esli schreef:Ik vind het juist mooi dat we nu zoveel weten, en ziektes net na de geboorte (hielprik) of voor de geboorte (echo) al kunnen weten. Ik begrijp niet waarom dat voor God spelen zou zijn. Waarom zou de grens in deze gevallen lastig zijn als christen? Het is toch mooi dat deze middelen helpen dat het kinder en moedersterfte cijfer zoveel lager ligt dan een 10-tal jaar geleden?
Ja, is dat zo? Is het niet de natuur tegenwerken? (en met natuur bedoel ik ook een beetje God?) Ik denk ook zeker wel dat God dokters en medicijnen enzo gegeven heeft hoor, en ik weet zeker dat als ik of ons kindje een ziekte zou krijgen, ik er alles aan zou doen om het beter te maken, maar ik vind de grens wel lastig. Want (en dat klinkt heeeeel bot) je moet toch ergens aan overlijden? Zou het niet gewoon ons 'lot' zijn als we ernstig ziek worden en daaraan overlijden? Wie zijn wij om dat eens flink uit te stellen, zodat we maar niet overlijden? Nogmaals, ik denk dat ik er ook alles aan zou doen hoor, maar misschien is het soms goed om God Zijn werk gewoon te laten doen, in plaats van zelf continu het heft in handen te nemen.
Ik denk dat we de hielprik wel gewoon uit laten voeren. Eigenlijk vooral het zekere voor het onzekere, omdat we het gewoon niet echt duidelijk krijgen of we er voor of tegen zouden zijn. Als we nu echt zeker wisten dat het voor ons niet goed voelde, is het anders, maar in twijfel gevallen speel ik maar of safe, al voelt het wel een beetje dubbel.
!
