Adoptie

[Galateia]

Lijkt me echt wel een heel zwaar traject van adoptie... petje af voor degenen die het ondergaan!

Zoals Rosalie hierboven al zei: het bestaat voornamelijk uit sparen en heel veel geduld hebben. Alhoewel ik het nu wel 'zwaarder' vind worden dan afgelopen maanden/jaar. Wij hebben deze week de verplichte voorlichting afgerond en moeten nu wachten op het gezinsonderzoek en kunnen nu dus een paar maanden niks doen. We waren zo met die cursus bezig en nu ineens staan we zeg maar stil. Ik slaap er al een paar nachten beroerd van... maar dat zal ook wel overgaan. Uiteindelijk heb ik geen andere keus

ja eh weet je, normaal gesproken vraag je toch ook zomaar niet aan iemand hoeveel kinderen hij/zij wilt.

Nou, je kunt altijd naar iemands toekomstdromen vragen, toch? En bij adoptie kun je gewoon vragen hoeveel procedures iemand van plan is om te doorlopen. Het blijft toch een beetje een zakelijke aangelegenheid, het hele proces. Uiteraard geheel afhankelijk van hoeveel geld er is, hoe het gaat met eventuele al aanwezige kinderen, etc. Maar het blijft altijd een hele bewuste keuze om het traject in te stappen of niet. Het is niet zo dat iemand probeert zwanger te worden, maar het lukt niet, bijvoorbeeld.

[kwebbel]

Zoals Rosalie hierboven al zei: het bestaat voornamelijk uit sparen en heel veel geduld hebben. Alhoewel ik het nu wel 'zwaarder' vind worden dan afgelopen maanden/jaar. Wij hebben deze week de verplichte voorlichting afgerond en moeten nu wachten op het gezinsonderzoek en kunnen nu dus een paar maanden niks doen. We waren zo met die cursus bezig en nu ineens staan we zeg maar stil. Ik slaap er al een paar nachten beroerd van... maar dat zal ook wel overgaan. Uiteindelijk heb ik geen andere keus

Pff heftig zeg!! Ik hoop echt dat jullie een adoptiekindje krijgen!! God zal het geven op Zijn tijd!

[Tuinfluiter]

Wat spannend Galateia!
Hopen dat jullie snel jullie kind(eren) op mogen gaan halen.
Het lijkt mij dat je heel de dag in je gedachten met die adoptie bezig bent en je kunt er helemaal niet echt iets ervoor doen nu.
Probeer toch maar vanacht goed te slapen

Veel succes!!!

[Galateia]

Wat een lieve steunbetuigingen! Ik overleef het wel hoor
Ik zal vroeg of laat toch wel weer goed gaan slapen... ik houd dit natuurlijk niet lang vol. Het komt gewoon door deze rare week: dinsdagavond ben ik in mijn eentje naar ene informatieavond over het adopteren van kinderen met een medisch probleem gegaan. Er was nog maar 1 plekje, dus manlief kon niet mee. Daar heb ik zoveel gehoord, van een kinderarts, van ouders, dat mijn hoofd duizelde, want ik moest alles aan manlief vertellen... woensdag de laatste cursusdag er achteraan, ineens het 'gat' van niks meer kunnen doen en rustig wachten op de RvK.

In al die rusteloze uren overdag en 's nachts schieten alle mogelijke landen door mijn hoofd, de vergunninghouders waar we een keuze tussen moeten maken. Kiezen we dalijk wel het juiste? Ik ken inmiddels alle eisen en voorwaarden van alle landen uit mijn hoofd, ik word er gek van gewoon

Manlief heeft met me te doen... hij is altijd heel rustig, stuitert wat rond en rent rondjes, als we een stukje gaan lopen, dan gaat hij verspringen in de verspringbak in het park hiernaast, dat soort dingen: daar reageert hij zich dan op af en dan is het klaar. Maar ik lig wakker. Maar vanavond neemt hij me mee naar de bioscoop, want hij vindt me maar gespannen en is van mening dat ik daar wel aan toe ben

Maar ben over het algemeen gewoon heel blij hoor, ben niet rusteloos op een negatieve manier

[Tuinfluiter]

Haha, nou dat is wel heel zorgzaam van je man!
Maar dan moet je wel even alles van je afzetten he.
Het is ook allemaal niet niks, het gaat toch om jullie toekomst, logisch dat je daar veel over nadenkt, hoe het zal gaan? wat voor kinders? waar vandaan? hoe zal het gaan als ze bij jullie wonen? enz.

Geniet maar vanavond zou ik zeggen

[Acire]

Ik ga er iig over praten

Hou ons op de hoogte!

Uh, nee, er zijn meelezers.....

[Galateia]

Vanavond moeten we naar een verjaardag in Amsterdam en dan rijden we dus weer langs Schiphol. Altijd als we langs Schiphol rijden, dan fantaseren we over de kinderen die we op gaan halen...

[Liarose]

Vanavond moeten we naar een verjaardag in Amsterdam en dan rijden we dus weer langs Schiphol. Altijd als we langs Schiphol rijden, dan fantaseren we over de kinderen die we op gaan halen...

Hoe herkenbaar

[mamavansophie]

Nou ik bedoel dus ook zwaar in de zin van afwachten en zo weinig kunnen doen, dat lijkt mij heel moeilijk.
(alhoewel als je zwanger wilt worden gaat dat ook niet altijd een twee drie gelijk en dan moet je ook elke maand maar afwachten maar dat is toch anders denk ik).

en ja het geld dat is echt een immens bedrag. Op zich zou een adoptie kindje mij ook best aanspreken maar wij hebben dus gewoon echt dat geld niet...

Over die vakantiekindjes, dat is van Europakinderhulp. Je kunt kiezen uit een aantal landen (per regio verschillend) en voorkeur opgeven voor leeftijd en geslacht. Het kindje komt dan hier drie weken logeren.

[LauraC]

Even terzijde van mijn normale adoptie-input. Wij hebben vanmiddag de details doorgekregen van ons nieuwe sponsorkindje via Compassion. Ons vorige kind heeft helaas het project verlaten en nu hebben we dus een nieuwe. Ze heet Ester, woont in Indonesie en is net 5 geworden...ze ziet er erg serieus uit op de foto. Ga van 't weekend een eerste brief schrijven!

[*Annet*]

Wat goed dat jij daar ook mee schrijft. wij hebben een kindje in guatemala maar ik spreek spaans nog engels dus zou niet weten hoe ik haar moet schrijven. Eigenlijk schaam ik me er ook wel es voor en 101 keer neem ik me voor er verandering in te brengen maar hoe? Alleen een kaart met daarop: greets from holland?

[Lalage]

Annet: bij Compassion mag je ook in het Nederlands schrijven hoor! Dat wordt gewoon vertaald. Je kunt ook via de website een brief typen, maar ik vind op papier toch leuker. We moeten er binnenkort maar weer eens voor gaan zitten, want onze drie kinders willen vast wel weer eens een brief van ons.

[Evelien]

Annet: bij W&D ook.

[Liarose]

Even terzijde van mijn normale adoptie-input. Wij hebben vanmiddag de details doorgekregen van ons nieuwe sponsorkindje via Compassion. Ons vorige kind heeft helaas het project verlaten en nu hebben we dus een nieuwe. Ze heet Ester, woont in Indonesie en is net 5 geworden...ze ziet er erg serieus uit op de foto. Ga van 't weekend een eerste brief schrijven!

Weet je ook waarom dat kindje het project heeft verlaten? Lijkt me echt vreselijk, als ons kindje ineens niet meer 'ons' kindje is.

Wat goed dat jij daar ook mee schrijft. wij hebben een kindje in guatemala maar ik spreek spaans nog engels dus zou niet weten hoe ik haar moet schrijven. Eigenlijk schaam ik me er ook wel es voor en 101 keer neem ik me voor er verandering in te brengen maar hoe? Alleen een kaart met daarop: greets from holland?

Wat al gezegd wordt: je kunt eigenlijk altijd gewoon in het Nederlands schrijven en dan wordt het vertaald voor je. Of misschien ken je wel iemand die jouw Nederlandse brief naar het Engels wil vertalen, dan heeft de organisatie dat werk niet.

Krijgen jullie wel brieven van haar? Dan kan je daar op antwoorden. Als je gewoon standaard na haar brief gelijk een brief terug schrijft, wordt het ook gewoonte en dat is hartstikke goed! En als je van haar geen brieven krijgt, begin je gewoon zelf, dan ontstaat er vanzelf een briefwisseling. Die kinderen zijn zo ontzettend blij als ze post krijgen! En weet je hoe leuk; je kunt dingen meesturen. Stickers, vouwblaadjes, slingers, papieren bouwpakketjes, boekenleggers, (bijbel)boekjes in hun taal (via internet is alles te krijgen), etc!

[Galateia]

Hm. Zo'n financieel adoptiekind lijkt me wel wat. Hebben we niet... (sommige mensen denken nu vast wel: HUH?). Maar op dit moment zijn we ons eigen goede doel: elke eurocent die we over hebben gaat naar de adoptiespaarrekening.

De belastingaftrek voor een deel van de adoptiekosten gaat verdwijnen. Dat betekent toch al weer een paar duizend euro bovenop het bedrag dat we geschat hadden nodig te hebben. We hebben nu iets besloten, dat niet bij ons past: we geven geen geld meer aan allerlei goede doelen. Wel in collectes enzo, en doelen die we elke maand automatisch steunen, maar geen incidentele grote bedragen meer. Die storten we op de adoptierekening.

Aan de ene kant is het onzin: het duurt waarschijnlijk nog jaren. Aan de andere kant weet je nooit wat er gebeurt. Op de VIA cursus hebben we in die 3 maanden dat de cursus duurt over 2 stellen gehoord, dat ze binnen een jaar na de beginseltoestemming thuis waren met een aantal kinderen. Omdat ze een dossier hadden waarin ze open staan voor oudere kinderen, meer kinderen tegelijk en SN. En zo'n dossier krijgen wij waarschijnlijk ook. Opmerking van de cursusleiding: "wij krijgen van jullie het allereerste aankomstkaartje".

Gevolg: we gaan echt helemaal nergens van uit. Ja, van een jaar of 5. Maar stel nou dat we net dat ene stel zijn, dat er doorheen glipt... dan moeten we daar wel de middelen voor hebben. Nogmaals: we gaan nergens van uit, God weet het allemaal wel dus komt het wel goed, maar we bouwen alleen een voorzorg in. Vandaar ook geen vakantie meer dit jaar. Eerst eens die rekening volstorten tot de 20.000 euro. Ofzoiets.