de vrouw

[schaapje]

Ik zie geen probleem, want op dat moment spreekt ze niet als echtgenote maar is ze in functie en spreekt ze in het algemeen als lerares.
En het doel is toch dat er mensen gewonnen worden voor Hem, we moeten het middel niet belangrijker maken dan het doel.

Maar dat is wel inconsequent n.m.i. dan zou de vrouw zich in de gemeente anders gedragen dan in het gezin, en Paulus bedoelt het verbod om haar man iets te leren toch juist iets wat in de gemeente niet hoort en in het gezin.

Het doel is dat mensen gewonnen worden voor Hem, dat is zeker waar, maar als we er vanuit gaan dat mensen die in de gemeente zitten al reeds gewonnen zijn voor de Heer (uitzonderingen daar gelaten) anders zaten ze niet in de gemeente dat het lichaam is van Christus, dan gaat het niet op wat jij zegt. Dan is er in de gemeente alleen "voeding" nodig en onderwijs, vermaningen om te groeien in Hem.
En dat is denk ik niet de taak van een getrouwde vrouw.

[elbert]

Priscilla was één van de stichters van een gemeente. Febe was een voorgangster waarvan Paulus de gemeente vroeg haar met gepaste eer te ontvangen.

Priscilla wordt altijd samen met haar man Aquila genoemd. Je zou het dus een joods zendingsechtpaar kunnen noemen, waarbij er bij hen thuis een gemeente ontstond (Rom. 16:5, 1 Kor 16:19).
V.w.b. Febe gaat het hier om een diacones (dienares) van de gemeente. Dat is wat anders dan dat ze voorgangster zou zijn of iets dergelijks. Uit het verband wordt duidelijk dat ze veel vervolgde christenen verzorgd/opgevangen heeft. Mogelijk was Febe een vermogende vrouw die veel christenen met de daad heeft bijgestaan.

Als Paulus in Tim. en Tit. iets tegen mannen zegt dan staat daarna EVENZO de vrouwen ....

Tja, maar wat zegt dat? Dat mannen en vrouwen elk hun eigen plaats hebben in de gemeente en dus apart aangesproken worden. Dat betekent dus dat er verschil is tussen mannen en vrouwen en ook tussen de plek die ze innemen in de gemeente. Als je kijkt naar de apostelen, dan zijn dat allemaal mannen. Voor ouderlingen (presbyters) geldt hetzelfde. Bij diakenen oorspronkelijk ook (zie Hand. 6:5), maar later zie je ook dat er vrouwen met diakonos (dienaars) worden aangesproken. Als je dan ook kijkt naar het werk dat vrouwen in de gemeente doen, dan is dat niet niet als leidinggevende/gezaghebbende, maar juist op andere vlakken: gemeentewerk als het verzorgen en ondersteunen van hulpbehoevenden, weduwen, gezinnen enz.

[schaapje]

Ik denk en weet dat het in de meeste gemeenten zo is als elbert schrijft.
Maar als de getrouwde vrouw de leiding heeft over een gemeente dan heeft ze ook het gezag over de gemeente dus ook over haar man die deel uit maakt van deze gemeente, dat is dan helemaal in tegenspraak met onderdanig zijn aan haar man.

[1a2b3c]

Maar dat is wel inconsequent n.m.i. dan zou de vrouw zich in de gemeente anders gedragen dan in het gezin, en Paulus bedoelt het verbod om haar man iets te leren toch juist iets wat in de gemeente niet hoort en in het gezin.

Volgens mij gedragen de meeste mensen zich anders (formeler) dan thuis. Bovendien als je in het openbaar spreekt, dan heb je het niet alleen tegen je man, maar spreek je in de eerste plaats in het algemeen. Paulus verbied toch nergens dat een vrouw niets mag leren aan haar man?

Helaas moet ik zeggen dat ik voor mijn trouwen en vlak erna een paar jaar heb gehad dat ik me nauwelijks bezig hield met God en de Bijbel.
Mijn man is niet gelovig opgevoed, maar toen ik niet meer verder wilde zonder God heb ik heb hem wel uitgelegd waarom ik Jezus nodig heb, en hem verteld dat Hij er is voor iedereen die Hem wil.
Verder heb ik hem toen niet gepusht, maar als je elkaar verteld wat je bezighoud (dat is bij mij vaak God en Zijn Woord) dan heb ik heus woorden nodig om hem dat te vertellen.
Dat irriteerde hem helemaal niet, hij vroeg juist vaak verder. Daarna ging hij zo nu en dan mee naar de kerk, nog later elke zondag en 2.5 jaar geleden is hij ook tot geloof gekomen.

Het doel is dat mensen gewonnen worden voor Hem, dat is zeker waar, maar als we er vanuit gaan dat mensen die in de gemeente zitten al reeds gewonnen zijn voor de Heer (uitzonderingen daar gelaten) anders zaten ze niet in de gemeente dat het lichaam is van Christus, dan gaat het niet op wat jij zegt. Dan is er in de gemeente alleen "voeding" nodig en onderwijs, vermaningen om te groeien in Hem.
En dat is denk ik niet de taak van een getrouwde vrouw.

In 1 Kor.11 zegt Paulus hoe vrouwen in de gemeente horen te bidden en profeteren (= ook onderwijzen 14:3). In vers 23 kun je lezen dat Paulus rekening houd met de mogelijkheid dat er ongelovigen binnenkomen.
Dus als een getrouwde vrouw dan 'toevallig' aan het profeteren is en haar ongelovige man komt binnen, moet ze dan opeens haar mond houden? Zodat hij niet door haar woorden tot geloof zou komen, omdat het zonder woorden zou moeten? Dat kan de bedoeling toch niet zijn, dat noem ik volledig het doel voorbij schieten.
M.i. bedoelde Petrus gewoon: vrouwen, ga niet zitten drammen met woorden want dat stoot af, maar probeer je man te winnen met je hele levenshouding.

Verder geloof ik dat God voor het leven van elk mens een plan heeft, waar Hij hem/haar de juiste gaven en talenten voor gegeven heeft. Als God gaven van leiding en onderwijs aan een vrouw gegeven heeft, dan is dat natuurlijk wel met de bedoeling dat ze die gaven en talenten zal gebruiken, op de manier en plaats die God wil.
In de Bijbel worden getrouwde vrouwen nergens uitgesloten om onderwijs en/of leiding te geven, met of zonder mannen erbij. (maar, zoals ik al eerder zei: niet ten koste van haar gezin)

[1a2b3c]

Priscilla wordt altijd samen met haar man Aquila genoemd. Je zou het dus een joods zendingsechtpaar kunnen noemen, waarbij er bij hen thuis een gemeente ontstond (Rom. 16:5, 1 Kor 16:19).
V.w.b. Febe gaat het hier om een diacones (dienares) van de gemeente. Dat is wat anders dan dat ze voorgangster zou zijn of iets dergelijks. Uit het verband wordt duidelijk dat ze veel vervolgde christenen verzorgd/opgevangen heeft. Mogelijk was Febe een vermogende vrouw die veel christenen met de daad heeft bijgestaan.

Een gemeente stichten en daar leiding en onderwijs aan geven doe je meestal niet in je eentje. Priscilla deed dat samen met haar man, maar dat verandert toch niets aan het feit dat zij leiding en onderwijs gaf? Het is niet zo dat een gemeente maar één leider heeft, hier iig twee! Ik had nog véél meer voorbeelden genoemd.

Tja, maar wat zegt dat? Dat mannen en vrouwen elk hun eigen plaats hebben in de gemeente en dus apart aangesproken worden. Dat betekent dus dat er verschil is tussen mannen en vrouwen en ook tussen de plek die ze innemen in de gemeente. Als je kijkt naar de apostelen, dan zijn dat allemaal mannen. Voor ouderlingen (presbyters) geldt hetzelfde. Bij diakenen oorspronkelijk ook (zie Hand. 6:5), maar later zie je ook dat er vrouwen met diakonos (dienaars) worden aangesproken. Als je dan ook kijkt naar het werk dat vrouwen in de gemeente doen, dan is dat niet niet als leidinggevende/gezaghebbende, maar juist op andere vlakken: gemeentewerk als het verzorgen en ondersteunen van hulpbehoevenden, weduwen, gezinnen enz.

Paulus zegt in 1Tim.3:1 ... als iemand (man of vrouw) verlangen heeft naar het ambt van opziener, begeert hij een voortreffelijk werk.
Een opziener nu moet onberispelijk zijn, de man van één vrouw, beheerst, bezonnen, eerbaar, gastvrij, bekwaam om te onderwijzen,.....enz.
11 De vrouwen moeten EVENZO eerbaar zijn, geen kwaadspreeksters, beheerst, trouw in alles.
Evenzo = op dezelfde wijze, gelijk aan. Het woord evenzo is de verbinding over wat hij eerst over mannen zegt, en daarna over vrouwen.

Dat Jezus twaalf apostelen had betekent niet dat vrouwen geen leiding mogen geven. Als dat niet mag dan zou er wel een verbod in de Bijbel staan. In plaats daarvan heb ik andere dingen gelezen.

Maar als de getrouwde vrouw de leiding heeft over een gemeente dan heeft ze ook het gezag over de gemeente dus ook over haar man die deel uit maakt van deze gemeente, dat is dan helemaal in tegenspraak met onderdanig zijn aan haar man.

De Bijbel zegt dat we ELKAAR onderdanig moeten zijn, iedereen moet dus onderdanig zijn. Het gaat om persoonlijke onderdanigheid in de omgang met elkaar, dat heeft toch niets te maken met het besturen van een kerk of je werk (wat dat dan ook in mag houden)

[schaapje]

De Bijbel zegt dat we ELKAAR onderdanig moeten zijn, iedereen moet dus onderdanig zijn. Het gaat om persoonlijke onderdanigheid in de omgang met elkaar, dat heeft toch niets te maken met het besturen van een kerk of je werk (wat dat dan ook in mag houden)

Natuurlijk moeten wij elkaar onderdanig zijn, en de ander uitmuntende achten, maar dat heeft toch niets te maken met wat in 1.Tim.1:12 staat; maar ik sta niet toe dat een vrouw onderwijs geeft of gezag over de (eigen) man heeft. En als de vrouw leiding heeft in een kerk dan heeft zij ook het gezag over haar man, ....maar dat had ik al geschreven

Daarom denk ik ook dat een vrouw wel gezag/leiding kan hebben over mannen in haar werk.
Ook denk ik dat een vrouw zeker wel mag spreken in de gemeente, dat is geen onderwijs geven.

Het spijt me 1a2b3c ik kan het niet zo zien zoals als jij het beschrijft.

[meribel]

ik weet het niet hoor..

je hoort veel mensen de mond vol hebben van ; nee de vrouw moet onderdanig zijn aan hun man.
Maar er is hier ook weleens een topic geweest; hoe ben je dat dan?
En niemand, maar dan ook echt niemand kon echt met een concreet voorbeeld komen.
Sterker nog, heel veel vrouwen zeggen dan; ja het is gewoon zo geregeld of ontstaan dat ik beslissingen neem. Of het zit meer in mijn karakter. Of; alles gaat in gezamelijk overleg, zo gaat dat gewoon.

NIemand kan een voorbeeld nemen hoe ze bewust ervoor kiezen, hun man onderdanig te zijn.



Tsja, kan je als vrouwen met elkaar wel heel hard vinden dat je onderdanig moet zijn aan je man...maar concreet? Ik zou het echt niet weten......Mijn huwelijk is gewoon meer als een team. En bij een beslissing luister je naar elkaar...


dus wat moeten we nu concreet dan met die teksten van paulus?

[1a2b3c]

Natuurlijk moeten wij elkaar onderdanig zijn, en de ander uitmuntende achten, maar dat heeft toch niets te maken met wat in 1.Tim.1:12 staat; maar ik sta niet toe dat een vrouw onderwijs geeft of gezag over de (eigen) man heeft. En als de vrouw leiding heeft in een kerk dan heeft zij ook het gezag over haar man, ....maar dat had ik al geschreven

Daarom denk ik ook dat een vrouw wel gezag/leiding kan hebben over mannen in haar werk.
Ook denk ik dat een vrouw zeker wel mag spreken in de gemeente, dat is geen onderwijs geven.

Het spijt me 1a2b3c ik kan het niet zo zien zoals als jij het beschrijft.

Onderwijzen en/of leiderschap in kerk of werk heeft toch niets met je huwelijksrelatie te maken, en ik zou ook niet weten waarom onderwijzen onderdanigheid zou uitsluiten.

Ik snap dat je tot een andere conclusie komt als je die uitleg van 1 Tim.2:11-12 volgt, en dat als uitgangspunt neemt.
Maar zoals ik al geschreven heb is er nog een andere uitleg, en die volg ik omdat Paulus anders met zichzelf in tegenspraak zou zijn.

[schaapje]

Onderwijzen en/of leiderschap in kerk of werk heeft toch niets met je huwelijksrelatie te maken, en ik zou ook niet weten waarom onderwijzen onderdanigheid zou uitsluiten.

Er staat ook nog in Hebr.13:17;
Gehoorzaam uw voorgangers en onderwerpt u aan hen...
Een voorganger die de leiding heeft, heeft ook het gezag over de gemeente, als een vrouw deze taak zou opnemen zie ik dit in tegenspraak met wat Paulus zegt in 1 Tm.2:12

Ik had nog niet je persoonlijke situatie gelezen die je beschreef hierboven, sorry daarvoor.
Maar het is inderdaad zo dat vrouwen vaker tot geloof komen, en ik zie het als een getuigenis om het daar met je man over te hebben en als hij vragen heeft die te beantwoorden, dat betekent niet dat je gezag uitoefent.

Maar zoals ik al geschreven heb is er nog een andere uitleg, en die volg ik omdat Paulus anders met zichzelf in tegenspraak zou zijn.

Jij bedoelt dat vrouwen altijd moeten zwijgen in de gemeente, daar ben ik het met je eens dat Paulus dát niet bedoeld heeft.

[schelpje3]

Ik heb hier een voorwoord uit een boek, dat een aantal meditaties bevat over de vrouw in de Bijbel:

Gods Woord leert ons, dat in Christus man noch vrouw is. Dit is niets anders dan een wonder van vrije genade. Adam was het verbondshoofd en in hem viel de mens van God af. Echter, Eva was de eerste mens die zich vergreep aan de verboden vrucht.
En daar de zonde mededeelzaam is, gaf ze haar man met zich en hij at.
De genadeherstelling in Christus betreft niet alleen de man. Ook uit vrouwen verkoor de Heere Zich een gemeente ten eeuwige leven.
Als bewijs hiervan heeft de Heere Jezus tijdens Zijn omwandeling op aarde ook vele vrouwen getrokken uit de duisternis, onderwezen als Leraar der gerechtigheid en getroost met Zijn woorden.
Hiermee week Hij af van het gebruik in die dagen. De vrouw telde toen nauwelijks mee, zeker NIET in het openbare en godsdienstige leven.
Maar in Christus is noch man, noch vrouw.
===================================
Het is dus zo dat de vrouw geen vooraanstaande of lerende positie innam!

[elbert]

Paulus zegt in 1Tim.3:1 ... als iemand (man of vrouw) verlangen heeft naar het ambt van opziener, begeert hij een voortreffelijk werk.
Een opziener nu moet onberispelijk zijn, de man van één vrouw, beheerst, bezonnen, eerbaar, gastvrij, bekwaam om te onderwijzen,.....enz.
11 De vrouwen moeten EVENZO eerbaar zijn, geen kwaadspreeksters, beheerst, trouw in alles.
Evenzo = op dezelfde wijze, gelijk aan. Het woord evenzo is de verbinding over wat hij eerst over mannen zegt, en daarna over vrouwen.

Oei, nu veeg je mannen en vrouwen op 1 hoop, maar dat wordt in dit gedeelte niet bedoeld!
Als iemand opziener wil zijn, dan moet hij een man zijn (van 1 vrouw) (1 Tim. 3:1) en bovendien onberispelijk enz. Het gaat hier dus niet om vrouwen die het opzienersambt begeren.
Daarbij moet gelden dat zijn vrouw (vers 11) evenzeer eerbaar moet zijn als haar man, anders komt hij niet in aanmerking voor het opzienersambt. Dat is de bedoeling van het "evenzo" zoals dat in de hele kerkgeschiedenis is uitgelegd.. (behalve natuurlijk sinds de 20e eeuw, waarin onder invloed van de feministische theologie dit bijbelgedeelte als cultuurgebonden wordt uitgelegd).
De bedoeling van dit gedeelte is dat mannen die in aanmerking willen komen voor een ambt, een gezin moeten hebben waar alles ordelijk verloopt. Dit is dus inclusief hun vrouw en kinderen.

[Janvanverweg]

ik ken een echtpaar waar de vrouw een late roeping kreeg en nu regelmatig voorgaat in diensten waar haar man aanwezig is.
voor vrouwen geld hetzelfde als voor mannen; ze moeten een bepaalde levenstijl tonen (1 tim 3; tit 1). als er sprake is van die levenstijl dan is er geen sprake meer van 'heersen over'in de negatieve zin van het woord.

een (emotioneel) volwassen man luister naar zijn vrouw.zeker als ze kritiek geeft of commentaar heeft. Niet iedereen is wijs maar als je onderkent dat je vrouw wijs is en inzicht heeft, dan ben je toch erg onvolwassen als je haar advies en sturing in de wind slaat?

niemand zal ontkennen dat vrouwen niet vol van Gods Geest kunnen zijn. dat gaat immers regelrecht tegen de bijbel in. maar als vrouwen vol van Gods Geest kunnen zijn, zouden we ze dan vervolgens verbieden om dat te gebruiken in de gemeente of in het gezin? nee toch.

onderwijzen is niet gelijk aan heersen over. ook pastorale zorg verlenen is niet gelijk aan heersen over. ook kritiek leveren is niet gelijk aan heersen over. ook zijn al deze dingen niet gelijk aan "gebrek aan onderdanigheid".
iemand kan heel respectvol aan meerderen kritiek leveren, onderwijs geven, etc etc.

er moeten geen koeien met picasso's vergeleken worden.

[1a2b3c]

Er staat ook nog in Hebr.13:17;
Gehoorzaam uw voorgangers en onderwerpt u aan hen...
Een voorganger die de leiding heeft, heeft ook het gezag over de gemeente, als een vrouw deze taak zou opnemen zie ik dit in tegenspraak met wat Paulus zegt in 1 Tm.2:12

Je onderwerpen aan de leiders van de gemeente heeft toch niets met je persoonlijke huwelijksverhouding te maken, je bent toch niet enkel en alleen echtgenote! Ik zie het gewoon als je beroep.

Jij bedoelt dat vrouwen altijd moeten zwijgen in de gemeente, daar ben ik het met je eens dat Paulus dát niet bedoeld heeft.

1 Tim.2:12 gaat het niet over vrouwen, maar over een vrouw (enkelvoud). Er was daar sprake van een misleide vrouw die valse lering en leiding gaf.
Als je andere Bijbelgedeeltes leest waarin duidelijk naar voren komt dat vrouwen ook leiding geven, en dat Paulus instructies geeft over HOE vrouwen zich moeten gedragen wanneer ze spreken (profeteren kun je niet zwijgend doen, zie ook pag.3 wo okt 03, 2012 1:00 pm), dan kan het toch niet zo zijn dat hij zichzelf tegenspreekt door hier opeens zegt dat ze hun mond moeten houden.
Omdat je die tekst 'een vrouw' op twee manieren kunt opvatten (vrouwen in het algemeen en één vrouw in het bijzonder), lijkt het mij dat we dan de manier moeten kiezen die past bij de rest van zijn onderwijs.

Oei, nu veeg je mannen en vrouwen op 1 hoop, maar dat wordt in dit gedeelte niet bedoeld!
Als iemand opziener wil zijn, dan moet hij een man zijn (van 1 vrouw) (1 Tim. 3:1) en bovendien onberispelijk enz. Het gaat hier dus niet om vrouwen die het opzienersambt begeren.
Daarbij moet gelden dat zijn vrouw (vers 11) evenzeer eerbaar moet zijn als haar man, anders komt hij niet in aanmerking voor het opzienersambt. Dat is de bedoeling van het "evenzo" zoals dat in de hele kerkgeschiedenis is uitgelegd.. (behalve natuurlijk sinds de 20e eeuw, waarin onder invloed van de feministische theologie dit bijbelgedeelte als cultuurgebonden wordt uitgelegd).
De bedoeling van dit gedeelte is dat mannen die in aanmerking willen komen voor een ambt, een gezin moeten hebben waar alles ordelijk verloopt. Dit is dus inclusief hun vrouw en kinderen.

Er staat: als iemand (er is een geslachtsloos woord gebruikt) verlangen heeft .... een vrouw is ook iemand, je kunt nergens uit opmaken dat het hier alleen over mannen gaat.
Er volgen eerst instructies voor de man, daarna staat er EVENZO vrouwen ...enz. Evenzo is het zelfde als een literair is-gelijk-teken, het betekent 'op dezelfde manier'. Het gaat er dus NIET over hoe de vrouw van een opziener moet zijn.
Het Griekse woord gune wordt gebruikt, dat kan vertaald worden met vrouwen of echtgenotes. In veel vertalingen wordt het bez.vnw. 'hun' toegevoegd, wat er in het Grieks niet staat. Er staat letterlijk: evenzo/op dezelfde manier moeten gune (vrouwen/echtgenotes) zijn: waardig, geen kwaadspreeksters, nuchter, betrouwbaar in alles.
Dus moet je uit de context opmaken of Paulus echtgenotes of vrouwen bedoelde, en aangezien hij het helemaal niet over het huwelijk heeft gaat het gewoon over vrouwen als collega's in de bediening.

Diakenen waren leidersfiguren, Filp.1:1 Tim.3:8-10, zelfs de apostelen worden diáconoi genoemd 1Kor.3:5, 2 Kor.3:6. e.a.
Aquila en Priscilla hebben samen een gemeente gesticht en gaven daar beide onderwijs. In puur Hollands noemen we dat een leider en een leidster.
Febe wordt een 'bijstand' genoemd, prostatis komt van prohistèmims = leiden, besturen, gezag uitoefenen, zorgen voor.
Junias was Junia, een vrouwelijke medeapostel.

[schelpje3]

ik ken een echtpaar waar de vrouw een late roeping kreeg en nu regelmatig voorgaat in diensten waar haar man aanwezig is.
voor vrouwen geld hetzelfde als voor mannen; ze moeten een bepaalde levenstijl tonen (1 tim 3; tit 1). als er sprake is van die levenstijl dan is er geen sprake meer van 'heersen over'in de negatieve zin van het woord.

een (emotioneel) volwassen man luister naar zijn vrouw.zeker als ze kritiek geeft of commentaar heeft. Niet iedereen is wijs maar als je onderkent dat je vrouw wijs is en inzicht heeft, dan ben je toch erg onvolwassen als je haar advies en sturing in de wind slaat?

niemand zal ontkennen dat vrouwen niet vol van Gods Geest kunnen zijn. dat gaat immers regelrecht tegen de bijbel in. maar als vrouwen vol van Gods Geest kunnen zijn, zouden we ze dan vervolgens verbieden om dat te gebruiken in de gemeente of in het gezin? nee toch.

onderwijzen is niet gelijk aan heersen over. ook pastorale zorg verlenen is niet gelijk aan heersen over. ook kritiek leveren is niet gelijk aan heersen over. ook zijn al deze dingen niet gelijk aan "gebrek aan onderdanigheid".
iemand kan heel respectvol aan meerderen kritiek leveren, onderwijs geven, etc etc.

er moeten geen koeien met picasso's vergeleken worden.

Nee, maar ook niet de Bijbel naar onze, eigentijdse hand gaan zetten. Wij vinden het gewoon als een vrouw ergens de leiding over heeft, doceert, onderwijst, maar als we naar de Bijbel leven, hoort de vrouw niet de man te gaan onderwijzen, zeker niet in het openbaar.
Zij op de kansel, hij in een bank onder haar?
Ik weet veel meer uit de Bijbel dan mijn man, omdat ik een degelijke christelijke opvoeding heb gehad en hij niet. Maar ik ga hem niet onderwijzen!
Ik leef hem op een bepaalde manier voor, maar het komt niet in me op om hem te corrigeren o.i.d.
Hij leest zelf in de Bijbel, ook aan tafel.
En natuurlijk heeft hij wel eens een vraag, net zoals de kinderen die hebben, maar ikzelf evengoed ook. En daar praten we dan over. Maar niet op belerende of onderwijzende toon.

[schaapje]

God heeft in het paradijs niet geboden dat de vrouw onderdanig moet zijn, Hij heeft gezegd dat Adam en Eva samen over de aarde moesten heersen.

Toch zei God in Gen.2:18 Het is niet goed dat de mens alleen is, Ik zal een hulp voor hem maken.
Hier lees ik toch duidelijk dat de vrouw een hulp is voor de man, zo is zij van grote waarde als hulp in al haar diensten in de gemeente Gods.

Verder laat ik het hier bij 1a2b3c want zoals ik het lees staat je mening nu wel vast, en ik kan er niet in mee gaan.