Waarom heb jij geen relatie?

[ajl]

Ik had eigenlijk niet zoveel eisen. Maar 1 ding stond wel voorop, hij moest wel een Christen zijn.

Dat had ik ook, totdat ik mn huidige man ontmoette en die bleek geen christen te zijn. Dan blijkt, voor mij althans, dat de match zelf ook heel belangrijk is en dat de rest wellich wel komt

[Lalage]

Ik had eigenlijk niet zoveel eisen. Maar 1 ding stond wel voorop, hij moest wel een Christen zijn.

Dat had ik ook, totdat ik mn huidige man ontmoette en die bleek geen christen te zijn. Dan blijkt, voor mij althans, dat de match zelf ook heel belangrijk is en dat de rest wellich wel komt

Voor jou was het christen zijn blijkbaar geen harde eis, anders was hij niet je man geworden. Voor mij was het wel een harde eis, ook al heeft dat ooit veel pijn gedaan. Maar je hebt wel gelijk dat je eisen kunnen veranderen als je verliefd wordt op iemand.

[jans1]

Waarom ik geen relatie heb? Omdat ik niet durf.. ik laat iemand heel dichtbij komen, en dan ga ik em af stoten..
Heb het gevoel dat dit binnenkort weer gaat gebeuren...

[smArtjan]

Waarom ik geen relatie heb? Omdat ik niet durf.. ik laat iemand heel dichtbij komen, en dan ga ik em af stoten..
Heb het gevoel dat dit binnenkort weer gaat gebeuren...

Probeer dat eens te bespreken met de jongen in kwestie. Misschien dat het beter zou gaan als je het heel rustigaan opbouwt.
Ik hecht zelf behoorlijk aan mn vrijgezelle leventje en dat is bij mij ook de oorzaak dat ik vaak de boot afhou als het erop aankomt. Ik zeg dan wel gewoon tegen het meisje in kwestie waarom ik afzie van verdere kennismaking. De een kan daarmee leven, de ander wat minder.

[jans1]

Waarom ik geen relatie heb? Omdat ik niet durf.. ik laat iemand heel dichtbij komen, en dan ga ik em af stoten..
Heb het gevoel dat dit binnenkort weer gaat gebeuren...

Probeer dat eens te bespreken met de jongen in kwestie. Misschien dat het beter zou gaan als je het heel rustigaan opbouwt.
Ik hecht zelf behoorlijk aan mn vrijgezelle leventje en dat is bij mij ook de oorzaak dat ik vaak de boot afhou als het erop aankomt. Ik zeg dan wel gewoon tegen het meisje in kwestie waarom ik afzie van verdere kennismaking. De een kan daarmee leven, de ander wat minder.

Ik ken em nu 5 maanden, maar door de afstand zie ik em echt maar heel weinig. Dan is er nog de kwestie dat ik het thuis niet durf te vertellen. Mijn ouders willen dat ik met een jongen van dezelfde kerk thuiskom. Hij is Chr. geref. en ik Ger.gem. Ik zou het zo graag willen vertellen. Heb ook een aantal keer op het punt gestaan, maar ik klap totaal dicht. Bang voor de reactie.

[kwebbel]

Ik had eigenlijk niet zoveel eisen. Maar 1 ding stond wel voorop, hij moest wel een Christen zijn.

me 2 !! En ik HAD ook een jongen uit dezelfde Kerk, dat vonden m'n ouders prima en m'n opa en oma weer niet want hij was niet Chr.Geref. Nu heb ik wel een man van de Chr.Geref Kerk en we zijn gaan verhuizen van Sliedrecht naar Maarssen en nu is DAT weer niet goed (afstand...) t is ook altijd wat!!
Als je maar van m houdt, oprecht is, liefdevol, e.d. Dat is ook iets wat wij als Christenen behoren te zijn
Sterkte Jans1 !!!

[ajl]

Ik had eigenlijk niet zoveel eisen. Maar 1 ding stond wel voorop, hij moest wel een Christen zijn.

Dat had ik ook, totdat ik mn huidige man ontmoette en die bleek geen christen te zijn. Dan blijkt, voor mij althans, dat de match zelf ook heel belangrijk is en dat de rest wellich wel komt

Voor jou was het christen zijn blijkbaar geen harde eis, anders was hij niet je man geworden. Voor mij was het wel een harde eis, ook al heeft dat ooit veel pijn gedaan. Maar je hebt wel gelijk dat je eisen kunnen veranderen als je verliefd wordt op iemand.

Jawel, dat was voor mij ook een harde eis. Heb in het begin menig maal op het punt gestaan om ermee te stoppen. Als je vervolgens langzaam merkt iemand wel bereid is om zich erin te verdiepen en je het verder eens bent over de wijze waarop je je leven invulling geeft, dan kan dat ook veranderen. Daarnaast je kan niet van iemand van 30 verwachten dat hij op stel en sprong christen wordt. Daar gaat nu eenmal tijd overheen. Daarnaast is hij misschien ook wel op pad gekomen

[*Annette*]

Waarom ik geen relatie heb? Omdat ik niet durf.. ik laat iemand heel dichtbij komen, en dan ga ik em af stoten..
Heb het gevoel dat dit binnenkort weer gaat gebeuren...

Probeer dat eens te bespreken met de jongen in kwestie. Misschien dat het beter zou gaan als je het heel rustigaan opbouwt.
Ik hecht zelf behoorlijk aan mn vrijgezelle leventje en dat is bij mij ook de oorzaak dat ik vaak de boot afhou als het erop aankomt. Ik zeg dan wel gewoon tegen het meisje in kwestie waarom ik afzie van verdere kennismaking. De een kan daarmee leven, de ander wat minder.

Ik ken em nu 5 maanden, maar door de afstand zie ik em echt maar heel weinig. Dan is er nog de kwestie dat ik het thuis niet durf te vertellen. Mijn ouders willen dat ik met een jongen van dezelfde kerk thuiskom. Hij is Chr. geref. en ik Ger.gem. Ik zou het zo graag willen vertellen. Heb ook een aantal keer op het punt gestaan, maar ik klap totaal dicht. Bang voor de reactie.

Moeilijk Jans! Toen ik zag dat jij dat gepost had, dacht ik he ze had toch al verkering... magoed geen verkering wel contact met n jongen .

Heb je ook niet het idee dat je ouders in de gaten hebben? Jullie hebben inmiddels 5 maanden contact met elkaar. Vinden je ouders het echt zo erg als jij met n jongen van een andere kerk thuis komt? Hoe staat hij tegen over de Ger.Gem.?

Als ik na mezelf mag kijken, mijn ouders zouden het heel fijn vinden als een vriend van dezelfde kerk is, ik zou dat zelf ook fijn vinden, in het geval met me ex was het wel zo, maar anders zouden ze het me niet verbieden. Ach dat kunnen ze ook niet, maar ik bedoel om verkering te hebben met n jongen van een andere kerk. Het zal soms best lastig zijn, vooral als er 'grote' verschillen zijn tussen de kerkverbanden, maar hopelijk kun je samen tot een oplossing komen, als jullie er beiden voor open staan.

Ik zat er ook heel erg over na tedenken hoe ik toch m'n ouders moest vertellen dat ik een leuke jonge ontmoet had, maar iemand maakte n opmerking; er is ook een vonkje over geslagen... Enja toen wisten ze genoeg, en waren ze razend nieuwsgierig wie het was .

Weet je ook waarom je geen relatie durft aan te gaan? Zelf heb ik soms best het verlangen naar een jongen, en nee hopeloos ben ik niet, op contactsites ed. zul je mij niet vinden. Soms ben ik best wel bang dat het weer zal 'stuklopen', ik niet genoeg van hem kan houden/of hij, we teveel verschillen van elkaar ed. Daarom zal ik toch best wel voorzichtig zijn... maar toch...

[jans1]

Moeilijk Jans! Toen ik zag dat jij dat gepost had, dacht ik he ze had toch al verkering... magoed geen verkering wel contact met n jongen .

Heb je ook niet het idee dat je ouders in de gaten hebben? Jullie hebben inmiddels 5 maanden contact met elkaar. Vinden je ouders het echt zo erg als jij met n jongen van een andere kerk thuis komt? Hoe staat hij tegen over de Ger.Gem.?

Als ik na mezelf mag kijken, mijn ouders zouden het heel fijn vinden als een vriend van dezelfde kerk is, ik zou dat zelf ook fijn vinden, in het geval met me ex was het wel zo, maar anders zouden ze het me niet verbieden. Ach dat kunnen ze ook niet, maar ik bedoel om verkering te hebben met n jongen van een andere kerk. Het zal soms best lastig zijn, vooral als er 'grote' verschillen zijn tussen de kerkverbanden, maar hopelijk kun je samen tot een oplossing komen, als jullie er beiden voor open staan.

Ik zat er ook heel erg over na tedenken hoe ik toch m'n ouders moest vertellen dat ik een leuke jonge ontmoet had, maar iemand maakte n opmerking; er is ook een vonkje over geslagen... Enja toen wisten ze genoeg, en waren ze razend nieuwsgierig wie het was .

Weet je ook waarom je geen relatie durft aan te gaan? Zelf heb ik soms best het verlangen naar een jongen, en nee hopeloos ben ik niet, op contactsites ed. zul je mij niet vinden. Soms ben ik best wel bang dat het weer zal 'stuklopen', ik niet genoeg van hem kan houden/of hij, we teveel verschillen van elkaar ed. Daarom zal ik toch best wel voorzichtig zijn... maar toch...

Nee geen verkering Nee ze hebben het denk ik niet in de gaten. Ze weten wel dat ik hem 2x heb ontmoet, maar dat was in gezelschap van anderen. De andere keren dat ik hem ontmoet heb was dat ik in de buurt was... Hij stond een x plotseling voor mn neus thuis, maar toen waren mn ouders de hele dag niet thuis.. En ik durfde het ook weer niet te vertellen dat hij was gweest. Mijn ouders zullen het best erg vinden ja. Ze zeggen dat ze bij de doop beloofd hebben, mij bij deze kerk op te voeden... En voor je verkering moet je al beslist hebben naar welke kerk je gaat. Vind ik zelf onzinnig. Ik weet niet zo goed hoe hij tegenover de Ger. gem staat. Hij is er nog nooit geweest.

Natuurlijk is het fijn als je vriend van dezelfde kerk is. Maar mijn ervaring is, dat dat ook echt niet alles is! Juist op het gebied van kerk/geloof is het toen voornamelijk uitgegaan. Ik heb toen voor die relatie gevochten, gevochten en gevochten.. Ben er bijna 2 maanden van overspannen geweest en na 6 maanden was ik er eindelijk een eind overheen. Ik ben bang om hetzelfde weer tegemoet te gaan, terwijl ik heel goed weet dat dit niet zo is..

[cire]

@*Annette*
Dus als je op contactsites staat ben je wanhopig?

[christien]

@*Annette*
Dus als je op contactsites staat ben je wanhopig?

Nee, als je op een contact site staat hoef je niet perse wanhopig te zijn.
Ik denk zelf dat het er van af hangt wat je intentie er mee is.
Ik ken mensen die zijn al bang als ze overschieten als ze 18 zijn en zich
in schrijven en niet weten hoe gauw ze een eerste date moeten krijgen.

Terwijl je ook op een contactsite kunt staan, vanuit gezelligheid, nieuwe vrienden
maken en als je misschien iemand tegen komt is dit leuk maar het is niet je uiteindelijke
doel. Dat is denk ik een wezelijk verschil.
Maar ik ben benieuwd hoe annette hier overdenkt

[christien]

Wat ontzettend moeilijk Jans 1.
Ik hoop dat er een oplossing komt, want ik merk vooral ook uit je laatste post
dat je wel graag meer en intensiever contact zou willen hebben?

Misschien kan je eerst bij je vriend zijn mening is peilen.
Hoe hij denkt over verschillende kerkverbanden, en over de ger gem
Of dat hij ook over de 'kerkmuren'heen kijkt.

Ik vind persoonlijk dat geloofsbeleving, en hoe je je geloof invult in het dagelijks
leven enz en hoe je dat wilt doen in een relatie / huwelijk belangrijker dan
kerkverbanden. Als je het hiermee samen kan vinden en op ongeveer de zelfde lijn zit,
vind je ook vast wel een kerk die daar bij past en waar je je thuisvoelt.
Dat is dan misschien de ger gem, maar dat zou ook de chr geref kerk kunnen zijn.

[Jannoek]

moeilijk jans!
Ik snap je situatie denk ik wel een beetje (als het gaat om de kerk in elk geval). Vriendlief en ik komen beide uit GG maar hebben samen, biddend, een keus gemaakt voor een ander kerkverband (CGK).
Vooral mijn ouders hadden daar erg moeite mee in het begin. Om dezelfde reden die jij noemt. Daarnaast was het ook nog eens zo dat we allebei uit het zelfde kerkverband komen, dus was het sowieso vreemd dat we uberhaupt dachten over een andere kerk.
Inmiddels zijn ze er wel positief over, gelukkig!

Verder; succes in deze situatie.

[NdW]

Sterkte, Jans! Het moet jouw keuze zijn... niet die van je ouders.
Bij ons was dat ook een probleem (voor mn schoonouders dan). Toch hebben wij (en ook zíj) er veel van geleerd. Mn man was van Ger.Gem en was echt zo opgevoed. Toen kwam hij bij ons (herv.) en heeft z'n ogen uitgekeken. Eerst had hij heel veel commentaar, vooral over uiterlijke zaken, maar nu is hij veel meer met een open blik naar andere kerken gaan kijken. En is hierin zelfs makkelijker geworden dan ik. dus het kan ook heel verrijkend zijn!
En we zijn heel gelukkig getrouwd en gaan naar dezelfde kerk Dus dat kan prima!

[elvira (gast)]

Over zulke zaken kan ik me echt verbazen, hé... wat maken die kerkverbanden nou uit? Zolang het stel in kwestie het eens over de (gezamenlijke) geloofslijn, zou het toch geen probleem moeten zijn?
(Voorbeeldje: Ik ben van huis uit Ger Gem, mijn man katholiek... kun je nagaan wat dat voor herrie in mijn familie en kring heeft opgeleverd... inmiddels zijn we al jaren heel gelukkig getrouwd en hebben we een prettige invulling aan ons geloofsleven kunnen geven )