verkering: Mag je vriend/vriendin met een ander uit?

[Dippie]

wat vind je hiervan?

vind je dat jouw vriend of vriendin wel een keer met een ander uit mag, dus je vriendin met een gewone vriend van haar of je vriend met een gewone vriendin van hem?
Of kan dat niet meer sinds jullie verkering hebben?

Ik weet niet helemaal waarom je dit topic opent maar ik krijg het idee dat het in jouw omgeving (wellicht zelfs op persoonlijk vlak) speelt.
Mijn reactie: als het al zover is gekomen dat een relatie dat punt heeft bereikt dat je niet eens een normale vriend bezoeken mag of een drankje nuttigen met een vriendin in de kroeg, dan is er iets goed mis. Dan adviseer ik die mensen toch echt om een relatie-therapeut in te schakelen of gewoon (dat is nog wat gemakkelijker) een punt te zetten achter de relatie. (Ik offer me in welwillendheid op als therapeut voor alle refowebbers met relationele problemen, maar het kan ook de drank zijn die me dat doet zeggen. )

Kijk, ik heb in het verleden ook wel wat te maken gehad met 'geclaim' en snap bepaalde gevoelens van wantrouwen ook wel, maar die gevoelens van wantrouwen zijn natuurlijk of terecht (in dat geval is de ander een *** die het niet verdient een relatie met jou te hebben) of onterecht (in dat geval is de ander waarschijnlijk labiel).

Als je een topic opent, hoef je er zelf niet mee te maken hebben, maar misschien wel een vriend of vriendin van je! Dus kan je in dat geval de helft van je verhaal schrappen

[esra]

Het heeft inderdaad niet altijd te maken met vertrouwen. Je kunt elkaar helemaal vertrouwen, maar toch bang zijn. Dan ligt dat niet aan de band met elkaar of het vertrouwen in elkaar.
Er kan een angst zitten in jezelf waardoor je het moeilijk vindt als je vriend(in) met een ander weggaat.
Er kunnen ervaringen in het verleden geweest zijn waardoor je onrealistische gedachten en angsten hebt.
Zulke angsten moet je wel serieus nemen, omdat je er vaak zelf niets (weinig) aan kunt doen. Het moet ingewisseld worden door nieuwe, positieve ervaringen en realistischere gedachten.
En met angsten kun je elkaar nog steeds door en door vertrouwen.

Na alle harde woorden wil ik deze inbreng van Mystery nog even herhalen. Wantrouwen en angst zijn er vaak niet zomaar.

idd, ik merk t bij mezelf ook. niet dat ik javaca niet vertrouw, maar omdat er een diepe angst in me zit die gewoon recht uit t verleden komt. ik vertrouw niemand snel, en daar werk ik aan.

[lammetje]

Mijn vriend mag met iedereen uitgaan die hij zelf wil, ik vertrouw hem volkomen en dat is ook wederzijds. Al ga ik bijna nooit uit met mensen die hij niet kent, we hebben veel dezelfde vrienden en de vrienden van 'voor zijn tijd' kent hij ondertussen ook allemaal dus hij weet altijd met wie ik weg ga.

[DesertRose]

en doet hij dat oko wel eens? gaat hij wel eens uit met een meisje 1op1?

[lammetje]

Nee want hij heeft veel vrienden en vriendinnen die ook verkering hebben dus gaan we met zun vieren Maar al zou hij met een meid uit gaan, zou ik daar niet moeilijk over doen.

[DesertRose]

tja, veelal vinden mensen die geen relationele ervaring hebben, of ervaring met een vriend(in) die die behoefte heeft met anderen uit te gaan, het geen probleem als ze dat wel zouden doen.
ik merk dat degene die wel die ervaring hebben, of andere ervaring, hier veelal genuanceerder mee omgaan.

[JialiKelly]

De mensen die ik ken met relationele ervaring hebben een heel ander standpunt dan jij hebt hierover.
Het is maar net wat voor mensen je kent

[Smurffie]

De mensen die ik ken met relationele ervaring hebben een heel ander standpunt dan jij hebt hierover.
Het is maar net wat voor mensen je kent

*grijns*
Dát zal het zijn ja

[Funlover]

tja, veelal vinden mensen die geen relationele ervaring hebben, of ervaring met een vriend(in) die die behoefte heeft met anderen uit te gaan, het geen probleem als ze dat wel zouden doen.
ik merk dat degene die wel die ervaring hebben, of andere ervaring, hier veelal genuanceerder mee omgaan.

Hmm dat gaat echt nergens over helaas.
Ik merk dat de meeste mensen uit ervaring spreken of relatieervaring hebben op dit moment.
Maar iedereen denkt overal ergens anders over. Dat is okee. Maar doe nou niet net of we achtelijk zijn en nergens van af weten.

En @windekind...het klinkt misschien hard, en ken ook angst enzo. Maar vertrouwen is zo'n belangrijk aspect, dat moet groeien. En idd moet je ook je postieve ervaringen krijgen, maar daar moet je wel samen voor gaan. En oefening baart kunsttt....

[Aragorn]

tja, veelal vinden mensen die geen relationele ervaring hebben, of ervaring met een vriend(in) die die behoefte heeft met anderen uit te gaan, het geen probleem als ze dat wel zouden doen.
ik merk dat degene die wel die ervaring hebben, of andere ervaring, hier veelal genuanceerder mee omgaan.

Oke, dan zal ik het nog één keer zeggen: ik heb genoeg relationele ervaring om hier iets over te kunnen zeggen en ik onderschrijf de woorden van jk van harte. En veel relatie-hebbenden die ik ken met mij.

Dan is dat nu duidelijk en hoeven we niet meer te huilen over de vermeende ongenuanceerdheid van relatielozen.

[kurtyo]

Na alle harde woorden wil ik deze inbreng van Mystery nog even herhalen. Wantrouwen en angst zijn er vaak niet zomaar.

Met die harde woorden bedoel je waarschijnlijk o.a. die van mij? Ik geloof ook wel dat wantrouwen en angst ergens vandaan komen, maar dat zijn geen argumenten om ongenuanceerd te claimen e.d.
Mijn harde woorden zijn niet perse persoonlijk gericht en niet hard (als in kwetsend) bedoelt. Dat het hard overkomt, wellicht is dat zo. Maar waarom alles bedekken met de mantel der liefde? Dit is hoe ik het zie.

Als je een topic opent, hoef je er zelf niet mee te maken hebben, maar misschien wel een vriend of vriendin van je! Dus kan je in dat geval de helft van je verhaal schrappen

Ten eerste was mijn opmerking gericht aan de topicstarter. Ten tweede is wat je zegt niet waar. Het kan zijn dat het voor een ander is, het kan ook zijn dat het inderdaad niet een persoonlijke kwestie is (zoals ik dacht te merken uit de reacties van de topicstarter), maar niets van dat alles zorgt ervoor dat de helft van mijn verhaal geschrapt kan worden.
Want wat ik zeg kan heel goed algemeen gezien worden: m.a.w. wat ik daar zeg is mijn algemene mening.

DesertRose, Jialikelly geeft al aan dat het wel of niet hebben van relationele ervaring helemaal geen issue is. Daarbij, ik heb toch echt wel de nodige relationele ervaring (wellicht zelfs meer (op serieus vlak) dan jij. Je opmerking klopt dus niet helemaal. En om mijn standpunt (indirect!) af te doen als zijnde minder genuanceerd geeft niet echt blijk van gevoel voor nuance.

[kurtyo]

Oke, dan zal ik het nog één keer zeggen: ik heb genoeg relationele ervaring om hier iets over te kunnen zeggen en ik onderschrijf de woorden van jk van harte. En veel relatie-hebbenden die ik ken met mij.

Dan is dat nu duidelijk en hoeven we niet meer te huilen over de vermeende ongenuanceerdheid van relatielozen.

[ketura]

Nou, ik ben al 2 jaar verloofd.
Maar mijn vriend heeft gewoon geen zin om voor mij zijn vriendinntjes op te geven. Heel begrijpelijk. Hij zegt dat je elkaar moet vertrouwen, want dat je anders net zo goed geen relatie kan hebben. Dus zit ik wel vaak alleen en vind ik het wel soms wel heel erg als hij weer met een ander mooi meisje uitgaat. Dan bid ik maar dat hij ook aan mij denkt.
Maar als je jaloers bent, betekent het dat je niet genoeg zelfvertrouwen hebt.
Dus ik probeer niet jaloers op die meisjes te zijn. Maar echt leuk vind ik het niet. Ik heb er wel eens met hem over gepraat, maar hij wordt boos als ik zeg dat ik ergens bang voor ben, dan heb ik niet genoeg vertrouwen, zegt hij.
Maar ik voel mij wel vaak heel erg eenzaam als hij een weekend weg is met een ander meisje. Die meisjes doen ook niet leuk tegen mij, als we zo een meisje samen tegen komen. Dan doen ze net of ik lucht ben. Ik moet er wel erg aan wennen.
Maar het hoort bij een relatie, elkaar vrij laten. Dus waarom zou hij voor mij zijn relaties met andere meisjes opgeven? Dan heeft hij geen vrijheid.
Maar ik vind het ook wel eens leuk om een weekend weg te gaan met hem, maar discotheken houd ik niet van, en die andere meisjes wel. Dus ik weet vaak ook niet wat ik moet. Ik zit vaak alleen in het weekend en dan ga ik maar naar mijn zusje. Dan mis ik hem toch wel. Ik vind die vriendinnen van hem helamaal niet aardig. Ze doen altijd net of ze mij niet zien staan als ik erbij ben. Daar kan ik soms niet goed tegen.
Ben ik dan ziekelijk jaloers?
Ik ben Surinaamse en misschien ben ik daarom een beetje te jaloers, maar ik wil het lifst alleen samen met hem zijn, maar dat mag je niet eisen van je vriend, dat hij alleen jou wil om alles mee te doen,d an zit je teveel op elkaars lip, zegt iedereen.

[DesertRose]

De mensen die ik ken met relationele ervaring hebben een heel ander standpunt dan jij hebt hierover.
Het is maar net wat voor mensen je kent

welk standpunt heb ik dan? dat heb ik geloof ik niet hier gegeven.

[ketura]

Soms denk ik wel eens dat ik zou willen dat hij alleen mij leuk zou vinden, en niet ook nog zijn vrindinnetjes........... maar dat mag ik niet vinden, dan ben ik egiostis.
Je moet je vriend kunnen delen zegt iedereen.