Hoi Toppie. Ik denk dat de reactie van MarijnV een beetje komt omdat deze discussie hier heel vaak gevoerd is... en hij er een beetje genoeg van heeft. Daar kan jij niks aan doen, je bent dan gewoon een druppeltje die een emmer doet overlopen
Ik zal even inhoudelijk op je reactie ingaan. Ik ben het namelijk ook niet echt met je eens, ik zal het proberen toe te lichten.
Weet je wat ik me wel eens afvraag?
Waarom muziek veelal gepaard moet gaan met drum, etc.
Het moet nog harder dan hard klinken, net hard genoeg om niet ons gehoor te beschadigen.
Is dat tot Gods eer, of tot ons welbehagen?!
Waarom stel je je deze vragen? Ik ben het met het gedeelte over volume wel eens, dat het steeds harder gaat is niet echt nodig, slecht voor je oren. Maar waarom kan hele rustige muziek wel tot Gods eer zijn en is hardere muziek opeens tot ons welbehagen?
Volgens mij ligt de oorzaak van deze denkwijze vooral in onze cultuur van ingetogenheid, soberheid. Een orgel is geaccepteerd, klassieke muziek wordt vaak wel gewaardeerd..... maar gekker moeten we het ook niet maken. En onze visie op andere muziek wordt daar door gevormd. Maar is hoe wij het doen nou de Bijbelse manier? Als ik naar muziek in de Bijbel kijk is dat niet altijd heel ingetogen, rustig. Regelmatig is het heel uitbundig, met allerlei instrumenten, ook snaarinstrumenten, onderdelen van ons drumstel (trommels, tamboerijnen, cimbalen) en dan ook nog met gejuich en gejubel er bij. Reken maar dat het voor veel gereformeerden als oneerbiedig lawaai had geklonken.
Vraag jezelf eens eerlijk af in hoeverre jou mening gevormd is door de cultuur en opvoeding. En vraag je dan ook eens af om wiens eer en welbehagen het in jou mening gaat. Gaat het er om of het tot Gods eer is, of dat jij het eervol vindt. En probeer je visie te verbreden door buiten je eigen cultuur te kijken, naar de diversiteit van Gods kerk, Gods volgelingen. Is de christen die Psalmen zingt onder ingetogen orgelbegeleiding, God meer aan het eren dan de Afrikaan die Hem dansend prijst met een lied, onder begeleiding van allerlei trommels? In hoeverre is wat jij heilig en eerbiedig vindt wel heilig en eerbiedig voor God, en wat een ander vindt niet?
Waarom hebben we er zo een hekel aan, om psalmen en gezangen te zingen?
De psalmen, die naar mijn mening het meest de gangen van het hart vertolken, omdat ze zo puur Bijbels gericht zijn?
Nu even heel eerlijk, is het ook niet, omdat we liever pop/metal/rock en noem maar op willen horen?
Tot streling van ons gehoor/gevoel?
Maar nogmaals, is het echt tot Gods eer?
Ik heb totaal geen moeite met Psalmen en gezangen zingen en ik spreek een hoop mensen die naar allerlei muziek luisteren, en dat ook zo zien. Maar als we het hebben over muziek, ik ken inderdaad wel mensen die niet zo weg zijn van de melodieën.
De denkfout die je hier maakt is dat je het gelijk op de inhoud gooit. Terwijl het vaak om vormen gaat. En dan wordt het een ander verhaal. Dan hebben we het niet over de puur Bijbelse zaken... dan hebben we het over vormen waarin de inhoud verpakt zit. Melodieen (muziek van 500 jaar geleden uit west-europa), taal (oud-nederlands, soms wat gekunsteld) en instrumenten die niet iedereen mooi vindt. En als het christenen puur om de muziek gaat, waarom zijn zoveel gospelbands dan zo populair, als de inhoud er niet toe zou doen? Genoeg bands met een goede, Bijbelse boodschap... je kan die luisteraars moeilijk verwijten dat ze geen Bijbelse inhoud willen. En waarom zou dat niet tot Gods eer zijn, als die muzikanten Hem de lof en de eer geven. op Hem wijzen?
Lees ook eens Mattheus 7 vanaf vers 13, het staat er zo helder.
Weinigen zijn er die de smalle poort zullen vinden, velen zullen denken in te gaan, zelfs tegen de Heere zeggen heb ik niet in Uw naam geprofeteerd? En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen, Ik heb u nooit gekend, gaat weg van MIJ, gij, die de ongerechtigheid werkt!
En christenen die rock / metal luisteren geloven dat niet? Wat je hier zegt is een Bijbelse waarheid, maar hoe kom je er bij om dit toe te gaan spitsen op muzieksoorten? Een christen die naar hardere muziek luistert dan Psalmen en gezangen strijdt niet om in te gaan?
Je moet die teksten niet voor je karretje spannen. Die teksten gelden zowel de metal-luisterende mensen als de psalmen-op-orgel luisterende mensen. Je moet niet jou aanpak, die gevormd is door hoe jij bent opgevoed, wat jou geleerd is, wat jij gewend bent, als de smalle poort gaan bestempelen.
Ik sluit mezelf er bij in, bedrieg je zelf niet, maar blijf zoeken en bidden of de Heere wel echt geprezen wordt door ons en door onze muziek!
Ik was ooit in de ban van de "popmuziek", het heeft heel veel strijd gekost om daar los van te komen.
De duivel heeft me keer op keer ingefluisterd dat het onschuldig was, helemaal niet erg om een keer naar te luisteren, de tekst was goed, enz.
Hij vindt het wel prima, heeft weinig werk aan ons als we hier geen bezwaar tegen voelen.
Maar o wee, als het anders wordt, dan pas komt de strijd, niet aangenaam voor de mens, echt niet!
De duivel zal er alles aan doen, om je geweten te sussen, om zelfs teksten uit de Bijbel te gebruiken.
Is de Heere zelf ook niet door de duivel velen malen verzocht geweest, zo geraffineerd, het leek zo onschuldig?
Maar nu zie ik het anders, de Heere heeft mijn ogen hiervoor geopend!
De psalmen en gezangen zijn voor mij nu genoeg, ook al is de strijd nog niet voorbij.
Dat zal nooit kunnen op aarde, de zonde zal ons altijd aankleven!
Maar liever een nauw geweten, dan straks te moeten horen, Gaat weg van MIJ, Ik heb u nooit gekend!
Wie meent te staan, zie toe dat hij niet vallen!!
Vraag Hem in alle eerlijkheid of jouw keus ook Zijn keus is!
Je oproep is goed. We moeten altijd wat we doen blijven onderzoeken, of het tot Gods eer is. Doorgrond mij Heer, ken mijn hart, peil mij, zie of ik geen verkeerde weg ga, en leidt mij op de eeuwige weg. Laten we in eerlijkheid vragen of onze keus ook die van Hem is. En laten we ook accepteren als mensen daarin tot verschillende visies komen. Redeneer niet vanuit cultuur en opvoeding, ook niet vanuit persoonlijke beleving (vast in pop-muziek en er van vrij gekomen) want als we vanuit daar regels gaan opleggen maken we dingen te beperkt, is het tot onze eer... en verbieden we misschien mensen dingen te doen die tot Gods eer zijn. Voor sommige Romeinen en Korinthiers was het verkeerd om offervlees op de markt te kopen en te eten. Paulus zegt tegen hen: Niet doen als het je belemmert in je geloof. Maar tegen anderen zegt hij: Je mag het gewoon eten, zolang je de ander geen aanstoot geeft... en die ander mag het je niet verbieden. Misschien is dat hier ook wel zo dat niet per definitie een van beiden fout is en het ander goed. Dan geldt ook: Of je wel eet of niet eet en dus ook of je wel of niet moderne muziek luistert, doe het allemaal tot eer van God. Dat je dan keuzes maakt in wat je wel en niet luistert, dat geldt denk ik iedereen. Maar wat je dan wel en niet luistert kan per persoon wel verschillen.
