Gij vrouwen, zijt uw eigen mannen onderdanig...

[Debor@]

(ik maak wel altijd zijn brood klaar ... maar ik vind 'm gewoon zo lief)

Haha, misschien gruwelijk offtopic, maar nu ik dit zo lees schiet me een stukje binnen uit 'Joop ter Heul':

"Toen Leo en ik nog niet getrouwd waren, stelde ik me zo voor, dat ik elke morgen uit mijn bed zou ijlen, om hem nog een kopje thee op zijn legerstede te kunnen offreren. Kind, ik heb het, welgeteld, zes keer gedaan. (...) En Leo voorspelt tragisch, dat er nog wel eens een tijd zal komen, dat ik helemaal niet meer voor hem zal opstaan (...)"

Dus het zal wel slijten met de jaren. En nu maar weer gauw ontopic.

[HansenMirjam]

Wat is precies onderdanigheid...Ik kreeg een poosje terug van een ouderling uit een gemeente waar ik gelukkig niet meer toe behoor naar mijn hoofd geslingerd: je moet wel onderdanig zijn, dat is je opdracht als vrouw! (volgens mij in de zin van: alles doen wat hij zegt...)

Ik vind dat niet onderdanig: dingen met elkaar bespreken en samen beslissingen nemen, en evt. mij schikken naar zijn ideeen lijkt me meer onderdanig.
Ik vind dat ik ook beslissingen moet kunnen nemen, van sommige dingen heb ik gewoon meer verstand, en van andere dingen hij weer...

Ik beheer wel de financien, dat lijkt me financieel gezonder, mijn lieverd geeft graag geld uit...Als iets niet kan gebeurt het ook niet
En brood smeren doe ik wel voor hem, maar niet altijd, en ik ben idd misschien twee keer m`n bed voor hem uitgekomen `s morgens...pfff
Koken doet degene die het eerst thuis is en boodschappen doen we meestal samen.

Ben ik dan onderdanig of juist niet als je dit leest?
Ik vind het gedicht van Matthew henry heel erg mooi en aansprekend!

[-petje af-]

Nou hansenmirjam dat is nu precies hoe het er bij ons dus ook voorstaat. In mijn ogen ben ik dan wel onderdanig, maar respecteren we elkaar.
Het idee dat ik alles maar moest doen wat mijn man doet is mij ook een beetje aangepraat...vandaar ook dat ik me afvraag wat dan echte onderdanigheid is...en of ik dat niet gewoon al ben.

[MissF]

En toch vind ik dat lastig, onderdanigheid. Oke, de vrouw moet haar dominantie aan de kant zetten, de man zijn 'niet laten blijken in het openbaar dat hij zijn vrouw liefheeft' ofzo. Maar dat vind ik nogal generaliserend...
OKe, ik ben wel eens dominant ja, en dat is soms maar goed ook. Mijn 'man' is te lief soms, waardoor we soms nergens uitkomen, bij beslissingen of bij andere zaken. Dan is het echt wel eens handig om de leiding te nemen
Mijn 'man' laat ook echt wel merken in het openbaar dat hij mij lief vindt, gelukkig.

Ik vind het erg generaliserend. In een huwelijk neem je ook allebei jezelf nog mee. Je eigen karakter etc.
Ik heb altijd geleerd onderdanigheid van de vrouw niets met het huishouden etc te maken heeft, maar met de plaats van de man en de vrouw in de gemeente. De vrouw moet zwijgen als de man spreekt.
Maarja, mijn man spreekt niet graag voor grote groepen, en ik vind dat nou eenmaal gaaf om te doen, dus ben ik degene die in de kerk bij bijv de sing-in de afluiting, incl gebed, doe. Maar dan ben ik eigenlijk niet onderdanig...

Dat is ook zo met ons toekomstige huis. Mijn vriend wil absoluut iets in het huishouden doen. Hij vindt het vreselijk als hij mensen ziet (zoals zijn en mijn vader ) die totaal niets uitvoeren, of alleen op zondag koken of de afwasmachine inruimen.
Ik ga ook gewoon werken, en dat huishouden moet toch op ons allebei neerkomen. Ik kan net zo min wassen en koken als hij, dus leren we het allebei, en doen we het ook allebei.
Als we, als God het geeft, kinderen mogen krijgen, dan zal hij ook degene zijn die minder zal gaan werken, zoals het er nu uit ziet, zodat hij 2 dagen voor de kindjes zorgt, en ik ook een paar.

Heel gelijkwaardig dus, ik zie er weinig onderdanigs aan, maar we zijn wel erg gelukkig en gelovig. En nee, ik ga ook absoluut niet mijn bed uit voor zijn brood, dat doettie maar zelf

[Jo'tje]

Toevallig gister nog een stuk over dit onderwerp gelezen. Werd heerlijk in de context gezet. Als ik wat meer tijd heb zal ik het nog wel eens posten.
Was wel grappig, want Marnix las het bijbelgedeelte en zat al helemaal te glunderen bij de tekst natuurlijk Toen het in perspectief werd gezet ebde dat wel weer wat weg

[Acire]

Grijnss, soms ben ik nogal, hoe zal ik het noemen, bitcherig en erg recht door zee. Mijn man wordt dan wel eens klettergek van me (wel terecht denk ik ). Dan ga ik wel eens ff heel gedwee doen hihi, maar dan wordt-ie nog gekker en smeekt hij me of ik weer normaal wil doen

Wha! Jij bent echt een draak!! Geniaal!
Hoe herkenbaar, alleen mijn vriend gaat niet smeken, die laat me dan gewoon blaten geloof ik

[Liarose]

Grijnss, soms ben ik nogal, hoe zal ik het noemen, bitcherig en erg recht door zee. Mijn man wordt dan wel eens klettergek van me (wel terecht denk ik ). Dan ga ik wel eens ff heel gedwee doen hihi, maar dan wordt-ie nog gekker en smeekt hij me of ik weer normaal wil doen

Wha! Jij bent echt een draak!! Geniaal!
Hoe herkenbaar, alleen mijn vriend gaat niet smeken, die laat me dan gewoon blaten geloof ik

[Aragorn]

Tsja, als ze dat gedweeë bij mij proberen maak ik er altijd flink misbruik van, dan zijn ze het ook snel genoeg weer zat.

[Liarose]

[*Annet*]

Onze relatie berust ook op gelijkwaardigheid. Alleen als we onenigheid hebben zegt mijn man: ik ben het hoofd van het gezin en je moet naar mij luisteren, verder nooit.

Als ik een paar keer vraag of ik iets mag zit hij me echt zo aan te kijken: dat moet je zelf maar weten hoor.

Ik beheer ook het financiele gedeelte, anders zijn we in no time failliet, vermoed ik. Nu ook regelmatig, maar goed. Het is de bedoeling dat ik de hand op de knip houdt en dat werkt wel redelijk.

Mijn familie woont ver weg dus zo'n 1 of 2 keer per jaar vind ik het wel leuk om een weekend naar mijn ouders te gaan, daar heeft hij niet zo veel zin in, maar vooruit, voor mij doet hij het wel.

De ene keer beslis ik waar we heen gaan een andere keer hij. Ik ben over het algemeen doortastender, hij vindt alles wel best en ziet wel hoe het komt. Ik kan daar niet altijd tegen en ben daardoor misschien meer de *censuur*.

Zijn brood klaarmaken doe ik nooit, hoeft ook niet van hem en mag ook niet gelijkertijd met hem uit bed. Stel je voor dat ik iets tegen hem zeg, hij wil rust aan zijn hoofd 's morgens.

Jo'tje, bedoelde jij spreuken 31:10-31 ?
Vind ik ook altijd een mooi bijbelshoofdstuk!

10 Aleph. Wie zal een deugdelijke huisvrouw vinden? Want haar waardij is verre boven de robijnen.
11 Beth. Het hart haars heren vertrouwt op haar, zodat hem geen goed zal ontbreken.
12 Gimel. Zij doet hem goed en geen kwaad, al de dagen haars levens.
13 Daleth. Zij zoekt wol en vlas, en werkt met lust harer handen.
14 He. Zij is als de schepen eens koopmans; zij doet haar brood van verre komen.
15 Vau. En zij staat op, als het nog nacht is, en geeft haar huis spijze, en haar dienstmaagden het bescheiden deel.
16 Zain. Zij denkt om een akker, en krijgt hem; van de vrucht harer handen plant zij een wijngaard.
17 Cheth. Zij gordt haar lenden met kracht, en zij versterkt haar armen.
18 Teth. Zij smaakt, dat haar koophandel goed is; haar lamp gaat des nachts niet uit.
19 Jod. Zij steekt haar handen uit naar de spil, en haar handpalmen vatten den spinrok.
20 Caph. Zij breidt haar handpalm uit tot den ellendige; en zij steekt haar handen uit tot den nooddruftige.
21 Lamed. Zij vreest voor haar huis niet vanwege de sneeuw; want haar ganse huis is met dubbele klederen gekleed.
22 Mem. Zij maakt voor zich tapijtsieraad; haar kleding is fijn linnen en purper.
23 Nun. Haar man is bekend in de poorten, als hij zit met de oudsten des lands.
24 Samech. Zij maakt fijn lijnwaad en verkoopt het; en zij levert den koopman gordelen.
25 Ain. Sterkte en heerlijkheid zijn haar kleding; en zij lacht over den nakomenden dag.
26 Pe. Zij doet haar mond open met wijsheid; en op haar tong is leer der goeddadigheid.
27 Tsade. Zij beschouwt de gangen van haar huis; en het brood der luiheid eet zij niet.
28 Koph. Haar kinderen staan op, en roemen haar welgelukzalig; ook haar man, en hij prijst haar, zeggende:
29 Resch. Vele dochteren hebben deugdelijk gehandeld; maar gij gaat die allen te boven.
30 Schin. De bevalligheid is bedrog, en de schoonheid ijdelheid; maar een vrouw, die den HEERE vreest, die zal geprezen worden.
31 Thau. Geef haar van de vrucht harer handen, en laat haar werken haar prijzen in de poorten.

[Galateia]

Onze relatie berust ook op gelijkwaardigheid. Alleen als we onenigheid hebben zegt mijn man: ik ben het hoofd van het gezin en je moet naar mij luisteren, verder nooit.

Dus de gelijkwaardigheid kent een grens: als het er op aan komt, dan beslist hij en zul jij moeten luisteren?!

[Lalage]

Zijn brood klaarmaken doe ik nooit, hoeft ook niet van hem en mag ook niet gelijkertijd met hem uit bed. Stel je voor dat ik iets tegen hem zeg, hij wil rust aan zijn hoofd 's morgens.

Hahaha heb jij er ook al zoeentje Borkdude vindt het maar niets als ik nog thuis ben wanneer hij opstaat, gelukkig voor hem ben ik meestal al op mijn werk eer dat hij een keertje z'n bed uit komt.

[*Annet*]

Dat zegt ie dan omdat ie kwaad is. Draait wel weer bij denk ik dan. Maar ik kan op zulke momenten mijn mond niet houden. Ben dus niet onderdanig en bek net zo hard of misschien wel harder terug.

Ik vraag me nu dus af: mag je als vrouw zijnde geen ruzie maken maar moet je dan accepteren wat je man vind en zegt?

[Lalage]

Nou Annet, dat geldt natuurlijk voor beide partijen. Ik had het er toevallig vandaag met iemand over, die zei: elke keer als je ruzie maakt en je zegt dingen tegen elkaar die je eigenlijk niet meent, dan beschadig je iets. Nu zijn Borkdude en ik allebei wel opvliegend en we kunnen elkaar dus wel flink verrot schelden op z'n tijd. Inmiddels vind ik dat minder erg dan eerder, omdat we het daarna wel weer goed maken. Maar is het dan de taak van de vrouw om haar mond te houden en haar man te laten uitrazen? Misschien wel verstandiger, maar niet makkelijk!

[Galateia]

Dat zegt ie dan omdat ie kwaad is. Draait wel weer bij denk ik dan. Maar ik kan op zulke momenten mijn mond niet houden. Ben dus niet onderdanig en bek net zo hard of misschien wel harder terug.

Ik vraag me nu dus af: mag je als vrouw zijnde geen ruzie maken maar moet je dan accepteren wat je man vind en zegt?

Waarom zou je geen ruzie mogen maken en waarom moet je zomaar accepteren wat je man vindt en zegt?! En waarom zou je man dat uberhaupt van je verwachten?!