caprice schreef:En als God dat Woord nu eens gebruikt in je leven? Persoonlijk? Het spijt me, maar je kunt mij er niet vanaf brengen dat de Bijbel het Woord van God is. Het enige Woord van God. Dat geloof ik.
Hmm, als jij het idee hebt dat God jou middels de bijbel e.e.a. heeft geopenbaard, dan begrijp ik wel dat jij de bijbel als Gods Woord ziet. Echter, ik constateer hetzelfde bij moslims, boedhisten en zelfs ongelovigen, namelijk, dat ze goddelijke ervaringen kunnen hebben. Vandaar mijn conclusie dat het woord of de religie niet het belangrijk is, maar de ervaring met God.
In 'Een ongewoon gesprek met God' zegt God (of God in de visie van N. D. Walsch zo je wilt, hoewel hijzelf het zo voorstelt dat God door zijn pen schreef) hierover het volgende:
"Tot slot, wanneer gevoelens, gedachten en ervaring alle falen, gebruik ik woorden. Woorden zijn echt het minst effectieve middel om iets over te dragen. Zij staan het meest open voor misinterpretatie en worden het vaakst verkeerd begrepen.
En waardoor komt dat? Dat komt door wat woorden zijn. Woorden geven slechts uiting aan iets, het zijn geluiden die staan voor gevoelens, gedachten en ervaringen. Het zijn symbolen. Tekens. Insignes. Ze zijn niet de waarheid, niet het werkelijke ding.
Woorden kunnen je helpen iets te begrijpen. Ervaringen staan je toe iets te weten. Maar er zijn sommige dingen die je niet kunt ervaren. Daarom het Ik je ander gereedschap voor kennis gegeven, zoals emoties en gedachten.
De grote ironie in dezen is nu dat je zoveel belang hecht aan het woord van God, en zo weinig aan ervaring.
In feite hecht je zo weinig waarde aan ervaring dat wanneer je ervaring van God verschilt van wat je over God hebt gehoord, je automatisch de ervaring de rug toekeert en je de woorden toe-eigent, terwijl het juist andersom zou moeten zijn."