Dat klinkt nog heel erg in de verliefde fase. Ik ben zelf al wat langer getrouwd, met verdriet en zorgen soms te kampen gehad, dan wordt een relatie wel anders van hoor. We hebben het wel eens met vrienden erover, langer of korter getrouwd dan wij en deze zeggen allemaal hetzelfde. De seksualiteit krijgt een andere plek, de verhouding verdiept zich op andere wijze (als het goed is) en het begrip trouw komt meer naar voren.Als je dus als homoseksuele man/vrouw overtuigd bent dat je geen relatie mag hebben, wat mis je dan het meest ? Een samengaan, in die zin: van hart tot hart spreken ? Dat kan toch ook zonder relatie, of is dat dan slechts een troostprijs in jouw opinie ?
Is het all the way of helemaal niets ?
en waarom zou een dergelijke partner minder zijn ? Ach als je hormoontjes nog gieren, en je bent jong en fruitig en het leven lacht je nog toe.... Maar ik zie het nu van een andere kant, niet gedesillusioneerd of zo, maar eens gaan die wittebroodsweken over hoor en wordt het volkoren 
Vrijwel ieder mens (niet iedereen, want je hebt einzelgangers) wil toch een maatje, en dan kan het misschien ook heel goed een broer/zus of vriend(in) zijn. 
