Waarom heb jij geen relatie?

[Bertiel]

@ T.A.F. Ik ben ook 29 en de ware nog niet tegengekomen, maar nee, zo ervaar ik het niet. Het frustreert mij ook, en iedere keer als er in de vriendenkring mensen gaan trouwen of en kleintje krijgen dan doet dat best pijn.

Weet wel, wat voor ons mensen onmogelijk lijkt, is bij God mogelijk!
Sterkte hoor, en als je van je af wil praten, gebruik het forum!

P.S. er gaat een singlesreis naar Rome volgende week, misschien van interesse?

[Mortlach]

Ik heb alles geprobeerd,

Geloof ik niks van. Je hebt ongetwijfeld voor je eigen doen veel geprobeerd, en waarschijnlijk dan nog alleen die dingen waar je je zelf prettig bij voelt. Maar heb je al op drukke avonden tot diep in de nacht in de kroeg gehangen, bijvoorbeeld? (ikzelf ook niet hoor, het is geen waardeoordeel). Ben je al lid van de plaatselijke sportschool?

Ik ben afhankelijk dat een vrouw MIJ zou zien zitten.. ben ik bang, maarja ik geef toe, ik heb weinig te bieden, en het zou als genade voelen als iemand dat voor een kneusje als ik zou opbrengen, een Godswonder.

Wat zelfvertrouwen zou in ieder geval al een hoop schelen. Als je zelf al toegeeft en uitstraalt dat je niets te bieden hebt, dan maak je het de dames wel erg moeilijk. Het hint ook naar het beeld dat het jou niet uitmaakt welke vrouw jou ziet zitten. Ook geen goede strategie als een vrouw het gevoel heeft dat ze inwisselbaar is.

[Jozo]

maarja ik geef toe, ik heb weinig te bieden, en het zou als genade voelen als iemand dat voor een kneusje als ik zou opbrengen, een Godswonder.

Niemand heeft weinig te bieden. Elk mens is uniek in zijn soort.

Ik hoop voor je dat je de ware nog mag vinden.

[mohamed]

Ik heb alles geproberd, maar het is gewoon onmogelijk het hart van een vrouw te veroveren voor me, hoe diep of oprecht geloof en gevoel ook mag zijn. Ik ben afhankelijk dat een vrouw MIJ zou zien zitten.. ben ik bang, maarja ik geef toe, ik heb weinig te bieden, en het zou als genade voelen als iemand dat voor een kneusje als ik zou opbrengen, een Godswonder.

En hoewel Godswonders gebeuren, ik zie eigenlijk iederen vrouw ZELF kiezen, ook al zeggen velen God leide ons, als je de wegen beziet, zie je eigenlijk gewoon mensenwerk. Gezegend mensenwerk, dat wel, zoals het bidden voor het eten dat je zelf bijeen gewerkt hebt, maar verklaarbaar niettemin.
Een ECHTE Godsleiding, iemand die gewoon voor mij zou kiezen, zonder enige logica, omdat haar hart haar dat ingaf, omdat ze werkelijk Gods leiding zocht, en dit de weg voor haar is, hoe vreemd ook.. God kan het, zeker, maar is er iemand die zich wil laten sturen in deze tijden waar de liefde verkild?

Lang op iets wachten maakt het hart bedrukt, maar als deze wens ooit vervult word is dat heerlijk.

Dat het vaak mensenwerk is heb ik ook geconcludeerd, sowieso wanneer mensen van elkaar scheiden, want wat God heeft samengebracht scheidde de mens niet zeggen ze dan.

Ook ik ben weer alleen nadat ik jarenlang dacht degene te hebben gevonden waarmee ik oud zou worden. Ik zou je willen adviseren om niet te wanhopen en als je een ander niet gelukkig kan maken, probeer dan tenminste jezelf tevreden te stellen!

[T.A.F.]

@Bertien : linkje van die singlesreis? ben nooit meegegaan met zulke uitjes/groepsreizen geef ik toe.
Maar dat was dan ook vaak als ik doorvroeg, waren de singles vaak of veel ouder (30+/40+),
of van een totaal andere kerkelijke stroming (wat dan niet gaat werken)
Altijd wel vermoed dat er WEL degelijke varianten van bestaan, maar die moet je maar net vinden;)

en het was inderdaad even van me afpraten, had een meisje van mijn gemeente (waar ik nu een jaar zit) in de gaten gehouden, geobserveerd, ongemerkt naam, acternaam enzovoort te weten gekomen, gezorgd dat zij en ik samen verantwoordelijk werden voor een tijdelijke taak, haar hyves achterhaald, haar msn, steeds langzaam een stapje verder.. om erachter te komen dat ze al verliefd IS op iemand die ze al 3 jaar kent.
Weer zoveel maanden verder.. dan heb je idd weer even de blues

@Mortlach,

De belangrijkste twee eigenschappen voor een vrouw zouden zijn dat ze oprecht houd van mij, EN oprecht houd van God.

dat eerste houd inderdaad in dat het bijna iedere vrouw kan zijn, en vaak klopt dat ook....
Maar dat tweede is een stuk zeldzamer, het aantal mensen met wie ik kwa geloof door een deur kan is een stuk beperkter.

Ik vind dat je niet hoort uit te gaan, een biertje op een terrasje kan dan nog wel, maar een cafe is niet echt mijn plek. Het is dan ook logisch dat ik daar niet zoek, zoals je zelf aangeeft dat doe jij ook niet.
Ik had in het verleden verkering met een meisje uit de PKN, en ik kan je zeggen, ik was zowaar blij dat het uitging, beter altijd alleen (hoe pijnlijk ook) dan getrouwd met iemand die God niet echt in haar hart heeft.
=> waarbij dit ging om hoe zij er persoonlijk mee omging, al is het wel dat een houding als dat vaker gevonden word in de PKN.

Met alles geprobeerd bedoelde ik meer : als ik iemand op het oog had, alle troeven uit de kast getrokken.
van de romantische etentjes, tot spontane neiging, tot noem maar op.
Maar sommige mannen hebben gewoon die charme dat ze alleen maar langs hoeven te lopen om vrouwen in katzwijm te brengen, en anderen als ik, hebben het lot dat ze "gewoon een vriend" zijn.

Voor iemand vinden heb ik gedeeltelijk alle troeven uit de kast getrokken : lid zijn van een vereniging is slim, maar er zijn weinig, erg weinig verenigingen die ik ken, waar vrijgezelle dames rondlopen die ook nog christenlijk een beetje in hetzelfde spoor zitten.

En ik zoek constant daarin naar nieuwe opties : maar je kent het, je word lid, door je leeftijd (ben immers 29) heb je geen toegang tot veel jeugdverenigingen (want die sluiten mensen boven de 26 uit) en bij de oudere verenigingen zijn gewoon minder vrijgezellen.

Zowiezo ZIJN er weinig ontmoetingsplekken voor serieuze christenlijken.
Er is geen refocafee, geen club, geen andere plek.
De gemeentedag hier eens per jaar is zo'n beetje de enige informele plek.
Verder de vereniging, maar zoals gezegd die zijn opgedeeld op leeftijd, en aangezien er een aparte vrouwenvereniging is, zitten de meeste DIE nog vrijgezel zijn daar, buiten het directe contact;)
Dus als je nog goede opties weet in regio rotterdam, hoor ik het graag, geld speeld wel mee, want ik heb geen geld voor lidmaatschappen die meer dan 50 euro de maand kosten.

Ik beken dan ook dat in het echt iemand ontmoeten me eigenlijk nooit goed lukte.
vroeger al niet, want wat heb je dan, je school, je werk, en je verenigingen.
En op het moment heb ik geen school, en geen werk.
En als ik werk gevonden heb, moet ik reeel zijn, dat zal ws NIET in een christenlijke omgeving zijn (daar zoek ik ook niet gericht op al zou het leuk zijn).

En hoewel ik als ik werk heb weer geld heb voor een studie, en dat wel op een christenlijke school zal zijn, op de avondopleiding zaten ook weinig vrijgezellen, en in contact komen met de mensen die de dagopleiding doen (soms een heel andere studie zelfs) is dan lastig, net als in de kerk, ze lopen dan wel voorbij, maar aanspraak krijgen is lastiger.

Dus als je nog tips hebt, graag.. want de keren DAT ik best een positieve indruk maakte was meestal als ik de kans kreeg om 1 op 1 te geraken met iemand over enige tijd verspreid (want ik ben inderdaad geen beroerde kerel, ik ben alleen onbekwaam in mezelf aan de vrouw brengen)

Bijna elke "date" en "relatie" die ik gehad heb waren dan ook opgedaan via christenlijke chatsites (maar helaas zijn die allemaal opgeheven, of zodanig veranderd, dat ik er niet meer mijn draai vind) al eens eerder aangegeven hier, er is geen serieuze christenlijke chatsite meer in nederland.

En in mindere mate via datingsites (al was ik daar altijd minder succesvol dat op chatsites, ik maak de beste indruk als ik pastoraal/over geloof kan praten, datingsites vragen een meer informele houding die ik minder goed beheers)
Ik merk ook dat de laatste 5 jaar mijn succes op dergelijke datingssites fors is afgenomen, om welke reden dan ook. Waar eerst ik ongeveer per half jaar 3 nieuwe dates (ontmoetingen met een nieuw opgedaan contact) had via zulke sites, waarvan vaak 1 een relatie werd, mag ik blij zijn als ik nu 2 dates per JAAR opdoe op zo'n site.
(wat niet echt uitnodigd om de energie erin te steken die word verwacht)

Feitelijk zou blind eens per week iemand ontmoeten, (binnen bepaalde leeftijds en kerkelijke grenzen) een goede kans van slagen hebben, immers als ik de kans krijg 1 op 1 met iemand te geraken
maar in die situatie komen... is moeilijker dan het klinkt;)

Oh en over dingen waar ik me niet thuisvoel : naar een veel te druk christenlijk evenement gaan (ik ben meer van de sprekers), naar een schoolfeest gaan (zelfde verhaal) binnen bepaalde redelijkheid, stap ik soms mijn safe-zone wel uit. Maar jij weet ook, dat je geen dingen moet gaan doen die jouzelf niet liggen, de kans dat je iemand tegenkomt die matched, is het grootst als je iets doet wat je zelf OOK leuk vind.

Wat zelfvertrouwen zou in ieder geval al een hoop schelen. Als je zelf al toegeeft en uitstraalt dat je niets te bieden hebt, dan maak je het de dames wel erg moeilijk. Het hint ook naar het beeld dat het jou niet uitmaakt welke vrouw jou ziet zitten. Ook geen goede strategie als een vrouw het gevoel heeft dat ze inwisselbaar is.
->
ik heb genoeg te bieden, maar ik heb ook veel nadelen, lief maar niet de makkelijkste.
Hierdoor kunnen veel dames er niet mee overweg, en kweken wel waardering (vriendschap) maar niet die vonk.
Ook is het daardoor lastiger om 1 op 1 met ze te geraken om die vriendschap (en misschien meer) op te bouwen.
En inwisselbaar ken je wat ze zeggen in het marinekorps over hun wapen?
Dit is MIJN geweer, er zijn vele gelijk als deze maar deze is van MIJ.
inwisselbaar, ja, maar als je er eenmaal een hebt, dan wil je dat niet meer, dan is die ene de jouwe geworden.

En wat ik te bieden heb : genoeg, maar niet datgene wat velen zoeken. Als je een romanticus bent, zul je aan mij een goede hebben, en als je geniet van samen het geloof delen ook.
Ik word wandelende biblioteek genoemd, weet bijna overal wel iets van af.
En heb vele (verborgen) talenten.
maar : wat ik wel uitstraal is niemand wil mij, want DAT is wel gebleken in de jaren.
Niet negatief bedoeld, gewoon relatistisch : om wat voor reden ook, er is gewoon menselijk bezien geen vrouw die mij wil. Niet fair, niet terrecht, jups, maar wel een feit. En als er dan een iemand is die ondanks dat mij toch wil, wat zeg ik, ALLEEN mij wil, en geen nee voor een antwoord accepteerd, dan laat mij dat niet koud.
Juist Dat ze me ziet zitten, maakt dan die ene vrouw uniek:)

Maar maakt dan hoe ze eruit ziet, wat ze doet, enzovoort niet uit?
Nee.
En dat kan voor sommigen vervelend voelen, maar voor anderen juist geruststellend.

natuurlijk heb ik wel elementen die ik waardeer :
-ik trek vaak naar meisjes die wat slimmer zijn, ik discusieer graag vooral over geloof, en het verstand ervoor is dan handig.
-ik waardeer meisjes die beschadigd zijn, hoewel ik slecht overweg kan met echte "grollen" vind ik een meisje dat een beetje onzeker is (en je in haarzelf kunt bevestigingen en aanmoedingen dingen te ondernemen) prettiger dan een die juist sterk is van zichzelf (dat laatste schrikt me eerder af, want die heeft niemand nodig)
-ik waardeer creativiteit, crea bea, waar dan ook mee, de een maakt zelf kaarten, de ander bakt taarten, weer een ander tekend of schilders, zoveel vormen, maar ik vind dat een leuke eigenschap
-ik vind het vaak leuk als ze wat steviger en sterker is (ik val vaak op meisjes die wat vlees op de botten hebben, en die wat struiser en langer zijn dan normaal)
-ik val vaak op rood haar, of kastangebruin, waar blond me juist minder aantrekt. verder merk ik dat ik eigenlijk niet val op meisjes die niet blank zijn. (al kan lichtgetint zoals bij sommige turkse, spaanse of aziatische meisjes nog wel)
-ik val vaak op wat jonger, 19-23 jaar

maar ik laat me niet LEIDEN door deze zaken, al merk ik vaak wel dat de meisjes waar je dan uiteindelijk interesse in toont, deze zaken wel hebben, maar als iemand achter MIJ zou gaan aanzitten zonder deze eigenschappen te bezitten, sla ik dat natuurlijk niet af!

[Mortlach]

@Bertien : linkje van die singlesreis? ben nooit meegegaan met zulke uitjes/groepsreizen geef ik toe.
Maar dat was dan ook vaak als ik doorvroeg, waren de singles vaak of veel ouder (30+/40+),
of van een totaal andere kerkelijke stroming (wat dan niet gaat werken)
Altijd wel vermoed dat er WEL degelijke varianten van bestaan, maar die moet je maar net vinden;)

In dit geval gaan we met een leuk gemengd groepje naar Rome. Leeftijden geen idee, tussen de 20 en 35, geloof ik. Er gaat zelfs een boeddhist mee, heb ik me laten vertellen.

en het was inderdaad even van me afpraten, had een meisje van mijn gemeente (waar ik nu een jaar zit) in de gaten gehouden, geobserveerd, ongemerkt naam, acternaam enzovoort te weten gekomen, gezorgd dat zij en ik samen verantwoordelijk werden voor een tijdelijke taak, haar hyves achterhaald, haar msn, steeds langzaam een stapje verder.. om erachter te komen dat ze al verliefd IS op iemand die ze al 3 jaar kent.
Weer zoveel maanden verder.. dan heb je idd weer even de blues

Wat is er mis met gewoon "Hallo, ik ben Henk" zeggen? (Als je Henk heet, natuurlijk).

@Mortlach,

De belangrijkste twee eigenschappen voor een vrouw zouden zijn dat ze oprecht houd van mij, EN oprecht houd van God.

dat eerste houd inderdaad in dat het bijna iedere vrouw kan zijn, en vaak klopt dat ook....
Maar dat tweede is een stuk zeldzamer, het aantal mensen met wie ik kwa geloof door een deur kan is een stuk beperkter.

Tja, het is wel begrijpelijk hoor, maar als je houding is: Ik wil dolgraag een relatie, hier is mijn eisenlijst, dan maak je het jezelf behoorlijk moeilijk. Het is nog maar de vraag of je iemand vind die precies hetzelfde gelooft als jij.

Daarnaast is het ook maar de vraag waarom een vrouw van je zou houden als je niet van jezelf houdt. Misschien doe je dat wel, maar iemand de zichzelf omschrijft als kneusje dat niets heeft te bieden komt niet zo op mij over.

Ik vind dat je niet hoort uit te gaan, een biertje op een terrasje kan dan nog wel, maar een cafe is niet echt mijn plek. Het is dan ook logisch dat ik daar niet zoek, zoals je zelf aangeeft dat doe jij ook niet.

Toch is het zo dat om mensen te leren kennen, je je onder mensen moet begeven. Hetzij via je werk of via je overige activiteiten. Ik schiet daar ook regelmatig tekort in hoor, dan zit ik weer meer alleen thuis te gamen dan dat ik naar buiten ga. Maar het geeft wel te denken. Als je 'blootstelling' al erg klein is, en je houdt er ook nog eens strenge eisen op na, waarover je niet bereid bent tot compromis, dan lijkt mij dat best relevant.

Ik had in het verleden verkering met een meisje uit de PKN, en ik kan je zeggen, ik was zowaar blij dat het uitging, beter altijd alleen (hoe pijnlijk ook) dan getrouwd met iemand die God niet echt in haar hart heeft.
=> waarbij dit ging om hoe zij er persoonlijk mee omging, al is het wel dat een houding als dat vaker gevonden word in de PKN.

Maakte zij het uit, of jij? Je komt nogal passief over namelijk. Ik probeer het te zeggen met zachtheid, ik ken het probleem, maar het leven wordt daadwerkelijk een stuk makkelijker en mooier als je de touwtjes iets meer in handen neemt. Dat zorgt voor zelfvertrouwen en dan ben je ook aantrekkelijker voor anderen.

Met alles geprobeerd bedoelde ik meer : als ik iemand op het oog had, alle troeven uit de kast getrokken.
van de romantische etentjes, tot spontane neiging, tot noem maar op.
Maar sommige mannen hebben gewoon die charme dat ze alleen maar langs hoeven te lopen om vrouwen in katzwijm te brengen, en anderen als ik, hebben het lot dat ze "gewoon een vriend" zijn.

Mwa, dat is dan een kwestie van duidelijk maken waar je op uit bent. Dat sommige mannen alleen maar langs hoeven te lopen, is een interessante opmerking. Denk je dat die mannen zichzelf zien als kneusjes die niets te bieden hebben? Begrijp me niet verkeerd. Ik heb me ook tijden afgevraagd waarom iemand verliefd op me zou worden. Ik kon niets verzinnen. Nu, nu het stukken beter met me gaat, is dat wel anders. Je bent zo aantrekkelijk als je je voelt.

Voor iemand vinden heb ik gedeeltelijk alle troeven uit de kast getrokken : lid zijn van een vereniging is slim, maar er zijn weinig, erg weinig verenigingen die ik ken, waar vrijgezelle dames rondlopen die ook nog christenlijk een beetje in hetzelfde spoor zitten.

En ik zoek constant daarin naar nieuwe opties : maar je kent het, je word lid, door je leeftijd (ben immers 29) heb je geen toegang tot veel jeugdverenigingen (want die sluiten mensen boven de 26 uit) en bij de oudere verenigingen zijn gewoon minder vrijgezellen.

Ik vermoed dat er tegenwoordig onder de 30-ers meer (opnieuw) vrijgezellen zitten dan onder 20ers.

Zowiezo ZIJN er weinig ontmoetingsplekken voor serieuze christenlijken.

Ik krijg een beetje het gevoel bij je dat het allemaal wel heel erg serieus is. Wordt er ook wel eens gelachen, ook (of juist vooral) om het geloof? Het is erg lastig een vrouw voor je te winnen als je haar het gevoel geeft dat ze langs jouw maatlat wordt gelegd of ze wel voldoet qua geloof. Dat lijkt mij op zijn zachtst gezegd nogal intimiderend. Begrijp me niet verkeerd, ik heb ook bepaalde 'harde eisen', maar die zijn niet zo hard als die van jou (lijken te zijn). Als het in de richting maar enigszins goed zit, ben ik wel bereid te kijken hoe ver we ermee komen. Bij jou lijkt het omgekeerd, je moet eerst weten dat het 100% goed zit voordat je de eerste stap zet.

Dus als je nog goede opties weet in regio rotterdam, hoor ik het graag, geld speeld wel mee, want ik heb geen geld voor lidmaatschappen die meer dan 50 euro de maand kosten.

Ik zit in Cork, Ierland, dus daar kan ik je niet echt mee helpen. Een abonnement op Diergaarde Blijdorp misschien? Als je regelmatig gaat, kom je misschien de mensen tegen die ook regelmatig gaan. Wel je Bijbel even thuis laten.

En hoewel ik als ik werk heb weer geld heb voor een studie, en dat wel op een christenlijke school zal zijn,

Kom je dan echt niet buiten dat christelijke wereldje?

Dus als je nog tips hebt, graag.. want de keren DAT ik best een positieve indruk maakte was meestal als ik de kans kreeg om 1 op 1 te geraken met iemand over enige tijd verspreid (want ik ben inderdaad geen beroerde kerel, ik ben alleen onbekwaam in mezelf aan de vrouw brengen)

Humor, relativeringsvermogen en optimisme. Iemand is eerder geneigd te vragen wat er is als je lacht dan wanneer je serieus kijkt. Ook optimisme werkt erg aantrekkelijk. Met iemand die bij het minste of geringste bij de pakken neer gaat zitten, zou ik ook geen relatie willen. Als het leven alleen maar kommer en kwel is, waarom zou je daar dan bij willen horen.

Eerlijk, dit is serieus. Oefen jezelf in overal (OVERAL!) iets positiefs in te vinden. Stap je in wat hondenpoep, ach, die konden toch een goede poetsbeurt gebruiken. Buis deo opengegaan in je sportas? Ruikt die tenminste lekker de komende tijd. Dat soort dingen.

Bijna elke "date" en "relatie" die ik gehad heb waren dan ook opgedaan via christenlijke chatsites (maar helaas zijn die allemaal opgeheven, of zodanig veranderd, dat ik er niet meer mijn draai vind) al eens eerder aangegeven hier, er is geen serieuze christenlijke chatsite meer in nederland.

Ik begin te vermoeden dat dat vooral te maken heeft met wat jij als 'serieus' beschouwt.

Feitelijk zou blind eens per week iemand ontmoeten, (binnen bepaalde leeftijds en kerkelijke grenzen) een goede kans van slagen hebben, immers als ik de kans krijg 1 op 1 met iemand te geraken
maar in die situatie komen... is moeilijker dan het klinkt;)[/quote]

Nou, nee, het is moeilijk omdat we het ons moeilijk maken (ik netzogoed hoor). Maar ik begin me af te vragen of jij meer bent dan alleen gelovig. Het gaat namelijk over niets anders. Heel eerlijk, als ik een single vrouw zou zijn zou ik op basis van wat ik nu lees geen date met jou nastreven.

Oh en over dingen waar ik me niet thuisvoel : naar een veel te druk christenlijk evenement gaan (ik ben meer van de sprekers), naar een schoolfeest gaan (zelfde verhaal) binnen bepaalde redelijkheid, stap ik soms mijn safe-zone wel uit. Maar jij weet ook, dat je geen dingen moet gaan doen die jouzelf niet liggen, de kans dat je iemand tegenkomt die matched, is het grootst als je iets doet wat je zelf OOK leuk vind.

Ach, misschien kom je wel iemand tegen die net zo'n hekel aan café's heeft als jij. Heb je meteen een aanknopingspunt en goede reden om samen iets rustigers op te zoeken.

En inwisselbaar ken je wat ze zeggen in het marinekorps over hun wapen?
Dit is MIJN geweer, er zijn vele gelijk als deze maar deze is van MIJ.
inwisselbaar, ja, maar als je er eenmaal een hebt, dan wil je dat niet meer, dan is die ene de jouwe geworden.

Zeg dat maar niet tegen de dame in kwestie.

Ik word wandelende biblioteek genoemd, weet bijna overal wel iets van af.
En heb vele (verborgen) talenten.

Doe daar dan wat mee. Stap eens buiten dat christelijke kringetje en ga potten bakken of expressief dansen als dat een van je talenten is.

maar : wat ik wel uitstraal is niemand wil mij, want DAT is wel gebleken in de jaren.
Niet negatief bedoeld, gewoon relatistisch : om wat voor reden ook, er is gewoon menselijk bezien geen vrouw die mij wil. Niet fair, niet terrecht, jups, maar wel een feit. En als er dan een iemand is die ondanks dat mij toch wil, wat zeg ik, ALLEEN mij wil, en geen nee voor een antwoord accepteerd, dan laat mij dat niet koud.
Juist Dat ze me ziet zitten, maakt dan die ene vrouw uniek:)

Zo uniek dat ze niet eens bestaat. Eerlijk, zolang je dat blijft uitstralen, zal er geen verbetering in komen.

natuurlijk heb ik wel elementen die ik waardeer :
-ik trek vaak naar meisjes die wat slimmer zijn, ik discusieer graag vooral over geloof, en het verstand ervoor is dan handig.

Werkelijk waar, ik ga straks eens tellen hoe vaak je het woordje 'geloof' laat vallen. Ik vermoed dat je probleem daar toch behoorlijk mee heeft te maken.

-ik waardeer meisjes die beschadigd zijn, hoewel ik slecht overweg kan met echte "grollen" vind ik een meisje dat een beetje onzeker is (en je in haarzelf kunt bevestigingen en aanmoedingen dingen te ondernemen) prettiger dan een die juist sterk is van zichzelf (dat laatste schrikt me eerder af, want die heeft niemand nodig)

Oei... Weet je wat het probleem is, die meiden, daar steek je tijd en liefde in tot ze over hun 'beschadiging' heen zijn, en dan zien ze dat jij inderdaad niets te bieden hebt en zijn ze zo vertrokken. Zoeken naar kwetsbaarheid is niet de goede weg, hoe goed je het ook bedoelt.

[christien]

@T.A.F. Ik heb je post gelezen, wat me hierin opvalt is dat je zo ontzettend geforceerd bezig bent met het in contact komen van vrouwen. Je hebt een heel 'wensen / eisenlijstje' waardoor je mogelijk veel beredeneerd. Is ze van hetzelfde geloof, leeftijd, enz.
Ik zeg niet dat je daar niet aan mag denken maar probeer het allemaal eens los te laten en letterlijk een stap terug te doen.

Je komt op mij niet gelukkig over, en als je zelf niet lekker in je vel zit kan je niet verwachten dat je dat uitstraalt naar de buitenwereld! Dus ga eerst een werken aan jezelf, probeer eens wat meer zelfvertrouwen op te doen. Geef jezelf elke dag bewust eens drie complimenten. Soms best lastig of niet?

Ga genieten van het leven wat God je geeft! Doe eens wat leuks / geks e.d. Juist als je alles loslaat kom je haar misschien wel tegen, wie weet om de hoek, of op een forum of in de supermarkt.

[christien]

Of ga voor de gezelligheid mee naar Rome met een aantal singles.

p.s. maar volgens mij heeft daar niemand het doel, niet meer single terug te keren

[Mortlach]

Of ga voor de gezelligheid mee naar Rome met een aantal singles.

Niet dat T.A.F. niet welkom zou zijn, verre van, maar dan hoop ik wel dat de doctrinale verschillen van mening in Nederland worden gelaten.

Hmm, eigenlijk best veelzeggend dat nou net dat in me opkwam.

[T.A.F.]

leuk-gemengt en een boedhist;)
als ik dat hoor dan nodigd dat al niet erg uit;)

Als je zou zeggen, het zijn vooral mensen van gergem-vrijgemaakt, maar er gaan ook een paar uit de pinkstergemeente mee, en zelfs een oud-katholiek, dan klinkt het al aantrekkelijker..

Maar stuur het linkje eens, waar vind ik die reis.. niet geschoten, en ach rome altijd nog eens willen zien.

Waarom zou een vrouw van mij houden vraag je :
Omdat ze de smart van het alleen zijn net zo diep kent als ik, en een overeenkomstige ziel zoekt.
Omdat net als ik ze graag God wil dienen, maar de kracht mist om dat alleen te doen.
Omdat ze iemand zoekt die haar liefheeft zonder dat ze angst hoeft te hebben dat diegene wegloopt om een van de vele redenen waarom mensen weglopen.
En omdat ze geniet van de vele kleine genegenheden die ik haar bied, als ze eenmaal mijn hart veroverd heeft.
(o.a. onverwachte originele kleine cadeautjes, gedichten, enzovoorts. Ik mag weinig hebben, maar als ik in een ding WEL uitblink is het daarin)

Maar als ik denk die keren dat ik ECHT verliefd werd (en met diegenen had ik helaas nooit een relatie, lieten zich niet veroveren) was het die enkele keer dat ik GELOOFDE dat diegene door God voorbestemd was.
Blind geloof dat het -ment to be- is, is uiteindelijk de sterkste motivator.
Soms was het zelfs zo dat personen me letterlijk de huid volscholden en ik ze toch het einde vond, wat dat betreft.. verliefdheid maakt blind indeed;)

Als je 'blootstelling' al erg klein is, en je houdt er ook nog eens strenge eisen op na, waarover je niet bereid bent tot compromis, dan lijkt mij dat best relevant.

Klopt, kun je 3 dingen doen :
-Je eisen bijstellen (en dat gaat niet gebeuren)
-Compromie sluiten (dat gaat ook nauwelijks gebeuren, ik word over de jaren eerder strenger dan slapper, zou ik een EXTREEM orthodox gereformeerd meisje (amisch-achtig) treffen en me moeten aanpassen aan dingen die ik "overdreven streng" vind, kan ik daar uit liefde mee leven, maar versoepelen, kun je vergeten.
-grotere blootstelling : klopt, dus moet ik zorgen voor een grotere blootstelling, aan die kwaliteitief geschikte groep.
Alleen is mijn vraag : hoe.

Maakte zij het uit, of jij? Je komt nogal passief over namelijk. Ik probeer het te zeggen met zachtheid, ik ken het probleem, maar het leven wordt daadwerkelijk een stuk makkelijker en mooier als je de touwtjes iets meer in handen neemt. Dat zorgt voor zelfvertrouwen en dan ben je ook aantrekkelijker voor anderen.

Ik ben inderdaad redelijk passief, behalve als ik iets echt wil. Maar dan moet ik dus al een meisje op het oog hebben. Inzet en verwachting zijn vaak aan elkaar gekoppeld, als ik niet echt geloof dat iemand ooit afspreekt, laat staan dat het meer word, zal ik ook weinig iniatief tonen.
Op je vraag zij maakte het uit, maar ik was wel de oorzaak (net als met werk, door een bepaalde opstelling, beinvloed je de keuze die anderen maakten) ik was vooral bezig met zeuren over dingen die ze verkeerd deed/moest veranderen, en zij wilde dat niet. (mijn tolerantie voor bepaald gedrag van haar had ik omlaag geschroeft, waarmee ze OF zou veranderen OF zou weggaan, en het werd het laatste)
Ik moet inderdaad meer iniatief nemen al is passief zijn ook geen slechte eigenschap, zeker als je zo star/koppig als ik kunt zijn, geeft het je iig nog een BEETJE meegaandheid.

Je bent niet zo aantrekkelijk als je je voelt. Sociale vaardigheden. Sommigen hebben ze, anderen niet.
Het is niet iets wat je aan kunt leren, het is als IQ, ja je kunt meer leren of minder leren, maar je kunt niet veranderen wat de aanleg ervoor is. Hoewel gedeeltelijk klopt wat je zegt, je houding is zeker van invloed gaat het zeker niet 1 op 1 op.

Ik vermoed dat er tegenwoordig onder de 30-ers meer (opnieuw) vrijgezellen zitten dan onder 20ers.

Kan zo zijn, maar das niet de groep waar ik op val. Zelden zal ik uit eigen beweging achter iemand van 25 jaar of ouder aanzitten, en die keren dat een 30+ vrouw achter mij aanzat, voelde ik me daar zeer ongemakkelijk bij. Wil nog een gezin, en vind het onverstandig als een vrouw daar op te hoge leeftijd aan begind.

Ik krijg een beetje het gevoel bij je dat het allemaal wel heel erg serieus is. Wordt er ook wel eens gelachen, ook (of juist vooral) om het geloof? Het is erg lastig een vrouw voor je te winnen als je haar het gevoel geeft dat ze langs jouw maatlat wordt gelegd of ze wel voldoet qua geloof. Dat lijkt mij op zijn zachtst gezegd nogal intimiderend. Begrijp me niet verkeerd, ik heb ook bepaalde 'harde eisen', maar die zijn niet zo hard als die van jou (lijken te zijn). Als het in de richting maar enigszins goed zit, ben ik wel bereid te kijken hoe ver we ermee komen. Bij jou lijkt het omgekeerd, je moet eerst weten dat het 100% goed zit voordat je de eerste stap zet.

Ik wil inderdaad eerst weten dat het 100% goed zit voor ik me ECHT inzet. Voor die tijd is ze "een van de vele" daarna is ze "mogelijk de ware" wat een totaal verschillende inzet geeft.
En ja iemand die niet kwa geloof past, komt de voorkeuring niet door, en als ze al verder dan dat komt, en alsnog niet blijkt te kloppen, kap ik of zij het af.
Op geloofsgebied kan en wil ik geen millimeter ruimte geven, en geloof voor me IS het belangrijkste in het leven.
Feitelijk wil ik ook niet dat ik me voor haar HOEF te winnen, maar dat ZIJ degene is die mij probeerd te winnen, en dan kijken of ze al mijn eisen en grenzen weet te doorbreken of bereiken.
Ik heb dan ook zeker geen behoefte om zelf te verslappen, een mooi pak aantrekken is een ding, maar geloof is heilig.

Ik heb zeker humor, maar het gaat inderdaad vooral om geloof.
En ik wil ook graag daarin werken, SAMEN werken.
Orba et Labora : bid en werk.
Iemand hebben om je diepste gevoellens mee te delen, en je liefde aan te betonen is geweldig.
Maar ik heb weinig behoefde aan teveel "uitjes" en andere geld en tijdverspillerij.
Beperkt ja : een kooroptreden, stijldansen, eens wandelen in de natuur, uit eten op zijn tijd, maar niet overdrijven.
Samen een manier uitdenken om de jeugdvereniging beter te maken, of samen iemand pastoraal begeleiden is dan ook veel meer een ding wat me leuk lijkt.
Ik vind juist dat ik te weinig me aan dat orba en labora houd, en zoek juist iemand om elkaar daarin te versterken, niet om elkaar daarvan af te leiden.

Kom je dan echt niet buiten dat christelijke wereldje?

meer dan me lief is.
Ik ben geboren in een ongelovig gezin, en woon midden in de stad ik kom al teveel met de boze buitenwereld in aanraking.

Het lijkt me HEERLIJK om een meisje te vinden uit een megaortodox gezin lekker in haar dorp samen te gaan wonen, vooral nog contact met haar familie te hebben etc.
Ik ben jaloers op die mensen die zo heerlijk beschut opgevoed zijn en bespaard zijn voor wat ik heb moeten meemaken, en wil er zoveel mogelijk nog van meekrijgen als kan.
Soms is dat ook lastig, en soms heb ook ik de neiging om dingen te willen veranderen, maar verander een ding, en als een zuurdesem verziekt het de hele zuil, behoudenheid heeft een reden, dus ik houd me in, ook als ik dingen tegenkom die ik overdreven vind.

Je vraagt me dus te spreken met humor en relativatievermogen waar ik juist wil leren, een Gestrenge broeder worden, iets wat ik nog niet ben, het vraagt aanpassen, soms jezelf voorbijlopen.

Humor, relativeringsvermogen en optimisme. Iemand is eerder geneigd te vragen wat er is als je lacht dan wanneer je serieus kijkt. Ook optimisme werkt erg aantrekkelijk. Met iemand die bij het minste of geringste bij de pakken neer gaat zitten, zou ik ook geen relatie willen. Als het leven alleen maar kommer en kwel is, waarom zou je daar dan bij willen horen.

Eerlijk, dit is serieus. Oefen jezelf in overal (OVERAL!) iets positiefs in te vinden. Stap je in wat hondenpoep, ach, die konden toch een goede poetsbeurt gebruiken. Buis deo opengegaan in je sportas? Ruikt die tenminste lekker de komende tijd. Dat soort dingen.

Als iemand serieus kijkt heb ik de neiging ernaar te luisteren, als iemand zielig doet/is nog meer.
Als iemand te vrolijk doet, dan heb ik veel minder neiging diegene op te zoeken.
Lolbroeken zijn irritant, en als iemand gewoon gelukkig is, dan heeft diegene vaak zo'n druk leven, dat ik er een te klein deel van zou uitmaken, daar bedank ik voor.
Wijsheid komt met lijden, en een romaticus, bij nature, is ook een beetje pessimistisch. Niet alles is verkeerd, maar lekker klagen is gewoon onze nationale sport, die elke kaaskop moet kunnen;)

Ik begin te vermoeden dat dat vooral te maken heeft met wat jij als 'serieus' beschouwt.

Er zijn maar weinig echt serieuze christenen inderdaad, de lijn ligt hoog, niet ieder die zegt Here Here.
En een site waar vooral behoudende chatters komen, waar iedereen die niet christenenlijk is of maar iets zegt dat niet binnen de leer past een tijdelijk of permamente ban krijgt, en waar er vooral over geloofsonderwerpen gesproken word of over pastorale onderwerpen. Dat was het soort sfeer waar ik me in thuisvoel.
Nu is het publiek te divers, te soft en is het niveau van de gesprekken evenredig down the drain gegaan.

Je had 4 goede christenlijke chatrooms :
1 MSN-chatrooms (opgeheven al enkele jaren terug, sommigen misbruikten die service, en de goede moesten lijden onder de kwaden)
2 ronduit-chat (bestaat nog, maar eo heeft zo'n 10 jaar de drempel verlaagd, lees: is afgegleden)
3 funky-fish-chat (was vlak na het oprichten een leuke site, maar nadat ze groot werden, en veranderingen (om geld ermee te verdienen) werden doorgevoegd werd het puin
4 refoweb-chat : is opgeheven

er is gewoon niks voor in de plaats gekomen, niks wat kleinschalig is en een streng toelatingsbeleid houd.
niks zoals die chatrooms van het eerste uur.

Zeg dat maar niet tegen de dame in kwestie.

Komop we mogen realistisch zijn, dat moet ze ook wel aankunnen zeg!

Oei... Weet je wat het probleem is, die meiden, daar steek je tijd en liefde in tot ze over hun 'beschadiging' heen zijn, en dan zien ze dat jij inderdaad niets te bieden hebt en zijn ze zo vertrokken. Zoeken naar kwetsbaarheid is niet de goede weg, hoe goed je het ook bedoelt.

daar raak je inderdaad een punt, ik koppel zorgzaamheid en liefde, in zoverre dat ik een HEKEL heb aan professionele zorg, en me zowel genaaid voel als iemand zorgzaam naar mij is zonder iets meer te willen, als dat iemand gebruik ervan maakt, zonder daar ook de verantwoording aan te koppelen die bij die zorgzaamheid hoort.
Wat je vertelde "ze laten zich oplappen en lopen daarna weg" klopt inderdaad als een bus, en ik kan om zulke trutten goed kwaad worden, want dat is gewoon mensen gebruiken.
Als je niks wilt, prima, maar neem dan ook geen hulp aan.
En als je die wel aanneemd, neem dan ook je verantwoording.

En sja ik denk dan dr moet toch ergens een zijn die wel die juiste balans heeft.
Maar feitelijk moet je dan iemand wiens probleem nooit helemaal opgelost kan worden.
Waardoor ik nodig BLIJF;)

overigens gaan zulke meiden niet weg omdat ik NIKS te bieden heb.. ze waarderen zeker elementen, maar sja opsommend :
*ze willen iemand die er knapper uitziet
*ze willen iemand die WEL een baan heeft (en bij voorkeur een met een HBO-overeenkomstige status en inkomen)
*ze willen iemand die sociaal vaardiger is (beter met mensen)

behalve numer 2 kan ik daar niks aan veranderen, en quite frankly, ik vind het een beetje grof om op zulke punten te selecteren.

Maar feit is gewoon dat veel vrouwen naar een profiel als dat zoeken.

(kwam er ook ooit uit bij een onderzoek in een grote stad "waarom zijn hier zoveel vrijgezelle vrouwen, zijn er te weinig mannen??) uitslag onderzoek : er zijn ruim genoeg mannen, maar 90% van de vrouwen is op zoek naar 10% van de mannen (goedopgeleid, hoog inkomen, blank, goodlooking, en uitgebreid sociaal netwerk)

[christien]

Pfff ik wordt er wel een beetje moe van als ik je reactie lees hoor T.A.F......

Je geeft zelf aan dat je op geen enkel gebied consessies wilt doen, tja dan moet je ook niet zeuren
als de tegenpartij een hele eisenlijst heeft toch? Liefde is toch samen leven en delen.
Dus...., consessies doen

[T.A.F.]

Sja Christien,

ik ben niet gelukkig, en inderdaad ik voel me vaak "verplicht" om dat te maskeren als ik nieuwe contacten probeer op te doen. (vaak is het een duurstrijd tussen kan ik iemand snel genoeg overhalen tot een date, voordat dat masker om over te komen als "normaal" faalt;))

Maar feitelijk zou het geen schade moeten zijn ongelukkig te zijn, alleen zijn zuigt gewoon.
en ik wil de praatjes dat je je dan maar content over moet voelen niet horen;)

En dr moet toch zeker iemand zijn die ook zo denkt, alleen weinig die de brutaliteit hebben het ook uit te spreken;)

En een leven, ik HEB geen leven, ik doe hele dagen bijna niks, ik sta op, doe mijn huishouden, soliciteer, en daar houd het op.
Niks waar ik me ECHT in kwijtkan, niks wat ECHT geluk geeft.
Werk vinden zorgt iig dat ik weer geld heb, om nieuwe dingen aan te pakken, maar dat zal (behalve werk in de bediening) me ook geen voldoening geven. (al is en voelt het beter dan niks doen)

Ik ben nu bezig met voorbereiden voor de gemeentedag, en eigenlijk deed ik dat mede om beetje indruk op iemand te maken, nu dat wegvalt voelt dat ook minder leuk.
(want iets doen VOOR een ander (maar niet zonder bijbedoeling, ben geen charitatieve instelling) is eigenlijk mijn hoofdmotivator;))

maargoed moet weg, later meer;)

Overigens ik probeer juist te professionaliseren, te analiseren waar mijn fouten zitten en gerichter te zoeken.

[TheKeimpe]

Ik heb wel een relatie en heb dus makkelijk praten, maar T.A.F., het is me duidelijk dat je de ware nooit bent tegengekomen nog. Want dan zouden bepaalde dingen wel soepeler gaan hoor...
Volgens mij heeft iedere vrijgezel een lijstje met eisen, maar gaan veel van die eisen overboord als ze hem of haar tegenkomen.

Je eis dat ze van harte Christelijk moet zijn, die moet je overeind houden, maar voor de rest...

[jamillah]

Pfff je bent wel lang van stof T.A.F. Als dat in een gesprek ook zo gaat dan wordt het wel nachtwerk, en komt het meisje dan ook aan het woord?
Stijldansen, dat is een verrassing..
Verder, gooi je hyves/ facebook open of show een foto. Allicht meer kans dan met die lappen tekst

Voor de duidelijkheid. Ik val op oudere mannen, 35 plus, met bruine ogen, zwart haar. Het liefst heeft hij een knettergoeie baan, al jaren, dus ook een leuke spaarrekening. Verder moetie ook nog hetzelfde geloven, romantisch en humoristisch zijn. Een geweldig figuur, sixpack hoeft niet, mag natuurlijk wel.. Doe er ook nog leuke schoonfamilie bij en ik ben blij.

OOEEPS, ik ben al getrouwd, das waar ook. Met een man van 11 maandjes ouder, blond haar en groene ogen. Niet bepaald sixpack model materiaal en absoluut niet romantisch. Gelooft na een aantal jaar pas precies hetzelfde als ik, is vrachtwagenchauffeur met daarbij behorende salaris en de schoonfamilie... Sja...

Maar o wat istie grappig

[mw]

Je bent hier erg open over je verlangen naar een relatie, je hebt duidelijk zelfkennis en zelfs kennis over wat meisjes van jou vinden. Je vind het vast niet erg als ik je tegengas geef, en zo wel: ik hoor het dan wel.

En een leven, ik HEB geen leven, ik doe hele dagen bijna niks, ik sta op, doe mijn huishouden, soliciteer, en daar houd het op.
Niks waar ik me ECHT in kwijtkan, niks wat ECHT geluk geeft.
Werk vinden zorgt iig dat ik weer geld heb, om nieuwe dingen aan te pakken, maar dat zal (behalve werk in de bediening) me ook geen voldoening geven. (al is en voelt het beter dan niks doen)

Al zou ik smoorverliefd op jou zijn, als ik dit zou horen/lezen, dan zou ik dus echt niet aan die verliefdheid toegeven! Kom op zeg! Zorg ervoor dat je dagbesteding hebt! Hoe komt het dat je wel solliciteert maar niet aangenomen wordt? Ga sollicitatietrainigen doen! Doe vrijwilligerswerk! En wat geeft het dat het (nu nog) geen voldoening geeft? Thuis zitten geeft helemaal geen voldoening, maar geeft je alleen maar de kans om weg te kwijnen van zelfmedelijden. Daarnaast staat het ook nog eens beter op je CV, waardoor je een betere kans hebt bij een sollicitatie. Ga doen wat God van je vraagt en dat is je talenten gebruiken. En je hoeft daarbij echt niet ingewikkeld te denken. Ga op bezoek bij een oudere/zieke uit de gemeente, verderop in straat, bezoek een oudtante, ga koffieschenken in het bejaardenhuis. Ga helpen patiënten te vervoeren binnen een ziekenhuis (chronisch tekort aan!). Stel eens niet zulke hoge eisen aan wat je wil gaan doen, want die vind je niet. Veel van je wensen vind ik namelijk oninwilgbaar (uhh...bestaat dat woord? )

Ik meen mij te herinneren dat je een roeping van God hebt. Wat doe je daar mee? Wacht je tot God je alles kant&klaar aanlevert en je alleen nog maar jou naam er onder hoeft te zetten? Ga toch aan de slag man, met de taak die God je heeft gegeven! En een taak van God betekent vaak pionieren. Sla je ogen naar 't gebergte heen en begin aan je bergwandeling. Jezus is je voorgegaan. En owja... vergeet niet dat je een voorbeeld moet nemen aan Jezus. Hij ging geen boedhisten uit de weg

Waarom zou een vrouw van mij houden vraag je :
Omdat ze de smart van het alleen zijn net zo diep kent als ik, en een overeenkomstige ziel zoekt.
Omdat net als ik ze graag God wil dienen, maar de kracht mist om dat alleen te doen.
Omdat ze iemand zoekt die haar liefheeft zonder dat ze angst hoeft te hebben dat diegene wegloopt om een van de vele redenen waarom mensen weglopen.
En omdat ze geniet van de vele kleine genegenheden die ik haar bied, als ze eenmaal mijn hart veroverd heeft.
(o.a. onverwachte originele kleine cadeautjes, gedichten, enzovoorts. Ik mag weinig hebben, maar als ik in een ding WEL uitblink is het daarin)

Een relatie die begonnen is op 'de smart van het alleen zijn' is gelijk al gedoemd te mislukken. Je wil toch geen relatie met een ander omdat 'hij/zij ook zielig alleen is'? Maar omdat hij/zij zo'n mooi persoon is? Omdat je eigenschappen in die ander ziet die je waardeert, omdat jullie zielsverwanten zijn, omdat je gelooft dat zij de ware voor je is, door God aan je gegeven?
Ik denk (weet het eigelijk wel zeker) dat jij totaal anders over een relatie (het hoe en waardom daarvan) denkt dan menig meisje.

Ik zou nog meer uitspraken van je quoten, maar heb er nu eigelijk mijn buik al van vol. Jij wil wat & vind dat iedereen (inclusief God) zich maar aan jou aan moet passen. Je doet maanden over contacten leggen en vind het vervolgens extreem pijnlijk om er achter te komen dat ze al verliefd op een ander is. ALs je eerder je passiviteit laat varen, dan was je er eerder achter gekomen. En ik weet, net als jou, hoe moeilijk dat is. Ook ik kan er ook maanden over doen, maar ben er wel achter dat me dat geen stap verder helpt. Kom op, wees een kerel!

En dan nog 1 vraag: heb je iets van een stoornis zoals autisme, psychische stoornis? Voel je niet verplicht te antwoorden, maar je postings doen mij daar aan denken. Niet dat je voor mij minder bent als je het hebt!

En over de reis naar Rome en wat je daarover zegt: een beetje respect naar andersgelovigen mag ook wel hoor. Net zoals jij ook respect verwacht voor jij mening.