Moderator: Moderafo's
jaccootje85 schreef:Maar nu is het je eigen kind. Ik wil ze graag een fijne jeugd meegeven, maar als ik alleen maar loop te schreeuwen dat ze moet stoppen met dat gekrijs, wordt het er niet gezelliger op... En waarschijnlijk speelt de stress ook wel mee rondom mijn werkloosheid en magere ww (dus niet al teveel te besteden). Heb de laatste week wel weer een stuk of 15 sollicitatiebrieven de deur uit gedaan, maar de stress er omheen voelt de kleine meid ook wel aan. En misschien is dat wel een oorzaak voor haar gedrag... Ik weet het niet. Maar vraag me wel af: is het een periode of is het een reactie? Want als we bij opa&oma zijn is er niets aan de hand en speelt ze vrolijk met het speelgoed daar. Krijst niet, bijt niet in speelgoed/knuffel/handen. Dus ik weet het niet...
ajl schreef:Inderdaad opvoeden is een hele klus. Probeer negetief gedrag maar eens te negeren ( zoals nany Jo dinsdagavond verkondigde) als je 20 minuten op de fiets zit en dl gilt continue dat ze met de auto wil, terwijl zij tergend langzaam achter je aan fietst. Dan komt het stoom uit je oren. Bij ons was J erg driftig en bleef er ook enorm in hangen. En ik merk dat onze kids een erg sterke wil hebben, want zij laten zich niet troosten en gaan net zo lang door totdat zij hun zin hebben. Met J zijn wij wel eens samen met hem aangekleed onder een warme doche gaan staan om hem door de straal te laten kalmeren. Dat duurde ongeveer 20 minuten voordat hij zich overgaf.En niet gillen/schreeuwen is ook echt wel een leerpuntje voor mij.Ik neem het mijzelf zo vaak voor, maar dan luisteren ze gewoon helemaal niet.
meribel schreef:
bijv. als mijn oudste dochter van 8 absoluut. perse. wil. dat. ik. haar. haar. in. een. staart. doe. ( die punten horen bij hoe ze haar wens kenbaar maakt ),
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 18 gasten