En je gevoel heeft niets te maken met dat hij anders niet mooi is, ofzo. Wij krijgen dalijk een dochter met een zichtbare afwijking/onvolkomenheid. Hoeveel mensen al wel niet gevraagd hebben naar de mogelijkheden van plastische chirurgie, mijn hemel. Als ik er aan denk, dan draait mijn maag zich al om. Ik heb nog geen foto gezien van mijn meisje, maar ze is nu al zeker weten helemaal perfect en heel erg mooi! Gewoon dat gevoel: je wilt niks veranderen aan je zo mooie kindje!
Het enige wat ik nu echt nog vreselijk vind aan het hele brillen-gebeuren, is wanneer mensen bij binnenkomst beginnen over 'zijn brilletje'. Mijn zoon draagt een bril en hij is meer dan die bril. Punt. Mensen vinden het vaak zo machtig interessant.
wauw..
(en niet dat het geholpen heeft, want ik bleek een andere oogafwijking te hebben en geen lui oog, dus die stickers hielpen bij mij helemaal niks!).
Hij zit bij 3 van die gasten in een groepje, reken maar dat ik het in de gaten hou. Ga desnoods in de pauze gewoon 10x langs het schoolplein fietsen.
. En hij verzweeg het voor ons maar we merkten het aan zijn gedrag. Wat denk je, een paar dagen later werd ik opgebeld door een moeder van een van die pesters waarom ik beweerde dat zij haar kind niet kon opvoeden. Ik weet zeker dat ik dat niet gezegd had. Zoonlief zei toen dat de juf dat had gezegd in de klas. Heb haar toen verteld hoe de vork in de steel zat en daar schrok ze wel van. Onze zoon is getest op van alles, hij bleek PTTS te hebben door al die ellende, heeft daar EMDR therapie voor gevolgd en is het nu kwijt.