Ik heb ooit een “handleiding” in een boekhandel gevonden die moeders in de 17de eeuw aan hun dochters gaven als zij op trouwen stonden. Daarin stond een hele reeks met tips ‘n tricks in vermeld hoe je als vrouw met je eigen verlangens moet omgaan en hoe je zoveel mogelijk de seksuele avances van je man kunt ontmoedigen met als doel om na het gewenst aantal kinderen gekregen te hebben totaal geen seks meer te hebben.elbert schreef:- het is volledig geschreven vanuit het mannelijk gezichtspunt (ja, ik ben ook een man, met inmiddels meer dan 16 jaar ervaring in een huwelijk). Daar is op zich natuurlijk niet zoveel mis mee, maar voor een huwelijk heb je man en vrouw nodig en dan blijkt over het algemeen dat in een relatie seksuele compatibiliteit (plat gezegd: of het (bij elkaar) past) niet heel erg belangrijk is.
Die dagen zijn gelukkig genoeg reeds lang voorbij en geloof het of niet; het is een vrouw vandaag zelfs toegestaan om een seksueel leven uit te bouwen, zich daarnaar te uiten en er nog zonder inherent schuldgevoel hierover zelfs van mogen genieten ook.
De seksuele belevenis is inderdaad verschillend tussen een man en vrouw. Maar het is wel heel ouderwets en patriarchaal om te denken dat de dag van vandaag seks voor een moderne vrouw niet zo heel belangrijk is. Alles wat ik tot hiertoe geschreven heb kan evengoed vanuit vrouwelijk gezichtspunt komen.
En dat is een uitstekende basis waarop je heel stevig kunt bouwen en zoals je kunt teruglezen heb ik nooit iets anders gezegd en zelfs reeds verschillende malen beaamd! Het topic is hier seks, het is niet omdat ik steeds on-topic blijf dat ik seks als het enige en belangrijkste in een relatie zie.elbert schreef: - het gaat voorbij aan het feit dat het in een huwelijk gaat om emotionele verbondenheid vanuit onvoorwaardelijke liefde. Dat is de basis. Zonder die liefde en emotionele verbondenheid kun je een goed huwelijk vergeten.
Maar als je enkel je fundamenten hebt, kun je het nog steeds heel erg koud krijgen. Twee mensen kunnen zielsveel van elkaar houden maar als één van de partners weinig affectie (kan) tonen terwijl de ander daar net nood aan heeft blijven die fundamenten blootgesteld aan de natuurelementen en zal er langzaam onder bezwijken.
Liefde en emotionele verbondenheid is inderdaad een heel goede basis maar zonder de nodige affectie waar beide partners zich in kunnen vinden kan dit op lange termijn op wankel staan … dit is net zoals seks. Afhankelijk van koppel tot koppel is er een verschillende waslijst aan redenen waarom zij een goede, warme, gelukkige, vervullende en langdurige relatie kunnen aanhouden.
Liefde staat daar inderdaad altijd op, maar ontkennen dat seks ook een belangrijk punt is en argumenteren dat dit hier slechts een kleine onbelangrijke rol speelt is de realiteit pijn aandoen.
Hier kan ik met je eens zijn behalve voor de vermeldingen “nooit een onoverkomenlijk probleem” en “vrijwel altijd gevonden”. Dit is veel te zwart/wit gezien … de realiteit zwaait naar een meer genuanceerder resultaat in de zin van “hoeft niet onoverkomelijk” en “regelmatig gevonden”elbert schreef: - en dat als het met die emotionele verbondenheid goed zit, dat seks dan nooit een onoverkomenlijk probleem kan zijn. Het kan wel een probleem zijn (bijvoorbeeld als 1 partner meer behoefte heeft aan seks dan de ander), maar dan kan vanuit de verbondenheid die er al is naar een oplossing gezocht worden. En die wordt in dat geval dan ook vrijwel altijd gevonden.
Mocht liefde en emotionele verbondenheid zoveel verschil maken dan zouden veel minder getrouwde mannen en vrouwen vreemd gaan … en de rede dat ze vreemd gaan is echt niet steeds door een gebrek aan liefde.
Dit ondersteund evengoed –al dan niet beter- mijn argument.elbert schreef: - bovendien is het zo dat seks alleen goed kan zijn vanuit liefde en verbondenheid. Seks zonder dat is niet meer dan zelfbevrediging met iemand die er toevallig bij aanwezig is. Leeg en inhoudsloos dus. Talloze onderzoeken tonen aan dat mensen met een stabiele relatie het meest tevreden zijn met hun seksleven. Niet alleen omdat ze ook meer seks hebben, maar vooral omdat ze dat samen met iemand van wie ze houden kunnen beleven, in een veilige relatie.
Een bijkomende opmerking is dat ik ook hier weer het gevoel krijg dat mijn posts echt niet gelezen worden en er enkel maar gekeken wordt hoeveel keer ik het woordje “seks” geschreven heb terwijl de rest van de inhoud gewoon genegeerd wordt. Hoeveel keer moet ik nog herhalen met steeds andere woorden dat ik het eens ben dat seks en liefde samen moeten gaan. Het -->enige<-- waarover we oneens zijn is het feit of dit voor het huwelijk ook kan en mag en het effect van seks op het success van een huwelijk.
Een huwelijk is geen magische spreuk die plots verliefdheid doet omslaan in liefde, noch een magisch schild dat je tegen allerhande persoonlijke relatieproblemen behoed. Wat voor het huwelijk kan gebeuren kan nog steeds allemaal na. Het is niet omdat twee mensen trouwen dat de relatie niet meer onder druk kan komen te staan door allerhande redenen … seks incluis.elbert schreef: - seks is dan ook de kers op de taart in de relatie. Het is een manier om je emotionele verbondenheid te vieren en het is niet een "ding op zichzelf" wat eerst goed moet zijn, wil de relatie ook goed zijn. Want dan stel je een voorwaarde aan de relatie die die relatie onder druk zet.
Ik stem met je in over je uitspraak dat seks geen voorwaarde is voor een goede relatie. Maar ik ben het niet met je eens dat goede seks een gevolg is van een goede relatie.elbert schreef: - Het is het paard achter de wagen spannen als je goede seks als voorwaarde voor een relatie stelt. Goede seks is juist een gevolg van een goede relatie, niet een voorwaarde ervoor.
- juist omdat seksualiteit bij een goede relatie hoort (als uitvloeisel daarvan) is het goed om ermee te wachten tot je zeker weet dat je met de ander verder wilt voordat je aan seks begint.
Iemand kan uitstekende seks hebben zonder liefde (ok, dit is weinig betekenis vol maar dat is irrelevant) of men kan heel veel liefde voor elkaar voelen en een toch een teleurstellende seksuele relatie hebben.
Hier dezelfde opmerking als daarnet over het feit dat men amper leest wat ik schrijfelbert schreef: Want je lichaam (en je eigenwaarde) is te kostbaar om zomaar met jan en alleman te delen.
Groeten,
Damocles
) maar alle drie zijn we heel gelukkig.
Ik ben geen naief grietje.