te gaan, dan geloof je toch niet meer onvoorwaardelijk? Dan is het alsof je een teken van God wilt hebben, net zoiets als mensen in de Bijbel ook vaak vroegen: geeft ons een teken.
Maar dat is toch niet geloven??? Dan geloof je God toch niet op Zijn WOORD? (als je het met ervaringen/roepingen je geloof bevestigd wilt zien...)
Precies.... Ik zie geen bijbelse verklaring voor de speciale roeping.... Heeft het dan soms met geloof te maken..... geloof je zonder die speciale roeping wel dat Jezus voor je zonden gestorven is? Zo niet, dan raad ik aan het verhaal van Thomas eens te gaan lezen.
Zalig wie geen speciale roeping hebben gehad en toch geloven en dus ook aan het avondmaal durven.
