Moderator: Moderafo's
K.B. schreef:Heeft hier iemand ervaring met het krijgen van een diagnose op volwassen leeftijd van (vermoedelijk) pdd-nos? En dan bedoel ik meer of het eigenlijk nut heeft het te weten. Behalve dan dat je het voor jezelf beter kunt accepteren.
Iemand hier ervaring mee?
noah schreef:ja, mee eens.. het heeft wel 2 kanten.
Voor degene met diagnose:
1. Gelukkig, dan weet ik nu eindelijk waarom ik mij zo 'anders' voel, waarom dingen soms moeilijk gaan. Nu kan ik er alles over leren en mogelijk dingen aanleren.
2. Autist..verschrikkelijk. Blijkbaar is er iets goed mis met mij enz..
Het heeft er mee te maken wat voor beeld iemand heeft bij autisme en hoe er in zijn / haar omgeving op gereageerd wordt. Het heeft ook met aanpassingsvermogen aan zijn omgeving te maken en of het erg 'opvalt' of niet.
Voor de omgeving / partner:
1. Gelukkig, nu kan ik eindelijk alles leren over autisme en begrip opbrengen voor mijn partner en zelf ook leren wat ik nodig heb om blij te blijven in deze relatie
2. Gelukkig, eindelijk voldoende reden dat er echt iets mis is en dat ik dit niet meer vol kan houden. Dit gebeurd vaker als de relatie al jaren moeizaam verloopt.
K.B. schreef:Bedankt voor de reacties!
Heb maar doorgezet. Er staat een afspraak. Bij mij duurt het ook al heel lang. Als je volwassen bent schijnt het veel moeilijker te zijn om de juiste diganose te stellen. Het is hier langzaam duidelijk geworden. Na lange tijd therapie en gesprekken.
Hoop zelf dat het krijgen van de juiste diagnose mij de ruimte geeft mijn leven zo in te richten dat het leefbaarder wordt voor mij en mijn gezin. zonder steeds alles te moeten doen door de ogen van een ander om maar zo normaal mogelijk te functioneren. maar ja... dat is dan afwachten.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 19 gasten