kiezen voor geloof/en wat als het niet meer lukt?

[Raido]

Ach... wil alleen even zeggen dat jullie eens diep in je hart moeten kijken, kunnen jullie dan eerlijk zeggen dat God er altijd voor jou is geweest (is als zichtbaar voor jou? niet als Hij is er helemaal niet)...

Begin me gewoon te schamen voor mijn gammele geloofje als ik jullie standvastigheid zie *not*

[hijwel]

Raido,

soms ligt heel je leven overhoop! Vooral als er erge dingen gebeuren. Bij david was dat ook zo! heel de bijbel staat vol van diepe emoties. Het uitschreeuwen naar God! Waar bent u nou? Waarom heeft u mij niet geholpen? David legt gewoon heel zijn hard open, niet alleen voor God maar voor iedereen! daarom wordt David ook een "man naar Gods hart genoemt" Hij was eerlijk over zijn gevoel/wil/verstand/geest/ziel enz.

en ja diep in mijn hart twijvel ik soms aan God. Maar als ik kijk naar wat God allemaal heeft gedaan! En hoe hij door gaat om in deze pijnhoop op aarde een beetje orde te scheppen. Geloof ik met heel mijn hart ziel en verstand dat God bestaat. Ik vertrouw er op dat Hij mij overal door heen zal helpen in de toekomst! Ik weet zeker dat hij heel mijn leven door alles heen voor mij zal zorgen!

[Floefloe]

Beste Jean,

Wat ik trachte te zeggen is, probeer je in te leven in de ander. Probeer je in te leven en te voelen hoe een reactie over komt op iemand. Op iemand die het leven niet zo (be)leeft als jij. Wat heirvoor al gezegd werd, soms kan een reactie keihard overkomen, of je het nu goed meent of niet, of je nu gelijk hebt of niet. Wanneer je iemand met een reactie kwetst mis je volledig het doel dat je wilt bereiken. Op dat moment kun je mijns inziens beter je mond houden.

[Raido]

*zal maar even aangeven dat deze vragen een jaar terug speelden, en dat ik me nu probeer over tegeven in de handen van God..*

[hijwel]

*zal maar even aangeven dat deze vragen een jaar terug speelden, en dat ik me nu probeer over tegeven in de handen van God..*

1 ding is zeker in de handen van God is het veilig en goed!

[Raido]

Klopt helemaal, en daar vertrouw ik ook op, maar ik wind me ontzettend op als ik hoor dat je niet boos en bla bla op God mag zijn, ik ben het geweest en ik heb nu een steeds beter wordende relatie met God... maar ik heb niks afgedaan van het feit dat ik toen boos was..

[hijwel]

Klopt helemaal, en daar vertrouw ik ook op, maar ik wind me ontzettend op als ik hoor dat je niet boos en bla bla op God mag zijn, ik ben het geweest en ik heb nu een steeds beter wordende relatie met God... maar ik heb niks afgedaan van het feit dat ik toen boos was..

boos zijn op God is mischien niet goed. Maar je boosheid verbergen helemaal niet. God wil gewoon graag dat we eerlijk zijn tegenover Hem. Wat we voelen en wat we denken. God kan in ons gevoel/denken/beleven verandering maken. Daarom is het goed om met je boosheid naar God toe te gaan.

[windekind]

Ik probeer constant duidelijk te maken dat je niet naar God moet schreeuwen in boosheid. Zie daarvoor dat andere topic, geloven, en als het niet meer kan(of iets in die trend).

We zitten nu in dat onderwerp.
Goed dan: als je tot God bidt, boos of niet boos, maar je hoort niets terug? Volgens jou komt er altijd een antwoord; bidden de mensen voor wie het stilblijft niet goed? geloven ze onvoldoende?

En geloven is één en al vertrouwen. Zonder dat vertrouwen red je het ook helemaal niet in dit leven.

Kun je je misschien ook voorstellen (indien niet: gelukkig maar) dat je door allerlei zaken helemaal niets en niemand kan vertrouwen -ook God niet? En kun je je ook voorstellen dat het dan nogal pijnlijk is om te lezen dat je blijkbaar teveel op jezelf vertrouwt?

Met dat citaat bedoelde ik slechts te zeggen dat een geloof als dat van Riska, dat ze zelf 'zwaar bevochten' noemt, misschien meer doorwrocht is dan dat van iemand die God zonder meer kan vertrouwen. Daarom is het niet meer of minder waard, maar probeer er een beetje minder hard en stellig op te reageren. God gaat met iedereen Zijn eigen weg.

Windekind

[jean]

Jean schreef:
Als mensen op zichzelf of op andere mensen blijven vertrouwen, in plaats van op God, dan betekent dat dat ze hun eigen wil vast blijven houden

Wie zegt jou dat mensen op zichzelf of andere mensen blijven vertrouwen? Je (ver)oordeelt niet???
Schreeuwen naar God is ook het uitschreeuwen dat Hij er niet is en er niet schijnt te zijn. Schreeuwen naar God is ook je pure wanhoop uitschreeuwen...

Ik moest hierop reageren - het getuigt van geen enkel, maar dan ook van geen enkel inlevingsvermogen en veroordeelt alleen maar...

Ik zeg met deze zin helemaal niet dat jij of wie dat ook dat doet. Ik bedoel het helemaal niet persoonlijk. Wel ben ik ervan overtuigd, dat als je het niet uit handen, in Zijn handen kunt geven, het dus zo is dat je het zelf in handen wilt houden. En het geloof is juist het vertrouwen op Hem, het overgeven aan Hem, het alles uit handen geven.
En reken maar dat ik veel en veel te vaak faal in het complete, kinderlijke vertrouwen op Hem hoor! Daar heeft iedereen denk ik wel last van, want de mens wil nu eenmaal het liefst zelf God zijn. Maar dat betekent nog niet dat het goed is!

Je wanhoop uitschreeuwen, ja dat kan. Maar toch zul je er achteraf achter moeten komen dat je dat recht niet had, om zo tegen God te praten. Zie hiervoor mijn verhaal over Job.
Maar toch bedankt voor je inschatting van mijn inlevingsvermogen...
Gelukkig wordt ik niet door jouw geoordeeld op de dag der dagen. En jij niet door mij, nee inderdaad. Maar ik probeer je ook niet te veroordelen, absoluut niet. Ik probeer je er alleen op te wijzen dat het volgens mij niet helemaal klopt wat je zegt. Maar daar sta je totaal niet open voor!

[jean]

Raido:
Ach... wil alleen even zeggen dat jullie eens diep in je hart moeten kijken, kunnen jullie dan eerlijk zeggen dat God er altijd voor jou is geweest (is als zichtbaar voor jou? niet als Hij is er helemaal niet)...

Begin me gewoon te schamen voor mijn gammele geloofje als ik jullie standvastigheid zie *not*

Ja, ik kan wel zeggen dat God er altijd voor me geweest is, en er altijd voor me is. Maar dat betekent niet dat ik het altijd gemerkt heb. Ik wist ook twee jaar lang niet waarom er zo'n puinhoop in mijn leven moest zijn. Ik was boos dat het mij overkwam, en het blijft bij je, het gaat nooit meer weg. Maar als dit niet was gebeurd, dan had ik nooit God zo nodig gekregen. Daarbij komt, dat geloven in God volgens mij niet iets is van wachten tot Hij persoonlijk laat weten dat Hij bestaat, en dan geloven. Je gaat geloven(=vast vertrouwen) en dan zúl je weten dat Hij voor jou persoonlijk zorgt. En achteraf weet je dat vanaf het moment dat je bent gaan geloven, Hij in je werkte.
Ook nu, nu er een nieuwe mens in mij aan het groeien is, zal ik de oude mens in mij houden, mijn leven lang. Maar ik weet wel dat er geen mens zo te vertrouwen is als God.

[jean]

Beste Jean,

Wat ik trachte te zeggen is, probeer je in te leven in de ander. Probeer je in te leven en te voelen hoe een reactie over komt op iemand. Op iemand die het leven niet zo (be)leeft als jij. Wat heirvoor al gezegd werd, soms kan een reactie keihard overkomen, of je het nu goed meent of niet, of je nu gelijk hebt of niet. Wanneer je iemand met een reactie kwetst mis je volledig het doel dat je wilt bereiken. Op dat moment kun je mijns inziens beter je mond houden.

Ik probeer me in te leven in de ander. En hoe mijn reactie overkomt, tsja, ik ben al heel de tijd heel eerlijk, ik kan moeilijk valse zoete broodjes bakken. Als het zo gevoelig ligt dat je heel, heel snel gekwetst bent, zelfs met een uitgebreide uitleg uit de bijbel, dan vraag ik me af of het verstandig is om het boven tafel te halen om erover te gaan praten hier. Ik heb niemand veroordeeld. Ik heb me in dit topic enkel telkens verbaasd over het feit dat mensen het oké vinden om boos te zijn op God, juist omdat uit Zijn woord blijkt dat God niet op die manier gediend wil worden.
Welk doel wil ik dus bereiken? Ik vraag naar hun verantwoording van hun booszijn op God, omdat ze daar achter staan. Ik heb mijn mening onderbouwd. Ik wil graag weten of ik het verkeerd heb, maar dat neem ik niet aan uit het vuistje. We zitten hier toch op een discussieforum? Ik vraag alleen de mening hoor! en ik onderbouw mijn mening.

[jean]

windekind:

jean schreef:
Ik probeer constant duidelijk te maken dat je niet naar God moet schreeuwen in boosheid. Zie daarvoor dat andere topic, geloven, en als het niet meer kan(of iets in die trend).

We zitten nu in dat onderwerp.
Goed dan: als je tot God bidt, boos of niet boos, maar je hoort niets terug? Volgens jou komt er altijd een antwoord; bidden de mensen voor wie het stilblijft niet goed? geloven ze onvoldoende?

Ja sorry, ik dacht ff dat ik in barmhartig zat...
Ik zeg niet dat er altijd een antwoord komt, helemaal niet. Ik zeg alleen dat het voor de Heere neerleggen wat anders is dan in woede tot Hem schreeuwen. En Hem verwijten dat Hij dingen nalaat, terwijl Hij alles zelf gemaakt heeft, er zeggenschap over heeft, en wij die in dit leven allerhande ellende, ja de verdoemenis zelve onderworpen zijn, tegen Hem opstaan. Dat doen we vaak, ja dat ben ik met je eens. Maar dat betekent niet dat als je iemand een klap gegeven hebt, je het niet meer goed hoeft te maken? Dat is de discussie. En ik wil helemaal niemand veroordelen, of de relatie van anderen met God afkraken, maar ik vraag in alle eerlijkheid hoe ze op deze manier met de bijbel in strijd kunnen leven.
Ik geloof dat in een afhankelijk gebed, de Heer zal laten zien Wie Hij is, niet door middel van een briefje uit de hemel, maar wel in Zijn woord, wat persoonlijk voor je wordt. En als ik bidt: Zie of in mij een schadelijke weg is, en leid me op de eeuwige weg(ps 139), en er ís echt iets, dan blijft het donker, en lijkt het of God me niet meer ziet. Dan ga ik nadenken: wat zou er zijn. En meestal weet je dat best bij jezelf. En er zijn tijden dat God laat weten wie Hij is in al Zijn zegeningen en in Zijn nabijheid. Dit is voor mij de manier waarop God tot mij spreekt.(dus dat is niet zo super concreet).

Quote:
En geloven is één en al vertrouwen. Zonder dat vertrouwen red je het ook helemaal niet in dit leven.

Kun je je misschien ook voorstellen (indien niet: gelukkig maar) dat je door allerlei zaken helemaal niets en niemand kan vertrouwen -ook God niet? En kun je je ook voorstellen dat het dan nogal pijnlijk is om te lezen dat je blijkbaar teveel op jezelf vertrouwt?

Nee, dat kan ik me niet voorstellen. Weetje, een mens is altijd geneigd ten laatste alleen nog op zichzelf te vertrouwen. Maar het grote probleem waar ik tegen aanliep toen ik op mijzelf wilde vertrouwen, dat je een heleboel zelf aankan, behalve de dood. En dan kan het niet anders dat je alleen God maar kunt vertrouwen.
Ik heb die conclusie niet getrokken. Maar als je God niet voor 100% vertrouwd, dan lijkt het toch of je op iets anders vertrouwd dan op Hem, en dat is niet wat de naam een waar geloof heeft.

Met dat citaat bedoelde ik slechts te zeggen dat een geloof als dat van Riska, dat ze zelf 'zwaar bevochten' noemt, misschien meer doorwrocht is dan dat van iemand die God zonder meer kan vertrouwen. Daarom is het niet meer of minder waard, maar probeer er een beetje minder hard en stellig op te reageren. God gaat met iedereen Zijn eigen weg.

Windekind

Het zou kunnen dat je daar gelijk in hebt. Het is alleen niet waar dat ik zonder meer God kan vertrouwen. Ja dat kan juist door alles wat ík meegemaakt heb. Maar ik zeg niet dat het bij iedereen zo moet zijn als bij mij. Ik zeg dusook niet dat het geloof van de één meer of minder waard is. Ik hoop dat het echt is. Maar daar doe ik dan nog geen uitspraak over! Ik ben dus stellig, omdat het zo in de bijbel staat! En daarom vraag ik me af of God dan anders is geworden.

[Pierro]

Beste Jean,

Wat ik trachte te zeggen is, probeer je in te leven in de ander. Probeer je in te leven en te voelen hoe een reactie over komt op iemand. Op iemand die het leven niet zo (be)leeft als jij. Wat heirvoor al gezegd werd, soms kan een reactie keihard overkomen, of je het nu goed meent of niet, of je nu gelijk hebt of niet. Wanneer je iemand met een reactie kwetst mis je volledig het doel dat je wilt bereiken. Op dat moment kun je mijns inziens beter je mond houden.

Dit bedoel ik dus ook met vooringenomendheid.....

[Pierro]

Ik trek mij uit dit "gesprek" terug. Het is volstrekt zinloos...

Ik sluit me bij Riska aan, het praten tegen de bierkraai, je wordt doodgegooid met hardheden, bijbelteksten of onbegrip.

Moet je nou nog eens een paar posts hierboven kijken, van Jean, een post waarin een argument voor 100% weerlegd wordt.
En hoe wordt er dan gereageerd? Inhoudelijk? Hmm. Dat zie ik ook als een soort vervlakking.

Mensen, geef eerlijk toe als je niets meer weet te zeggen, of geen zin hebt om verder te discussiëren, maar ga niet anderen beschuldigen met 'zinloos', 'hardheden', 'onbegrip'.
Maar als het beargumenteren met Bijbelteksten ook al niet meer kan, ja dan is het inderdaad beter dat er niet meer verder gediscussieerd wordt.

Bedankt voor die constatering.... Zover zijn we inmiddels verzonken....

[Raido]

Ach en wee.. dat die zondaren nog met mensenzelen en touwen der liefde mogen worden getrokken uit de diep poelen des verderfs