alex leusink schreef:Dat is het hem juist, ik denk dat als je alleen belijdenis doet in de kerk, en je kent jezelf niet als zondaar, en Christus niet als Borg, dat je het belangrijkste mist.
Hier ben ik het helemaal mee eens...
Maar dit wil niet per definitie zeggen dat iedereen die belijdenis doet God God eigenlijk nog mist of andersom, dat iedereen die belijdenis heeft Christus wel kent als zijn Borg.
Altijd zullen er mensen zijn die wel en niet geloven. Onder de mensen die belijdenis doen. Onder de mensen die aan het heilig avondmaal gaan. Dat voorkom je niet.
Moet je daarom iedereen maar zover mogelijk er vandaan houden en bang maken met: als je niet waardiglijk drinkt, dan drink je jezelf een oordeel... ?! Dat vraag ik me sterk af. Want daarmee kun je ook mensen ontmoedigen die wel echt geloven, maar hierdoor onzeker gemaakt worden. Daardoor zitten er naar mijn idee in mijn kerk ook meer gelovigen in de kerk tijdens het avondmaal dan aan het avondmaal zelf. Dit is niet goed.
God oordeelt of iemand waardiglijk drinkt ja of te nee en wij als mensen moeten elkaar daarom niet ontmoedigen, dat maakt het alleen maar onnodig moeilijker. De taak van de kerk is het evangelie brengen in eerste plaats, waarschuwen tegen dwalingen in tweede plaats. Het lijkt soms wel andersom te zijn. 10% evangelie, 90% dogmatiek en redes tegen allerhande mogelijke verkeerde gedachten die de kop op kunnen steken. Laat het aan God en de Heilige Geest over. God scheidt het kaf van het koren, niet de dominee moet dat willen proberen te doen.
Kortom: je moet elkaar wijzen op de beproeving die noodzakelijk is, zoals in de bovenstaande tekst staat, maar niet doorslaan en de 'goeden' onder de 'slechten' laten lijden...