Doortje schreef:Niet moedeloos worden hoor.
Die zogenaamde vanzelfsprekendheid om belijdenis te doen (en om gedoopt te worden) stamt nog uit de tijd dat de kerk een volksaangelegenheid was. Vrijwel iedereen ging vroeger naar de kerk. Nu is dat sterk aan het veranderen.
Het wordt steeds minder vanzelfsprekend om christen te zijn. Je moet er tegenwoordig veel meer voor uitkomen dan zo'n 200 jaar geleden (niet dat het toen beter was hoor).
Ik kan voor mijn gevoel geen belijdenis des geloofs gaan doen als ik dat niet heb. Voor mijn gevoel moet je bekeerd zijn om belijdenis te doen. Dat is een oorzaak die mede aandrong om God te gaan zoeken.
Dank je Caprice! Je hebt helemaal gelijk, dat vind ik ook zo moeilijk. Voor mijn gevoel kan het ook niet, want ik ben niet bekeerd. Maar toch voel ik het ook weer als een plicht. Je moet een keuze maken! je kan niet altijd dooplid blijven! Je hebt hierin ook een verantwoordelijkheid vind ik, maar het is wel moeilijk allemaal!!
Je kunt nog bekeerd worden
voordat je belijdenis gaat doen. Maar daarna kan het ook nog.
Met het doen van belijdenis geef je wel aan dat je bij de kerk wilt horen, en niet bij de wereld. Als dat ook in de praktijk wordt gebracht is dat een goede zaak.
@mic schreef:Ik vind de term zaligmakende leer nogal vreemd in de belijdenis, sinds wanneer is een leer zaligmakend? Ik dacht dat het sola fide was.....
Het is God die zaligmaakt. Niet de leer. Dat is slechts een... wegwijzer?