Smurffie:...En natuurlijk kun je jezelf trainen daarin, maar er speelt ook nog eens zoiets mee als karakter. Ben je spontaan en flap je er alles uit, of ben je verlegen en denk je idd 3 keer na voor je iets zegt? Dat is nogal een verschil.

Le Chat: Zoals gewoonlijk is de theorie makkelijker dan de praktijk: Als je een echte flapuit bent is het inderdaad moeilijk om dat in te dammen. En dat zal ook niet altijd lukken, maar je moet het wel proberen. (Zoals Gerdien zelf ook al aangeeft te doen.)
Het is te gemakkelijk om je nadat je iemand gekwetst hebt met een 'flapuit-uitspraak' te excuseren met "Sorry, ik ben nu eenmaal superspontaan" oid. Spontaniteit is prima, maar je moet toch echt rekening houden met de gevoelens van een ander
Ik
ben spontaan,
flapte er alles uit,
sprak heel snel, ik kon het niet grijpen, het leek inderdaad gewoonte, maar denk nu wel 3 keer na voor ik iets zeg.....
En inderdaad... het heeft eerst wat jaartjes geduurd voordat ik doorhad dat ik er wel degelijk wat aan kon veranderen, daarna wat jaartjes voor ik er ook werkelijk zin in had daaraan te gaan beginnen, en toen 2 jaar voordat het blijvend effect had. En ben dan nu inmiddels 33, en was 23 aan het begin van dit hele procces...
De keerzijde is dat ik vaak ook werkelijk nog even niets zeg, maarja.. dan wachten ze maar even, en dan weet je ook gelijk wie werkelijk antwoord willen.
Ik heb God echt gebeden voor een slot op mijn mond, een wacht voor mijn lippen.
Toen ik hier echt mee aan de gang ging en er voor ging bidden, heb ik echt momenten gehad dat ik niets
kon zeggen, ik had
echt een slot op mijn mond. En dat was nodig om werkelijk te kunnen gaan zien dát je eerst
kunt nadenken.
Ik heb hetzelfde altijd gezegd, "ik ben een flapuit, denk niet eens eerst na, heb geen tijd gehad zelfs om na te denken, praat te snel, ben onrustig enz. enz.....
Maar het
IS mogelijk.
Harriette: Voor de gein maar eens kijken in de bijbel hoe vaak er gesproken wordt over de mond en de tong.... wel belangrijk dus... en wel degelijk voor te kiezen..
Smurffie:Waarom denk je dat er zo vaak voor gewaarschuwd wordt in de Bijbel?
Omdat het té vaak voorgekomen is. Het is menselijk.
Het komt ook te vaak voor, en dat zal het blijven als iedereen blijft denken dat er niets aan te veranderen is. Verder is mijns inziens een waarschuwing bedoeld om er ook iets mee te gaan doen.