Veel ups en nog meer downs
](./images/smilies/eusa_wall.gif)
. Overal blijf ik weer tegen muren aanlopen. Mensen die geen aandacht schenken aan ons verdriet, het onbegrip of zelfs mensen die zeggen 'oh ik ben jaloers op je'. Hoe bedoel je, jaloers? Dat wij vaak op vakantie gaan, een leuk huis hebben, een goede relatie hebben? Ik begrijp dat niet zo goed. Ik ruil mijn vakanties graag in, ik zou zeven weken op mijn kop willen gaan staan voor een kind, maar niemand schijnt echt te begrijpen wat het is. Rouwen om het kind wat ik nooit heb gekregen, rouwen om het moederschap waar ik altijd van heb gedroomd, rouwen van een verlies. Geen verlies van een dierbare, maar verlies van het kind wat ik zo voor me zie, waar ik al jaren namen voor heb maar nooit kreeg. Ondanks bloed, zweet en liters tranen...