Waarom worden onze kinderen gedoopt?

[Race406]

@Bastiaan: Hand. 16:14 "zodat zij acht gaf op wat door Paulus gesproken werd. En toen zij gedoopt was en haar huis . . . "

Zij kwam tot geloof en liet zich dopen. Dat gebeurt als je niet gelovig bent opgevoed en naderhand tot geloof komt en je bij de kerk wilt voegen. Maar zij EN HAAR HUIS.
Die voorbeelden staan er meer in de Bijbel.
De bekeerling liet zich dopen. MET ZIJN HUIS. Betekent dat dat zijn hele huis (in de Bijbelse tijd betekende dat inclusief slaven, slavinnen, vrouw en (al dan niet grote) kinderen) opeens ook bekeerd was? Of betekent dat, dat dat "gehele huis" geheiligd was in de pas bekeerde, en dat de doop daarheen verwees?
Zoals Paulus schrijft dat de ongelovige man geheiligd is in de gelovige vrouw en andersom.

Daar komt bij: Als het hele huis (dus nogmaals: IEDEREEN die erbij hoorde: slaven, slavinnen, vrouw, kinderen noem maar op) gedoopt werd betekende dat, dat het gewoon gebeurde. Je had geen inspraak, als slaaf en kind al helemaal niet. Dus is de doop niet iets wat men vrijwillig doet, uitgezonderd degenen die op latere leeftijd tot geloof komen en zich bij de kerk voegen. De doop wordt bediend omdat God onder andere zegt dat jouw kind geheiligd is in jou als gelovige ouder.

Lydia de purperverkoopster was by no means een ongelovige vrouw, maar vereerde God al.
Wanneer er staat dat Abraham zijn huis ook liet besnijden, was dat ook niet van toepassing op de vrouwelijke leden, toch zo'n 50%.
Hoe je de lichamelijke besnijdenis en de lichamelijke doop met elkaar verbindt, is me een raadsel, trouwens. de lichamelijke besnijdenis werd een geestelijke besnijdenis(een die niet met handen geschiedt), en dan pas, bij die bekering, laat je je dopen, je oude 'ik' begraven en je zondige oude leven kruisig je.

In tegenstelling tot hen, die letterlijk besneden zijn, zegt Paulus van de gelovigen:

"Want wij zijn de besnijdenis, die door de Geest Gods Hem dienen, die in Christus Jezus roemen en niet op het vlees vertrouwen". (Fil. 3 : 3).

Er staat niet: "Wij zijn de besnijdenis die gedoopt zijn"; maar "die niet op het vlees vertrouwen". Paulus denkt hier dus aan de gelovigen als aan geestelijk besnedenen.

Gen. 17 : 7: Als men dit verbond wil gaan overbrengen op onze tijd, dan geldt het alleen maar het geestelijk nageslacht van Abraham, en niet de natuurlijke kinderen daarvan. Matth. 19 : 14; Mark. 10 : 16: God wil in het bijzonder kinderen het heil schenken, maar deze teksten zeggen niets over doop of besnijdenis.

"Aan moeders hand tot Jezus" is noch van het één, noch van het ander afhankelijk. En als de gebeurtenis vermeld in Mark. 10 : 13 - 16 iets bewijst dan is het wel dit: dat de discipelen niet gewend waren kinderen te dopen met de "doop tot bekering". Anders hadden ze hen, die de kinderen brachten beslist niet zo onheus bejegend.

Luk. 1 : 15: Op grond van deze tekst kan men niet stellen, dat de Heilige Geest aan kinderen wordt toegezegd. Het gaat hier om een bijzonder geval. Johannes de Doper werd door God uitverkoren om een nazireeër te zijn van de moederschoot af. Ps. 22 : 11: Dat is een Messiaanse Psalm, waarin profetisch gezien de Here Jezus spreekt. Dus eveneens een unieke zaak.

Jes. 44 : 1 - 3: Israël is een volk, dat door God geformeerd is en door God als zijn volk is verkoren. Aan het nakroost van dat volk belooft God zijn Geest te geven.In deze tekst is geen sprake van kleine kinderen.

Hand. 2 : 39: In principe is op de Pinksterdag Jes. 44 : 3 in vervulling gegaan, evenals Joël 2. De belofte waarover dit vers spreekt is niet het verbond of de doop, maar zoals de Catechismus blijkbaar ook bedoelt te zeggen: de gave van de Heilige Geest (zie vers 33). Om deze gave te ontvangen moet men zich echter persoonlijk bekeren (vers 38).

Verder wordt hier onder "uwe kinderen" uw nageslacht verstaan (vgl. Hand. 13 : 32). Hand. 10 : 47: Deze tekst zegt niets over een teken van het verbond, maar slechts dat zij, die het Woord gehoord hadden (vers 33) en dat kennelijk hebben aangenomen, gedoopt werden. Evenals bij de andere gevallen dat er een "huisgezin" gedoopt werd ontbreekt iedere aanwijzing dat dit ook kleine kinderen betrof. Integendeel, in het geval van Cornelius en van de gevangenisbewaarder te Filippi getuigt de tekst van het tegendeel. Evenals trouwens bij Lydia (zie: Hand. 10 : 33; 16 : 40; 16 : 34).

Gen. 17 : 14: De besnijdenis ziet niet heen naar de doop, maar naar de geestelijke besnijdenis van het hart.

Deze teksten behelzen geen argumenten voor de kinderdoop. Het feit dat ze aangevoerd worden toont juist het gebrek aan bewijsgronden.

Er staat dat God haar hart opende, hetgeen inhoudt dat ze voor de tijd God misschien wel diende, maar niet vanuit haar hart.
Ik spreek nergens over de besnijdenis, hoe je daarbij komt weet ik niet.

Handelingen 10:33: Wat bedoel je daarmee? Cornelius zegt tegen Petrus dat "wij allen hier aanwezig zijn".
Handelingen 16:40: Ze gingen naar Lydia. Waarm wordt daar niet gezegd dat zij "naar Lydia en haar huisgezin" gingen? Lydia is de vrouw waar het om gaat, en met het gaan naar Lydia gingen ze ook naar haar "huisgezin" toe. Dit zegt overigens niets over dat Lydia alleen gedoopt zou zijn. In vers 15 wordt gezegd dat zij met haar huisgenoten gedoopt werd.
Handelingen 16:34: Er wordt gezegd dat hij met zijn hele huis tot geloof gekomen was. De NBV vertaalt: Hij en al zijn huisgenoten waren buitengewoon verheugd dat hij nu in God geloofde.
Wie heeft er gelijk? Daarbij komt dat er nog steeds zijn hele huisgezin bij betrokken was.
Gen. 17 : 14 behelst de belofte dat Abraham veel nageslacht zal krijgen. Zegt niets over besnijdenis.
Hand 13:32: Ik zie trouwens kinderen en nageslacht als hetzelfde. Al is nageslacht iets breder, en kunnen daar ook de kleinkinderen etc bij inbegrepen zijn.
Hand 10:47: Ook al is iedereen tot geloof gekomen, dan betreft dat heidenen die naderhand tot geloof kwamen, en derhalve als volwassenen gedoopt zijn...
Jes. 44 : 1 - 3: betreft nakroost dan niet kinderen? Er staat ook niet dat het alleen volwassenen geldt!

P.S.: Als je mijn argumenten afdoet met de woorden: "Ze zijn een bewijs van het feit dat er geen bewijs is voor de kinderdoop" dan houdt het gesprek op.
Jij geeft jouw zienswijze weer met Bijbelteksten (je bent wat jouw mening betreft Bijbels goed onderlegd, al ben en blijf ik van mening dat die teksten anders uitgelegd moeten worden), ik geef mijn zienswijze weer met Bijbelteksten.
Ik respecteer jouw overtuiging, omdat er straks niet gevraagd wordt of je als kind of als volwassene gedoopt bent. Er wordt je gevraagd of je met hart en ziel je Zaligmaker hebt liefgehad.
Wil jij mijn (en die van vele anderen) overtuiging dan ook respecteren? We worden het helaas nooit eens denk ik. Maar het gesprek hierover aangaan is wel uitermate boeiend!
Maar dan wel op basis van wederzijds respect en niet als een getergde kat van je af klauwen graag...

[Race406]

Ik denk dat dit toch een verkeerde interpretatie is

Broeder Jantjes, dan moet ik u ernstiglijck eenen vermaaninghe doen toekoomen.
Gij zijt het oneensch met mij: Dan heeft u het verkeerd. MIJN mening is den juisten, en ieder die eenen anderen mening is toegedaan komt stracks gillende ende jammerende om!

[Bastiaan30]

Je doet je roomse reputatie steeds meer eer aan.
En natuurlijk nog steeds geen weerwoord op 1 Pet.3:21.

Jij wilde een voorbeeld van jouw gesmijt met Bijbelcitaten. Bovenstaande is een voorbeeld ervan.

Ik zou een voorbeeld willen van mijn eigen gesmijt met bijbelcitaten, wat moet ik me daarbij voorstellen?
Ik vroeg om een voorbeeld van het buiten de kontekst gebruiken van bijbelcitaten, waarvan ik beschuldigd werd.
Nogmaals, goed lezen eerst aub.
Als de bijbel trouwens precies weergeeft dat joodse jongetjes besneden dienden te worden op de 8ste dag, zou er dan niet minstens aan de gelovigen in Christus iets eensgelijks zijn meegegeven aan de discipelen omtrent de toepassing van de doop?

[Speedy]

Je doet je roomse reputatie steeds meer eer aan.
En natuurlijk nog steeds geen weerwoord op 1 Pet.3:21.

Jij wilde een voorbeeld van jouw gesmijt met Bijbelcitaten. Bovenstaande is een voorbeeld ervan.

Ik zou een voorbeeld willen van mijn eigen gesmijt met bijbelcitaten, wat moet ik me daarbij voorstellen?
Ik vroeg om een voorbeeld van het buiten de kontekst gebruiken van bijbelcitaten, waarvan ik beschuldigd werd.
Nogmaals, goed lezen eerst aub.
Als de bijbel trouwens precies weergeeft dat joodse jongetjes besneden dienden te worden op de 8ste dag, zou er dan niet minstens aan de gelovigen in Christus iets eensgelijks zijn meegegeven aan de discipelen omtrent de toepassing van de doop?

Een voorbeeld zijn je postings. Jij dumpt hier teksten en roept om weerlegging en vervolgens negeer je de postings. In het bovenstaande lanceer je weer een gedachte goed met een ander licht op jouw eigen standpunten. Dit is geen discussieren, dit is voor ons als luisteren naar een plaat met een kras er in.

[Optimatus]

Wanstaltig geschreeuw verzwakt je argumentatie nog veel verder.

Maar je brulde om een voorbeeldje. Je gaat in je betogen doorgaans voorbij aan de opdracht om mensen te dopen in de Naam van de +Vader, de +Zoon en de +Heilige Geest: "Gaat dan henen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in de Naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes; lerende en onderhouden alles wat Ik u geboden heb." (Mattheüs 28 vers 19). Hier wordt geen onderscheid gemaakt tussen ouderen en jongeren en kinderen. Ergo: ook de kinderen kunnen worden gedoopt dankzij de opdracht van Christus.

Je wederstaat Christus Zelf als je dit durft te ontkennen.

En je schrijft elders: ".... geen enkele heiden heeft een woord bijgedragen aan de Schrift, volgens mij."

De schrijver van de brief aan de Hebreeën is onbekend.
Voorts zijn er tal van uitspraken van niet-joden in de Bijbel te vinden. Neem alleen al Pilatus, diverse farao's, Ruth en Orpa en vele anderen.

Er is een verschil tussen wie iets schrijft en wie iets zegt.pilatus,farao's Ruth en Orpa zijn geen bijbelboeken.
De schrijver aan de joden (of hebreen) zal zeker ook een jood geweest zijn.Net als Jezus Zelf en al Zijn uitverkoren discipelen.)
Lucas, waarschijnlijk.
ROM 3:2

Uit Romeinen 3:2 blijkt niet dat Lucas de brief aan de Hebreeën geschreven heeft.

Verder is Ruth wel degelijk een Bijbelboek.

Het lijkt mij wel zo dat wat er opgeschreven is, ook gezegd moet zijn. Is dit niet het geval, dan heeft de schrijver zelf iets verzonnen en dan hebben we te maken met (joodse) fictie.

Van Jezus is bekend dat Hij afstamde van een niet-hebreeuwse vrouw: Ruth.

[Bastiaan30]

Wanstaltig geschreeuw verzwakt je argumentatie nog veel verder.

Maar je brulde om een voorbeeldje. Je gaat in je betogen doorgaans voorbij aan de opdracht om mensen te dopen in de Naam van de +Vader, de +Zoon en de +Heilige Geest: "Gaat dan henen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in de Naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes; lerende en onderhouden alles wat Ik u geboden heb." (Mattheüs 28 vers 19). Hier wordt geen onderscheid gemaakt tussen ouderen en jongeren en kinderen. Ergo: ook de kinderen kunnen worden gedoopt dankzij de opdracht van Christus.

Je wederstaat Christus Zelf als je dit durft te ontkennen.

En je schrijft elders: ".... geen enkele heiden heeft een woord bijgedragen aan de Schrift, volgens mij."

De schrijver van de brief aan de Hebreeën is onbekend.
Voorts zijn er tal van uitspraken van niet-joden in de Bijbel te vinden. Neem alleen al Pilatus, diverse farao's, Ruth en Orpa en vele anderen.

Er is een verschil tussen wie iets schrijft en wie iets zegt.pilatus,farao's Ruth en Orpa zijn geen bijbelboeken.
De schrijver aan de joden (of hebreen) zal zeker ook een jood geweest zijn.Net als Jezus Zelf en al Zijn uitverkoren discipelen.)
Lucas, waarschijnlijk.
ROM 3:2

Uit Romeinen 3:2 blijkt niet dat Lucas de brief aan de Hebreeën geschreven heeft.

Verder is Ruth wel degelijk een Bijbelboek.

Het lijkt mij wel zo dat wat er opgeschreven is, ook gezegd moet zijn. Is dit niet het geval, dan heeft de schrijver zelf iets verzonnen en dan hebben we te maken met (joodse) fictie.

Van Jezus is bekend dat Hij afstamde van een niet-hebreeuwse vrouw: Ruth.

Je sympathy voor Oostenrijk wordt steeds verklaarbaarder;) strikje staat inderdaad beter
Jezus was een jood, hield zich geheel aan de joodse wet en ook Ruth was een jodin (geworden) middels haar proselietische doop.

[JeeWee]

wat is dit voor genant heen en weer geschreeuw vol beledigingen?

[Bastiaan30]

wat is dit voor genant heen en weer geschreeuw vol beledigingen?

valt best mee hoor Denkertje, doe je mee of blijf je aam de zijlijn staan?

[Optimatus]

Je sympathy voor Oostenrijk wordt steeds verklaarbaarder;) strikje staat inderdaad beter
Jezus was een jood, hield zich geheel aan de joodse wet en ook Ruth was een jodin (geworden) middels haar proselietische doop.

Je moet wel het verschil maken tussen joden en Hebreeërs. Het jodendom is een geloof, Hebreeërs zijn een volk. Daarom is kritiek op het jodendom kritiek op een godsdienst, maar het heeft niets te maken met racisme. Vandaar dat het geschreeuw van de NSDAP destijds niet alleen dodelijk voor miljoenen mensen is geweest, maar ook nog eens op onzin gebaseerd. En het zou fijn zijn als het getetter over "de islam" (die niet bestaat) niet dezelfde effecten gaat krijgen.

Mijn sympathie voor bepaalde landen ontstaat na bezoek en ontmoeting.

[Wullimpie]

Laatste verzoek aan een ieder om respectvol met elkaar te discussiëren.
Dat wil zeggen reageren op de tekst, en niet op de persoon.

[Optimatus]

Was dat als antwoord op mijn laatste bijdrage?

[Marnix]

@ Bastiaan: Ik ben wel benieuwd naar je verbondsvisie, hoe dat zit met kinderen, dat de Bijbel zegt dat kinderen van geovigen heilig zijn en hoe dat in die verbondsvisie past. Worden de kinderen van gelovigen gered als ze jong sterven of niet. Op basis waarvan dan wel of niet?

[Bastiaan30]

@ Bastiaan: Ik ben wel benieuwd naar je verbondsvisie, hoe dat zit met kinderen, dat de Bijbel zegt dat kinderen van geovigen heilig zijn en hoe dat in die verbondsvisie past. Worden de kinderen van gelovigen gered als ze jong sterven of niet. Op basis waarvan dan wel of niet?

Marnix, je weet toch wat Jezus zei toen Hij de kinderen zegende?!
De Joden zijn het volk van de verbonden, de profeten , de tekenen en de wonderen.
Wij zijn de gemeente , de zwervers en heidenen, die genodigd worden tot de bruiloft omdat de joden niet wilden komen.
Jezus is de hoeksteen en Petrus het fondament van deze gemeente, die Jezus zei te ZULLEN gaan bouwen.
Iets nieuws dus.Het nieuwe 'Verbond' is een geestelijk verbond, geboren uit de lichamelijke voorafschaduwing .
WIJ ZIJ GEEN LICHAMELIJK MAAR GEESTELIJK ZAAD VAN ABRAHAM (NIET schreeuwend bedoeld;)

PS: als jij denkt dat de doop van een baby de baby zal redden wanneer deze vroegtijdig overlijdt, zeg je dus dat de doop een genademiddel is!

[Marnix]

Ik stelde vragen, maar ik zei nog niks

Ik denk dan ook niet dat de doop een klein kind redt. Als dat zo was zou ik voorstellen om na de geboorte eerst het kind te dopen en dan de navelstreng door te knippen. Zoals jij ook weet wast water het lichaam wel schoon maar niet je innerlijk. En zo reinigt de doop zelf ons niet van de zonden maar symboliseert de afwassing van de zonden.

Ik ben het trouwens niet met je eens dat het verbond iets voor Israel was. In Hebreeën lezen we over een nieuw verbond in Christus Jezus.

15 Zo is hij dan bemiddelaar van een nieuw verbond; hij is immers gestorven om ons te verlossen van de overtredingen tegen het eerste verbond. Nu kunnen allen die geroepen zijn het beloofde eeuwige erfdeel ontvangen.

En geestelijk zaad van Abraham is dat het verbond niet een volk bepaald volk meer geldt maar de gelovigen en hun kinderen. Lees maar:

Maar de belofte had alles te maken met vertrouwen omdat ze een gave van God moest zijn, want alleen zo kon ze voor heel het nageslacht blijven gelden. Niet alleen voor wie de wet heeft, maar ook voor wie op God vertrouwt zoals Abraham, die de vader van ons allen is.

en:

6 God heeft zijn belofte niet gebroken. Want niet alle Israëlieten behoren werkelijk tot Israël, 7 niet alle nakomelingen van Abraham zijn ook werkelijk zijn kinderen. Er staat immers geschreven: ‘Alleen de nakomelingen van Isaak zullen gelden als jouw nageslacht.’ 8 Dat wil zeggen: ze zijn niet door hun natuurlijke afstamming kinderen van God, maar gelden als nageslacht van Abraham op grond van Gods belofte.

(dat gold ook bij het oude verbond, kinderen van gelovigen werden besneden en hoorden zo bij het verbond, maar ze hadden bij het opgroeien ook verantwoordelijkheid, keerden ze God de rug toe, dan verbraken ze het verbond. Zo is een kind van gelovige ouders heilig (en heilig betekent ook: rein, zuiver) (en daarom zet Jezus ook een kind in het midden van de discipelen en zegt ze dat ze moeten worden als hem) maar is er geen sprake van verbondsautomatisme. Bij het opgroeien ontstaat er ook verantwoordelijkheid om in dat nieuwe verbond te leven en keert zo iemand zich van God af, dan kan je niet zeggen: Ach, het is gedoopt dus het komt wel goed.

[Bastiaan30]

@Bastiaan: Hand. 16:14 "zodat zij acht gaf op wat door Paulus gesproken werd. En toen zij gedoopt was en haar huis . . . "

Zij kwam tot geloof en liet zich dopen. Dat gebeurt als je niet gelovig bent opgevoed en naderhand tot geloof komt en je bij de kerk wilt voegen. Maar zij EN HAAR HUIS.
Die voorbeelden staan er meer in de Bijbel.
De bekeerling liet zich dopen. MET ZIJN HUIS. Betekent dat dat zijn hele huis (in de Bijbelse tijd betekende dat inclusief slaven, slavinnen, vrouw en (al dan niet grote) kinderen) opeens ook bekeerd was? Of betekent dat, dat dat "gehele huis" geheiligd was in de pas bekeerde, en dat de doop daarheen verwees?
Zoals Paulus schrijft dat de ongelovige man geheiligd is in de gelovige vrouw en andersom.

Daar komt bij: Als het hele huis (dus nogmaals: IEDEREEN die erbij hoorde: slaven, slavinnen, vrouw, kinderen noem maar op) gedoopt werd betekende dat, dat het gewoon gebeurde. Je had geen inspraak, als slaaf en kind al helemaal niet. Dus is de doop niet iets wat men vrijwillig doet, uitgezonderd degenen die op latere leeftijd tot geloof komen en zich bij de kerk voegen. De doop wordt bediend omdat God onder andere zegt dat jouw kind geheiligd is in jou als gelovige ouder.

Lydia de purperverkoopster was by no means een ongelovige vrouw, maar vereerde God al.
Wanneer er staat dat Abraham zijn huis ook liet besnijden, was dat ook niet van toepassing op de vrouwelijke leden, toch zo'n 50%.
Hoe je de lichamelijke besnijdenis en de lichamelijke doop met elkaar verbindt, is me een raadsel, trouwens. de lichamelijke besnijdenis werd een geestelijke besnijdenis(een die niet met handen geschiedt), en dan pas, bij die bekering, laat je je dopen, je oude 'ik' begraven en je zondige oude leven kruisig je.

In tegenstelling tot hen, die letterlijk besneden zijn, zegt Paulus van de gelovigen:

"Want wij zijn de besnijdenis, die door de Geest Gods Hem dienen, die in Christus Jezus roemen en niet op het vlees vertrouwen". (Fil. 3 : 3).

Er staat niet: "Wij zijn de besnijdenis die gedoopt zijn"; maar "die niet op het vlees vertrouwen". Paulus denkt hier dus aan de gelovigen als aan geestelijk besnedenen.

Gen. 17 : 7: Als men dit verbond wil gaan overbrengen op onze tijd, dan geldt het alleen maar het geestelijk nageslacht van Abraham, en niet de natuurlijke kinderen daarvan. Matth. 19 : 14; Mark. 10 : 16: God wil in het bijzonder kinderen het heil schenken, maar deze teksten zeggen niets over doop of besnijdenis.

"Aan moeders hand tot Jezus" is noch van het één, noch van het ander afhankelijk. En als de gebeurtenis vermeld in Mark. 10 : 13 - 16 iets bewijst dan is het wel dit: dat de discipelen niet gewend waren kinderen te dopen met de "doop tot bekering". Anders hadden ze hen, die de kinderen brachten beslist niet zo onheus bejegend.

Luk. 1 : 15: Op grond van deze tekst kan men niet stellen, dat de Heilige Geest aan kinderen wordt toegezegd. Het gaat hier om een bijzonder geval. Johannes de Doper werd door God uitverkoren om een nazireeër te zijn van de moederschoot af. Ps. 22 : 11: Dat is een Messiaanse Psalm, waarin profetisch gezien de Here Jezus spreekt. Dus eveneens een unieke zaak.

Jes. 44 : 1 - 3: Israël is een volk, dat door God geformeerd is en door God als zijn volk is verkoren. Aan het nakroost van dat volk belooft God zijn Geest te geven.In deze tekst is geen sprake van kleine kinderen.

Hand. 2 : 39: In principe is op de Pinksterdag Jes. 44 : 3 in vervulling gegaan, evenals Joël 2. De belofte waarover dit vers spreekt is niet het verbond of de doop, maar zoals de Catechismus blijkbaar ook bedoelt te zeggen: de gave van de Heilige Geest (zie vers 33). Om deze gave te ontvangen moet men zich echter persoonlijk bekeren (vers 38).

Verder wordt hier onder "uwe kinderen" uw nageslacht verstaan (vgl. Hand. 13 : 32). Hand. 10 : 47: Deze tekst zegt niets over een teken van het verbond, maar slechts dat zij, die het Woord gehoord hadden (vers 33) en dat kennelijk hebben aangenomen, gedoopt werden. Evenals bij de andere gevallen dat er een "huisgezin" gedoopt werd ontbreekt iedere aanwijzing dat dit ook kleine kinderen betrof. Integendeel, in het geval van Cornelius en van de gevangenisbewaarder te Filippi getuigt de tekst van het tegendeel. Evenals trouwens bij Lydia (zie: Hand. 10 : 33; 16 : 40; 16 : 34).

Gen. 17 : 14: De besnijdenis ziet niet heen naar de doop, maar naar de geestelijke besnijdenis van het hart.

Deze teksten behelzen geen argumenten voor de kinderdoop. Het feit dat ze aangevoerd worden toont juist het gebrek aan bewijsgronden.

Er staat dat God haar hart opende, hetgeen inhoudt dat ze voor de tijd God misschien wel diende, maar niet vanuit haar hart.
Ik spreek nergens over de besnijdenis, hoe je daarbij komt weet ik niet.

Handelingen 10:33: Wat bedoel je daarmee? Cornelius zegt tegen Petrus dat "wij allen hier aanwezig zijn".
Handelingen 16:40: Ze gingen naar Lydia. Waarm wordt daar niet gezegd dat zij "naar Lydia en haar huisgezin" gingen? Lydia is de vrouw waar het om gaat, en met het gaan naar Lydia gingen ze ook naar haar "huisgezin" toe. Dit zegt overigens niets over dat Lydia alleen gedoopt zou zijn. In vers 15 wordt gezegd dat zij met haar huisgenoten gedoopt werd.
Handelingen 16:34: Er wordt gezegd dat hij met zijn hele huis tot geloof gekomen was. De NBV vertaalt: Hij en al zijn huisgenoten waren buitengewoon verheugd dat hij nu in God geloofde.
Wie heeft er gelijk? Daarbij komt dat er nog steeds zijn hele huisgezin bij betrokken was.
Gen. 17 : 14 behelst de belofte dat Abraham veel nageslacht zal krijgen. Zegt niets over besnijdenis.
Hand 13:32: Ik zie trouwens kinderen en nageslacht als hetzelfde. Al is nageslacht iets breder, en kunnen daar ook de kleinkinderen etc bij inbegrepen zijn.
Hand 10:47: Ook al is iedereen tot geloof gekomen, dan betreft dat heidenen die naderhand tot geloof kwamen, en derhalve als volwassenen gedoopt zijn...
Jes. 44 : 1 - 3: betreft nakroost dan niet kinderen? Er staat ook niet dat het alleen volwassenen geldt!

P.S.: Als je mijn argumenten afdoet met de woorden: "Ze zijn een bewijs van het feit dat er geen bewijs is voor de kinderdoop" dan houdt het gesprek op.
Jij geeft jouw zienswijze weer met Bijbelteksten (je bent wat jouw mening betreft Bijbels goed onderlegd, al ben en blijf ik van mening dat die teksten anders uitgelegd moeten worden), ik geef mijn zienswijze weer met Bijbelteksten.
Ik respecteer jouw overtuiging, omdat er straks niet gevraagd wordt of je als kind of als volwassene gedoopt bent. Er wordt je gevraagd of je met hart en ziel je Zaligmaker hebt liefgehad.
Wil jij mijn (en die van vele anderen) overtuiging dan ook respecteren? We worden het helaas nooit eens denk ik. Maar het gesprek hierover aangaan is wel uitermate boeiend!
Maar dan wel op basis van wederzijds respect en niet als een getergde kat van je af klauwen graag...

Lydia was wel degelijk een gelovige vrouw, die ws proseliet joods was, maar nog niet wist dat Jezus de verlosser gekomen was, en nog volgens de oude bedeling leefde.
Ik had het niet zozeer over de besnijdenis, maar wilde benadrukken dat wanneer de bijbel schrijft over een persoon en zijn huis, dat daar in het OT de vrouwen al geen deel van waren, want wanneer Abraham 'en zijn huis' zich liet besnijden, was dat exclusief de vrouwen.
Toch waren die vrouwen al in het Verbond!
Als Handelingen over tot geloof komen spreekt, zullen daar geen babies bij geweest zijn, want een baby kan nog niet tot geloof komen.
Het gaat mij erom dat de doop in de bijbel eigenlijk de belijdenis van nu is.