Kinderwens

[MissF]

@ Daphne, ik snap niet waarom je nu zo fel reageert op mijn post. Ik zeg daarin toch ontzettend duidelijk dat ik niet weet hoe ik het gevonden zou hebben als wij geen kinderen konden krijgen, dat iK DENK (dus niet WEET) of ik net zo blij geweest zou zijn? Maar ik mag toch wel zeggen dat ik onwijs blij was toen zij een kindje kregen?

Dat begrijp je alleen als je zelf geen kinderen hebt of er veel moeite voor hebt moeten doen om ze te krijgen.
Dat Tuinfluiter er wat nuchterder op reageert, komt denk ik ook, omdat zij al verder in het proces zit en wat meer geaccepteerd heeft dat het niet lukt. Ik kan het (op dit moment) niet accepteren. Ik hoef sinds een maand maar iets te horen over kinderen/baby's/zwangerschap en ik ben al van slag. Dus vandaar mijn 'felle' reactie.

Nee, dat zeg ik idd ook, dat ik dat niet kan begrijpen, omdat ik het niet meemaak. En ik kan me zeker wel indenken dat het voor jou/jullie altijd moeilijk blijft, maar ik vind je reactie niet terecht, omdat ik juist al zei dat ik niet weet hoe ik zou reageren als wij geen of niet makkelijk kinderen konden krijgen.

[Jaël]

Het was denk ik net even dat je het op het verkeerde moment zei, dat Daphne zo reageert. Kan me dan wel zo'n reactie voorstellen.

Het lijkt mij dat een onvervulde kinderwens altijd wel een pijnlijke plaats blijft, ook al heb je het geaccepteerd.

Ik weet niet hoe ik dan zou reageren. Nu mijn vriendin een kindje heeft en mijn zusje bijna vind ik dat echt heel leuk voor ze. Maar ben zelf dan ook niet getrouwd en ook niet echt een kinderwens. Momenteel lijkt mij kinderen wel heel leuk. Maar vind baby's helemaal niks

[Daphne]

Dankje, Jaël.

Iemand voor wie kinderen nog nicht im Frage zijn begrijpt me beter dan iemand die zelf al een kindje heeft...

[MissF]

Het gaat niet om het wel of niet begrijpen van. Het gaat erom dat ik je reactie niet waar vond. En dat heeft helemaal niks met wel of geen kinderen kunnen of willen krijgen te maken.
Ik kan me best voorstellen dat het moeilijk is, maar dat geeft je geen vrijbrief om dingen te zeggen die niet kloppen. Dat wilde ik even recht zetten. Maargoed, als dat niet duidelijk kan worden, dan is het ook best. Dan gaan we gewoon weer helemaal over op de kinderwens

[Daphne]

Ik heb gewoon jou gequote, en daarin staat toch echt duidelijk, dat je ook blij zou zijn als een van je vriendinnen een kindje zou krijgen terwijl jij er nog geen zou hebben. Later, in dezelfde post, spreek je jezelf al tegen en zeg je ineens dat je het niet weet.
Logisch, dat je dan zulke reacties opwekt.

[Dippie]

Dat weet ik niet, daar kan ik niks over zeggen eigenlijk. Als ik zie hoe onwijs blij ik was toen het zoontje van mijn vriendin geboren was, dat had ik misschien ook wel gewoon gehad als wij nog geen kindje hadden gekregen terwijl we dat wel wilden. terwijl er wel iemand in onze omgeving is die zelf nog niet eens 'een poging gedaan hebben' maar het wel elke keer als er een kindje geboren wordt in hun omgeving, het heel erg vindt, omdat zij het zelf nog niet heeft.
Maar ik heb geen idee, want wij zijn immers de eersten. Dus ik weet het gewoon niet. Ik ken ook wel mensen die 6 jaar bezig waren, en ondertussen kreeg heel hun vriendengroep kinderen. maar zij vonden elke geboorte weer fantastisch, en tuurlijk deed het soms pijn, maar ze genoten des te meer van al die kleine kinderen van hun vrienden om hun heen. Maar misschien zou ik het wel heel erg vinden, ik weet het niet.

@ Daphne: Dit was de post van MissF. Ik wil me er verder niet mee bemoeien, maar ik lees hier toch ook echt duidelijk in dat MissF het over misschien heeft en het dus niet zeker weet.
Ik begrijp dat het voor jou moeilijk is omdat je een grote kinderwens hebt en die nog niet in vervulling is gegaan, maar het komt bij mij nu over alsof je jaloers bent op MissF omdat zij wel een kindje heeft. Misschien heb ik het wel helemaal fout en ik wijk ook helemaal van het topic af, maar ik lees zo even mee en je reactie kwam zo op mij over. MissF ziet het zo misschien ook helemaal niet, dan neem ik mijn woorden ook weer terug.....
Ik heb ook een grote kinderwens, en zou het ook verschrikkelijk vinden als die niet in vervulling zou gaan en wil je daarom verder ook veel sterkte met alles wensen....

[Daphne]

Ik ben absoluut niet jaloers. Ik gun iedereen een kindje.

[Memmem]

We zullen maar verder gaan met het echte onderwerp en het evt niet weten en begrijpen wat er in de ander omgaat laten rusten. Via een forum is het wat moeilijker om de gevoelens goed weer te geven.

[marjo]

MissF, het gaat niet om waar of niet waar. Het niet kunnen krijgen van kinderen is gewoon heel gevoelig. Als een uitspraak fout valt, dan is dat gewoon zo.

[Marnix]

Wat ik nog mis, en wat denk ik wel goed is, is om ook na te denken over Gods plan met je leven. De refocultuur is natuurlijk erg gericht op gezinnen met kinderen.... dat maakt het misschien ook wel extra lastig. Maar geloven we ook dat God een plan met ons leven heeft? En dat het niet ontvangen van kinderen, hoe erg het ook is, niet zonder bedoelingen is? Dat dat past in zijn plan met ons leven? (Of het dan richting adoptie gaat, of je de tijd die je hebt steekt in vrijwilligerswerk of wat dan ook).

Ik denk dat dat wel kan helpen bij het accepteren. Natuurlijk blijft het soms moeilijk, maar dat kan wel minder worden, of minder vaak. Er kan meer vrede en rust komen omdat God weet wat goed voor ons is, ook al ervaren we dat zelf niet altijd zo.

[Daphne]

Ik probeer daar wel aan te denken, ja. Ik geloof ook zeker dat God een bedoeling met mijn/ons leven heeft, of dat nu wel of niet met kinderen is. Maar soms denk ik daar niet aan en blijf ik in de negatieve spiraal van verdriet hangen.

[Tuinfluiter]

God heeft overal een bedoeling mee...
Of je nu wel of geen kinderen ontvangt!
Wij beseffen ook heel goed dat het voor ons misschien goed is om geen kinderen te krijgen.
Maar wij zijn nu op een punt dat we het verhaal kinderen krijgen nog niet los kunnen laten en daarom ook volop in het zh lopen.
Wij geloven ook dat het best kan zijn dat dit zh gedoe ook geen kind 'opleverd'
Maar daarom proberen we het wel omdat wij Gods weg niet weten...
Wat mij altijd steekt is waarom er gelijk gewezen moet worden op het: misschien is dit jullie weg wel zodat jullie over tig jaar zendigswerk kunnen gaan doen, of iets heel goeds doen als vrijwillergerswerk enz enz.
Waarom zou dit Gods bedoeling zijn van het onhouden van kinderen bij stellen.
Als je kinderen hebt kun je dan niet bij de zending of goed vrijwillerswerk doen enz enz?

[Daphne]

Dat steekt mij ook. Ik begrijp wel, dat mensen dat zeggen, maar er zijn ook genoeg gezinnen met kinderen die bijvoorbeeld in de zending zitten. Het wil echt niet zeggen, dat Gods bedoeling met stellen die wél kinderen mogen krijgen 'alleen maar' de opvoeding van hun kinderen is.

[Daphne]

Trouwens, zoals Tuinfluiter ook al zegt, je weet niet wat Gods bedoeling met je leven is. Daar kom je ook niet achter. Dan maar werkeloos toezien en wachten tot God het je bekendmaakt? Nee, ik geloof niet, dat dat Gods bedoeling is. Ik geloof zeker dat je tot op bepaalde hoogte erachter mag zien te komen waarom je niet zwanger wordt en dat je dan ook via medische weg zwanger mag proberen te worden.

[LeChat]

Ik geloof zeker dat je tot op bepaalde hoogte erachter mag zien te komen waarom je niet zwanger wordt en dat je dan ook via medische weg zwanger mag proberen te worden.

Het lijkt mij wel moeilijk waar je die grens moet trekken: hoe ver mag je gaan? Dat is toch 'n "grijs gebied" lijkt mij.