Adoptie deel2

[Galateia]

Zielig voor zo'n kindje, zo'n hele Schiphol-happening.

[Nina87]

Zielig voor zo'n kindje, zo'n hele Schiphol-happening.

Daar dacht ik nou ook al aan. Wordt je eerst uit je vertrouwde omgeving gehaald etc, en dan is er nog zo'n heel circus als je aankomt.

[Galateia]

Ja, inclusief jetlag, of een hele nacht 'slapen' in een vliegtuig. En dan is het koud en raar en vreemd en wat moeten al die witte mensen nou toch van je?

Wij hebben heel bewust gekozen voor een rustige Schiphol-aankomst. Het was heel leuk. Onze ouders, broers & zussen en een enkele vriend(in) waren er. We hadden vooraf gezegd, dat ze hem niet mochten aanraken, enzo, en niet tegen hem mochten gillen, ofzo, of applaudisseren, of hem roepen. Mijn zus had een mooie koe-ballon gekocht en daar keek hij de hele tijd naar. En wat vond hij het koud en wat waren er veel lichtjes. We waren ook zo weg van Schiphol, want we kwamen om 06:00 uur aan en na een nacht niet slapen, verlang je echt alleen naar huis. Maar het was wel heel leuk om hem aan onze naasten voor te stellen, heel lief en heel rustig. Ik heb nog even met mijn moeder zachtjes staan janken. Zo blij en opgelucht als we waren veilig en min of meer gezond 'thuis' te zijn (het is op het laatst allemaal heel spannend geweest en mijn moeder heeft elke dag - soms zelfs meerdere keren - gebeld en zo meegeleefd). Het was helemaal goed

Ik vond eigenlijk het moment erna nog mooier. Mijn moeder had een jas voor hem meegenomen, dus die deden we hem aan. En toen we naar de parkeerplaats liepen, keken we voor het eerst door het glas naar zijn nieuwe thuisland. Allemaal lampjes, bussen en auto's. Zo hebben we even staan kijken en mijn schoonzusje had een foto gemaakt van ons drietjes, drie ruggen. Dat vind ik de allermooiste Schiphol-foto. Met zijn drietjes naar buiten kijkend naar dat wat nu ineens zijn nieuwe land is.

En toen lekker naar huis. Al dat gehannes met die kindjes.

[Jo'tje]

Ik vond het ook sneu. Moeder janken, kind janken, iedereen gillen, juichen enz. Naja, ieder z'n ding...

[kwebbel]

ik vind dat jij het (weer) mooi verwoord. En ik vind het fijn om te lezen dat je bewust voor een rustige Schiphol-aankomst hebben gezorgd. Blijkt maar weer dat zo'n kindje het niet op prijs stelt dat half Nederland naar m gaat lopen gillen. Volgens mij geldt dat wel voor alle kindjes.

[Galateia]

Dat denk ik ook. Laat die kindjes toch gewoon. Wat een impact en verwarring die eerste tijd veroorzaken, werd ons duidelijk toen we in Nigeria bij een kinderarts in de wachtruimte (lees: 4 muren met golfplaten erboven ) zaten te wachten. In de hoek stond een tv op CNN. Daar was een blanke nieuwslezer aan het woord. Hij keek naar die tv, wees naar de man en zei "papa!". Wist hij veel, hij had net een paar dagen een blanke man, die 'papa' heette. In zijn hoofdje waren alle blanke mannen kennelijk 'papa'.

En wat moet je dan wel niet allemaal in je hoofdje denken, als er hele hordes gillende witte mensen vanachter een deur tevoorschijn springen?!

[*Annet*]

Ik zou ook graag zo'n kindje financieel willen adopteren, maar hebben momenteel niet echt het geld hiervoor. Hopelijk in de toekomst wel!!! Dan zouden we het zeker doen!
Overigens hoorde ik een tijdje terug allemaal van die negatieve verhalen over financiele adoptie. Dat het geld gewoon naar de hele gemeenschap gaat en niet naar het kindje en weet ik wat al niet meer. Nu weet ik niet hoe het bij Woord en Daad zit, ging over een andere organisatie. Maar was er toch wel van geschrokken

Wij hebben een adoptie kindje via Woord en Daad, sinds kort een ander. Het kost 22,50 in de maand. Dat vind ik niet veel als je bedenkt hoeveel geld wij in de maand nodig hebben om van te leven.

We kregen een paar weken geleden een brief dat het kind dat we al jaren sponsorden uit het project was gegaan. Of door haar ouders eruit was gehaald want ze deed, zoals ik min of meer kon begrijpen, haar best niet meer op school. Er gaan bij mij dan ook wel wat vraagtekens rijzen, in de briefjes schreef ze elke keer dat ze zo dankbaar was dat ze naar school kon en goed haar best deed. Maar goed, ik denk dan maar, wat ze mee heeft gekregen heeft ze maar gehad.

[jeepeecee]

m'n nieuwsgierigheid was wel gewekt, dus heb net hello goed bye zitten kijken. maar idd wat een circus! niet normaal meer. al ben je geen adoptie kindje, en kom je met je ouders zo op schiphol aan word je al helemaal tureluurs!
is idd beter om het rustig aan thuis op te bouwen, als ze langzaam in hun nieuwe omgeving wennen.

[Jo'tje]

Wat me wèl erg raakte was de manier waarop het gezin met elkaar meeleefde. Vooral ook die broer, hij uitte echt respect voor dat jarenlange proces van adoptie en dat kwam wel heel oprecht over. Alleen hadden ze die andere 70 mensen beter thuis kunnen laten inderdaad

[lammetje]

Sarah zou gek worden, en gillen en onder mn kleren weg duiken en de kap van de kinderwagen over zich heen trekken en de hele nacht erna liggen te gillen en dromen....

en dat is dan een NL kind in een 'normale veilige en stabiele omgeving'

[mamavansophie]

Ik zou ook graag zo'n kindje financieel willen adopteren, maar hebben momenteel niet echt het geld hiervoor. Hopelijk in de toekomst wel!!! Dan zouden we het zeker doen!
Overigens hoorde ik een tijdje terug allemaal van die negatieve verhalen over financiele adoptie. Dat het geld gewoon naar de hele gemeenschap gaat en niet naar het kindje en weet ik wat al niet meer. Nu weet ik niet hoe het bij Woord en Daad zit, ging over een andere organisatie. Maar was er toch wel van geschrokken

Wij hebben een adoptie kindje via Woord en Daad, sinds kort een ander. Het kost 22,50 in de maand. Dat vind ik niet veel als je bedenkt hoeveel geld wij in de maand nodig hebben om van te leven.

We kregen een paar weken geleden een brief dat het kind dat we al jaren sponsorden uit het project was gegaan. Of door haar ouders eruit was gehaald want ze deed, zoals ik min of meer kon begrijpen, haar best niet meer op school. Er gaan bij mij dan ook wel wat vraagtekens rijzen, in de briefjes schreef ze elke keer dat ze zo dankbaar was dat ze naar school kon en goed haar best deed. Maar goed, ik denk dan maar, wat ze mee heeft gekregen heeft ze maar gehad.

22,50 is verhoudingsgewijs zeker niet veel maar je moet het wel kunnen missen elke maand. Ik zal overigens nooit een collectant de deur wijzen, geef zeker wel aan goede doelen, maar 22,50 is voor ons in ieder geval best veel geld elke maand.... Maar wie weet in de toekomst als we eens wat ruimer zouden zitten, zou ik het graag doen...

ff wat anders: de uitzending van Hello Goodbye heb ik nog niet gezien. Ga m wellicht vd week nog eens terugkijken op Uitzending Gemist. Vind het wel een mooi programma meestal.

[paprikameisje2]

Sarah zou gek worden, en gillen en onder mn kleren weg duiken en de kap van de kinderwagen over zich heen trekken en de hele nacht erna liggen te gillen en dromen....

en dat is dan een NL kind in een 'normale veilige en stabiele omgeving'

Hier nog een! k had et inmiddels ook ff opgezocht.

[LauraC]

Net ook even gekeken. Tsja... Hier adviseren ze gewoon de eerste week helemaal alleen met het kind te zijn. Geen visite, geen uitstapjes, alleen jullie en je kind in je eigen huis. Ik denk dat deze mensen zo blij waren dat ze eindelijk een kindje hadden, dat ze even voorbij het belang van het kind hebben gekeken. Maar dat is een persoonlijke mening natuurlijk

[Galateia]

Ach tja, aan de andere kant: deze mensen zijn ook wel naar huis gegaan en hebben zich teruggetrokken, hoor (ik ken ze in de digitale wereld ). Dus zo'n ramp op de ontwikkeling zal het niet geweest zijn. Maar het is wel even heftig. Het gaat helemaal goed met dit kindje, dus iedereen kan rustig slapen

Sjonge, ik praat erover, maar heb het niet eens gezien

Wij zijn hier echt niet een week binnen gebleven. Je moet toch ook boodschappen hebben, hij moest schoenen - we hadden alleen zijn schoentjes van het tehuis en veel te grote sandalen, maar daar heb je niks aan in november in NL - we moesten naar de gemeente en de IND, etc. En mijn broertje had een week voordat we thuiskwamen een dochter gekregen, die wilden we toch ook wel even zien.

Maar alles geleidelijk, en we zijn wel in een cocon met zijn drietjes gebleven. Dus even een kwartiertje bij mijn nichtje wezen kijken met een vastgeplakt kind. In die orde van grootte moet je het zien.

Hier hebben we echt wekenlang bijna niemand gezien behalve dan de mensen van instanties en de dokter, enzo. En als we daarna wel eens op visite gingen of visite kregen, dan was het vaak niet meer dan een uurtje en mocht niemand hem aanraken, hem iets geven, etc. Toen in de Kerstvakantie was het wat drukker, dat bleek geen goed idee, en dus zijn we weer een paar weken teruggetrokken gaan leven. En toen weer opbouwen, af en toe een uurtje, etc. En een ijzeren structuur in huis. We zijn nog nooit van bedtijden afgeweken, ofzo.

We hebben heel hard gewerkt aan een veilige wereld voor hem. Pas sinds kort vinden we het goed als mensen die ons na staan hem iets geven van eten of drinken. Bij mijn ouders gaat hij nu ook gewoon knuffelen, prima, bij mijn zus en broertje ook, prima. Maar allemaal echt nog maar sinds kort.

Nou ja, hoe dan ook, kennelijk heeft het gewerkt. Als er iemand zich veilig voelt in huis... dan is het kindlief wel. En vanuit die veiligheid is hij nu volop op ontdekkingstocht

Wat ik wel grappig vond, was dat we na een paar weken de buurvrouw van de andere hoek tegen kwamen en die zei: "Zo, mogen jullie al met hem naar buiten? Je moet toch 6 weken binnen blijven?" Ik moest toen echt zo hard lachen

[LauraC]

Hihihi grappig. Bij ons was het sowieso wel anders omdat Michael zo jong was toen hij bij ons kwam. Maar boodschappen mag je natuurlijk wel halen hoor (maar als het echt zo moeten kun je dat ook doen als het kind op bed ligt of laten bezorgen ). Ik bedoelde te zeggen: geen visite, geen speeltuinen waar veel mensen zijn etc etc.
Bij ons werd er bv niets over 'co-sleeping' gezegd, wat jullie nu dus wel doen G.