nonno schreef:Opzich vond ik het een mooie avond. Hoewel hij soms moeilijk te volgen was en ik het niet in alles met hem eens was, was het thema en wat er besproken werd echt passend in deze tijd (pasen)
Constatijn heeft absoluut goeie dingen gezegd, en voor mezelf ook wel weer dingen duidelijk gemaakt. Geweldig hoe hij vertelde dat de straf die wij verdienen voor ons gedragen heeft!
Waar ik wel moeite mee had was dat hij zei dat er een plaatswisseling was, dat Jezus onze plaats in heeft genomen, en wij op de plaats van Jezus komen te staan. Misschien heb ik het verkeerd begrepen, maar wij kunnen toch nooit de plaats van Jezus innemen?
Ik heb altijd meer met het idee geleefd (en nog) dat Jezus tussen God en mij in komt te staan, maar niet dat ik de plááts van Jezus in neem.
De liederen (jaja en psalmen ook) zijn en blijven geweldig
Het was een hele mooi avond!
Hoewel ik ook zo nu en dan mijn bedenkingen had, denk ik achteraf dat ik het toch wel met hem eens ben. Wat sweap zegt, Constatijn zegt soms dingen op een bepaalde manier, waardoor je het in eerste instantie verkeerd opvat.
In zekere zin heeft er echt een plaatswisseling plaatsgevonden. Christus is op onze schuldige plaats gaan staan, heeft de straf gedragen die wij eigenlijk moesten dragen. Hij stond daar op onze plek. En wij mogen op Zijn (onschuldige) plek staan. Het is niet een moeten, alsof we nu volmaakt moeten of ook maar zouden kunnen leven.
Het beeld dat Christus eigenlijk tussen ons en de Vader in staat is opzich hier niet mee in strijd. In dit beeld, als de Vader naar ons kijkt, ziet hij niet een zondig mens, maar ziet Hij Jezus. Vanuit de Vader gezien lijkt het dan alsof wij de plaats van Zijn Zoon hebben ingenomen, omdat God 2000 jaar geleden, toen hij naar Zijn Zoon keek, niet zijn Zoon zag, maar een zondig mens... Hij zag toen jou en mij en heeft toen de volledige toorn over dat zondige Mens heen gegoten. Jezus nam onze plaats in en nu mogen we door Hem op Zijn onschuldige plaats staan.
Hoe erg we het ook elke keer weer verprutsen, God is altijd dichtbij en bereid je meer te laten leren leven naar Zijn wil... ook al voelen we dat niet altijd zo. Gelukkig hangt het dan ook niet af van je gevoel. Wat een wonder.