just_mary schreef:jas schreef:just_mary schreef:
Hij had ook tussen de varkens kunnen blijven zitten.
Hij ging in ieder geval eerder uit eigenbelang, dan dat die zo hard getrokken werd door die 'koorden van liefde'.
Over ellende gesproken, want daar gaat dit topic over, de zoon ging ook niet naar huis uit ellendekennis.
O nee? Luk. 15:17) "en tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij, etc" Hij zag dus wel degelijk zijn ellendige situatie in, en wat hij daar aan moest doen.
Hij zag zeker weten zijn ellendige situatie in. Hij wist ook wat hij daaraan moest doen. Daar heb je gelijk in. Er staat heel duidelijk dat hij zag dat hij naar zijn vader moest gaan en Hem zeggen dat hij gezondigd had tegen de hemel en tegen zijn Vader. Toch wel ellendekennis dus...
(18 Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel, en voor u;
19 En ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen.
20 En opstaande ging hij naar zijn vader. En als hij nog ver [van] [hem] was, zag hem zijn vader, en werd met innerlijke ontferming bewogen; en [toe] lopende, viel hem om zijn hals, en kuste hem.
21 En de zoon zeide tot hem: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel, en voor u, en ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden.
22 Maar de vader zeide tot zijn dienstknechten: Brengt [hier] voor het beste kleed, en doet het hem aan, en geeft hem een ring aan zijn hand, en schoenen aan de voeten;)
Niet passief afwachten tot zijn Vader hem zou komen halen... Dat moeten wij ook niet doen denk ik. Wij zijn van God weggelopen, net als die zoon, en moeten ook weer naar hem toegaan. En dan... Dan verwelkomt God je als een weggelopen kind van Hem. En kleedt je aan en voedt je, zorgt voor je en neemt je weer onder Zijn hoede!
Niet te geloven, eigenlijk...
Maar beste just_mary, om naar God te gaan, hoe kunnen wij dit als wij dood zijn in zonde en misdaden? Hoe kan een dode lopen, tenzij dat hij eerst alreeds levendgemaakt wordt door de werking van Gods Geest? Dat is nl. met die verloren zoon gebeurd, want je citeert een heel stuk, maar net niet dat waar de vader zegt: "Want deze mijn zoon was dood, en is weder levend geworden; en hij was verloren, en is gevonden". (Luk. 15:24) Hij was levend geworden. Nou zul je toch niet ontkennen hoop ik, dat wanneer iets levend wordt, dat Gods werk is? En vervolgens staat er "was verloren, en is gevonden". God heeft hem dus opgezocht. Want immers, de zoon kwam zelf naar de vader gelopen, dus in die zin kun je dan toch niet spreken van dat hij gevonden is? Hij kwam toch uit zichzelf? Er was toch geen zoekactie of opsporing verzocht o.i.d.? Nee, maar daarom betekent het dat deze jongen zijn verloren situatie door het licht van de Heilige Geest heeft ingezien. Je weet wel, die Geest die overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel. Toen is hij gevonden, al voor dat hij bij zijn vader was, ja reeds toen het besluit in hem opkwam om terug naar zijn vader te gaan, was hij levendgemaakt en gevonden. Ik vind echt dat jullie te makkelijk over details in Gods Woord heen walsen. Leer ook eens tussen de regels door te lezen zou ik zeggen of vraag om Licht van Zijn Geest om te begrijpen wat er staat.
