Antoinette schreef:maboc schreef:Antoinette schreef:De bijbel is toch duidelijk over het feit dat we elkaar ook mogen aanspreken op zondige praktijken??
Als ik mijn broeder of zuster vermaan (in de liefde) , dat hij of zij zich doorgaans maar bezig houdt met een zondig iets, en er is over moet denken ermee te stoppen, en ook hulp aan te bieden waar men geen uitweg ziet... is dat dan fout????
Ik doe dat toch omdat ik van mijn broeder of zuster houdt, ze zijn er mij niets minder om... maar het is toch beter om elkaar in de liefde te vermanen dan elkaar maar aan te laten modderen... we hebben elkaar toch nodig ook juist voor dit.
Als ik iets doe, waarvan een van mijn zussen in Christus iets van zegt omdat het niet deugd... doen ze dat omdat ze van me houden dat weet ik en ze doen dat niet omdat ze me niet liefhebben...
Snap je wat ik bedoel?
Jazeker dat snap ik zeker wel, en voor een heleboel zaken vind ik dat ook helemaal terecht.
Maar ik denk dat het vermanen van een homo om zijn geaardheid, net zo iets is als tegen een roodharige zeggen: Dat is niet goed, verf het maar zwart. Uiterlijk is de roodharige wellicht dan wel zwartharig, maar daaronder zit gewoon het rode haar nog. Afscheren is nog rigoreuzer, maar als het haar weer verder groeit, dan is het toch echt weer rood.
Je kan dus wel tegen een homo zeggen "Dat moet je niet doen" Maar dat veranderd helemaal niks aan de situatie.
Ik denk (understatement of the year) dat homofilie niet een ziekte, of een psychiatrische aandoening is. Nee zoals ik persoonlijk op vrouwen val, vallen homofiele mannen en vrouwen op sexe-genoten. Dat zit zit er gewoon zo in. En zoals je zelf al schreef "Ze zijn mij er niets minder om"
Door een homo aan te spreken op zijn geaardheid, denk ik dat je de persoon in de diepste diepten van zijn of haar "zijn" aanspreekt. Dat is wel iets heel anders dan tegen je collegas zeggen dat ze niet zo moeten vloeken, of op zondag liever geen boodschappen moeten doen. Dat zijn allemaal te veranderen zaken. Maar de geaardheid van een mens kun je mijns inziens helemaal niet veranderen. Je vraagt dan het onmogelijke. En dat lijkt mij niet wenselijk.
Ik heb incestplegers gesproken, mensen die sexverslaafd waren, die hadden allemaal lusten die er zoals jij zegt net als bij homo's van "nature" die lusten/gevoelens hebben.
Homo zijn is niet wat God erin geschapen heeft net zo min als mensen die graag sex willen met kleine kinderen of de bijbel spreekt ook nog over voorbeelden met dieren.
Het zijn lusten die een mens heeft, mensen kunnen zelfs van zichzelf gaan geloven dat God ze zo gemaakt heeft, ik geloof dat dus niet meer. Ik heb gezien dat homo's bevrijd werden van een geest van homofilie en onreine geesten.
Ik heb gezien dat mensen die incestplegers waren bevrijd werden van onreine geesten, waarom deden ze dat??? Omdat ze die gevoelens hadden ze konden er zelf nauwlijks tegenin gaan, maar ze hebben God gezocht daarin, zich bekeerd omdat het in Gods ogen niet wordt goedgekeurd en ze zijn bevrijd van demonische onreine geesten. Mensen veranderen 180 graden...
Vroeger kon ik het ook niet geloven todat ik met deze mensen in contact kwam.
Dus ik geloof niet dat God mensen zo gemaakt heeft, het kan ook hele uiteenlopende oorzaken hebben dat mannen of vrouwen het hebben, dat is niet belangrijk sommige willen de oorzaak niet eens weten als ze er maar van af komen.
Hoe kan het dat er homo's zijn die geen homo willen zijn omdat ze duidelijk in Gods woord lezen dat God het niet wil dat ze in die gevoelens mee gaan??? Leg dat maar eens uit....
Hier wil ik nog wel even op ingaan en het zou je inderdaad sieren wanneer je er inhoudelijk even op terugkomt.
Niet alleen: Annet Gods Zegen, want dat is de weg van de minste weerstand.
Om antwoord te geven op jouw vraag...
Hoe kan het dat er homo's zijn die geen homo willen zijn omdat ze duidelijk in Gods woord lezen dat God het niet wil dat ze in die gevoelens meegaan?
Een homo heeft er niet voor gekozen een homo te zijn. Daarvoor moeten we natuurlijk terug naar het eeuwige debat over nature nurture debat en zodra jij daar de antwoorden definitief op hebt gevonden zou een dergelijke vraag terecht zijn.
Er is evenzoveel wetenschappelijk onderzoek dat aantoont dat we homofilie in nature oorzaken moeten zoeken, als dat er wetenschappelijk ook is bewezen dat het zaken van nurture zijn. Zolang de wetenschappers hier nog niet uit zijn, dan zullen we het maar laten voor wat het is, vind je het erg?
Jij hebt gezien hoe mensen werden bevrijd van hun homofile gevoelens, heel erg mooi! Het feit dat ze ervan worden bevrijd (jouw woorden) geeft dus ook aan dat het bestaat. Laten we het daar over eens zijn.
Heb jij het ook wel eens gezien wanneer iemand er NIET van wordt bevrijd??? Ik ben benieuwd.
Dan graag jouw reactie op het volgende verhaal:
Ik ken iemand die ook met deze gevoelens rondloopt. Al 42 jaar lang!
Een man die het bijna met zijn eigen leven moest bekopen omdat er mensen waren (en daar zet ik jou ook even onder) die meenden te moeten zeggen dat hij dag in dag uit in zonde leefde!
Homofilie was een zonde en deze arme man heeft op het punt gestaan een einde te maken aan zijn leven omdat hij inderdaad zelf ook ging geloven dat zijn leven één grote zonde was!
Mensen die deze gevoelens niet hebben, kunnen daar niet over meepraten, ik ook niet! Vele therapieën heeft hij gevolgd, tot wanhoop toe om maar van deze gevoelens af te komen.
Dag in dag uit in gebed met God, oprecht, in de kerk, alleen, in groepsverband....alles was het hem eraan gelegen deze gevoelens weg te krijgen! Vanaf zijn 16 tot zijn 35e dag in dag uit in gebed met God, hij leefde zoals God het hem vroeg alleen kwam hij niet van deze gevoelens af. De wanhoop steeg hem naar zijn hoofd toen die gevoelens in de jaren nog geen grammetje minder waren geworden, zelfs niet in Gebed met God!!
Totdat er op een dag iemand tegen hem zei: "Je bent goed zoals je bent, God accepteert je zoals je bent".
Waren dat de woorden van deze persoon, of waren het de woorden van God die tegen hem spraken? Ik denk het laatste!
Vanaf dat moment heeft hij gedacht dat het goed was gehoor te geven aan de homofile gevoelens die hij nu eenmaal in zijn lijf had.
Hij is getrouwd met een man, ze zijn zielsgelukkig samen en deze man leeft weer! En ja: samen met God, want God heeft het namelijk beter met hem voor dan al die mensen die meenden te moeten zeggen dat hij in zonde leefde.
Het is Gods werk geweest dat deze man nu een gelukkig huwelijk heeft. Het is Gods genade geweest om hem te laten inzien dat hij niet een verkeed persoon is. Dat is allemaal mensenwerk!
Als jij nou deze man tegenkomt durf jij dan nog te zeggen: "alles leuk en aardig hoor, maar JIJ leeft in zonde?"
Ik niet, ik geef hem liever mijn zegen en je kan je afvragen wat Jezus zou hebben gedaan?
