Pucca schreef:jas schreef:Spons schreef:even een vraagje onder ons voor de gereformeerde gemeenten zielen, waarom zit er als er een volle kerk is maar zo weinig mensen aan het avondmaal ?
ik spreek uit ervaring van 10 a 11 jaar terug en jongeren waren helemaal niet te zien, wat is de reden daarvoor , of waarom durfen ze niet ?
Het leven onder de belofte is niet hetzelfde als de belofte deelachtig zijn.
Kan je dat verduidelijken?? ik ben niet zo 'thuis' in die taal... sorry
Ik snap niet waar dit naar wijst.
Beste Pucca, wanneer wij in een geloofsgemeenschap leven dan mogen wij (of volgens sommigen moeten) onze kinderen laten dopen. Want God heeft gezegd; U komt de belofte toe en uw kinderen". Echter het is zichtbaar dat niet alleen die gedoopt zijn ook daadwerkelijk in Jezus gaan geloven. Zoals Paulus ook zegt m.b.t. het volk Israel in rom. 9:6;"want die zijn niet allen Israel, die uit Israel zijn". Met andere woorden, Jakob kreeg de naam Israël van God wat betekent "strijder van God". Jakob was een ware gelovige. Hij was een kleinzoon van Abraham aan wie God de belofte gegeven had dat in het zaad van Izak alle volken gezegend zouden worden. Jakob was dus een kind van de belofte en dat waren ook al zijn nakomelingen, want zij leefden allen onder de belofte die God aan Abraham gegeven had. Toch, en dat moeten we maar goed voor ogen houden, waren niet al Jakobs nakomelingen ware gelovigen. De naam Israël was op hen dus niet van toepassing hoewel zij naar het vlees wel Israelieten waren. Wel Pucca, zo is het ook in het Christendom. Wij laten onze kinderen dopen als teken en zegel van het nieuwe verbond, zoals de besnijdenis een teken en zegel was van het oude verbond. De doop is echter geen bevestiging van een waar geloof in Jezus Christus. Het is een waarmerk van God aan de mens, een teken van Zijn belofte. Wat houdt die belofte dan in: Wel, dat een ieder die gelooft zalig zal worden. Nu komen we op het punt waar het in deze discussie om gaat. De ouders die in een Christelijke gemeenschap leven, zijn aan God verplicht, als dank voor Zijn belofte en trouw om hun kinderen te laten dopen. Maar die kinderen zullen toch tot geloof moeten komen, aleer zij mogen deelnemen aan het Heilig Avondmaal. De doop is dus een bevestiging van God aan de mens, en het H.A. een bevestiging van de mens aan God. De mens stemt dus toe in het verbond met God en pleegt dus door Zijn geloofsdaad een juridische handeling waardoor hem Gods beloftes ook daadwerkelijk medegedeeld worden. Dit is de leer zoals die in onze Christelijke gereformeerde theologie geleerd wordt. Ik hoop dat je het begrijpt.
En Thomas antwoordde en zeide tot Hem: Mijn Heere en mijn God! (Joh. 20:28 )
