Jvslooten schreef:Dromen, stenen, sterren, ezels.. allemaal heel normaal maar een spelend buurmeisje is blijkbaar belachelijk.
ja.
Ze had het ook niet tegen Augustinus, maar tegen dr vriendinnetje
Moderator: Moderafo's
Jvslooten schreef:Dromen, stenen, sterren, ezels.. allemaal heel normaal maar een spelend buurmeisje is blijkbaar belachelijk.
Jvslooten schreef:Dromen, stenen, sterren, ezels.. allemaal heel normaal maar een spelend buurmeisje is blijkbaar belachelijk.
mealybug schreef:ja.
Ze had het ook niet tegen Augustinus, maar tegen dr vriendinnetje
mealybug schreef:Het blijft natuurlijk wel absurd dat er een hele leer wordt opgehangen aan de uitspraak van koning David.
Volgens mij is het enige fatale wat een mens kan doen: "Jezus afwijzen".learsi schreef: -Is de mens geheel verdorven?
-Komt hij hulpeloos, geestelijk blind en dood in zonde en misdaden op de wereld?
-Ons antwoord op die vraag bepaalt onze kijk op veel andere vragen.
- Als de Schrift dit leert, dan is het afwijzen daarvan een fatale stap......
1a2b3c schreef:Volgens mij is het enige fatale wat een mens kan doen: "Jezus afwijzen".
Ik ben ervan overtuigt dat er mensen zijn die niet precies en volledig op de hoogte zijn hoe het zit met de mens tegenover God!
Ja-ja ik weet het, niets van de mens en alles uit Hem, maar de één weet meer wat dat inhoudt dan de ander.
Wat iedere gelovige gemeen heeft is dat ze weten dat ze zonder Jezus verloren zijn.
Verder lijkt het me veel zinvoller om te vergeten de dingen die achter zijn, en je te richten op de dingen die boven zijn.
Antwoorden die in theologische kaders worden geperst komen toch vaak weer in tegenspraak met andere Bijbelgedeeltes.
mealybug schreef:De mens moest imperfect en doelmissend zijn, omdat de mens anders nooit God zou zoeken.
Jvslooten schreef: Paulus schrijft in de Romeinenbrief dat er NIEMAND is die God zoekt. Ook schrijft hij dat zij die naar het vlees zijn, uitsluitend dingen van het vlees zoeken, en alleen zij die naar de Geest zijn, dingen van de Geest.
mealybug schreef:ja.
Ze had het ook niet tegen Augustinus, maar tegen dr vriendinnetje
Arco schreef:Augustinus mag dan een groot denker zijn geweest, het wil niet zeggen dat zijn leer Bijbels te noemen is.
schelpje3 schreef:En waar blijkt dat uit, dat zijn leer niet Bijbels te noemen is?
Het is niet zo moeilijk om de openbare zonden van iemand's leven uit een laadje te trekken.
Dat zegt echter niet alles over de leer die hij verkondigt!
Als het er zo staat zie ik de spanning en tegenstrijdigheden wel. Maar bestreedt Augustinus de geestelijke gezindheid an sich, of veeleer andere zaken van de donatisten?mealybug schreef:Nog maar een keer dan:
''De donatisten onderscheidden zich van de rest van de kerk door hun meer geestelijke gezindheid, die zich uitte in hun christelijke karakter en gedrag. Ze waren voorstanders van de scheiding tussen kerk en staat. Ondanks deze opvatting deden ze toch herhaaldelijk een beroep op de keizer. Volgens hen werd het wezen van de kerk gevormd door geestelijk leven en niet door sacramenten. Deze opvatting stond tegenover de opvatting van de rest van de kerk. Augustinus heeft hen krachtig bestreden.''
Zie je de spanning en tegenstrijdigheden?
Het ''compelle intrare'' (dwingt hen in te gaan)uit de gelijkenis werd in haar letterlijke betekenis ingevoerd.
Zodra Augustinus een ambt binnen de kerk bekleedde, zag hij zich gedwongen zich bezig te houden met de droevige situatie van de gespletenheid van de Noord-Afrikaanse kerk ten gevolge van het donatistische schisma. Eenheid tussen christenen werd een belangrijk punt van zijn programma. Iedere plaats had een donatistische en een katholieke kerk, ieder diocees een donatistische en een katholieke bisschop, in totaal ongeveer 300 bisschoppen aan iedere kant. Allen één in Christus was een fictie. De donatisten maakten er aanspraak op de enige zuivere kerk te zijn; de katholieken waren verraders van de zuiverheid van de christelijke wet. Om te meten hoe pijnlijk de scheuring was, moet men bedenken dat de donatisten dezelfde heilige Schrift, hetzelfde geloof, dezelfde sacramenten, dezelfde liturgie hadden als de katholieken. Alleen haat verdeelde de christenen in Noord-Afrika en het conflict ontaardde vaak in een burgeroorlog. (bron: http://www.osabel.be/)
Voorafgaand aan de conferentie te Carthago riep Augustinus op tot vrede. Het geheel moest op een neutrale locatie plaatsvinden: de thermen van Gargilius te Carthago. Er kwamen 279 donatistische en 281 katholieke bisschoppen. De donatisten probeerden de vergadering aanvankelijk te boycotten, wat uiteindelijk niet lukte. Dit kwam met name door het grote geduld van de voorzitter Marcellinus.
Augustinus hield een betoog waaruit maar één conclusie kon worden getrokken: de reden voor de veroordeling van de eerste bisschop door de donatisten - aan het begin van het schisma - bleek niet geldig te zijn, waardoor de grond onder het hele schisma wegviel. Aan het einde van de conferentie kwamen de katholieken als winnaars uit de bus. In het keizerlijke edict van 26 juni 411 werd gesteld dat de geldigheid van de sacramenten niet van de bedienaar afhangt. Verder werd gesteld dat de donatistische bisschoppen die zich bekeerden hun kerk en titel mochten behouden. (bron: http://www.wikipedia.org)
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 17 gasten