Grote gezinnen

[trijntjejohanna]

de ene kan dat wel, de andere niet... ik denk dat je per gezin moet kijken en dat je er ook geen algemeen "oordeel" over kan geven

[trijntjejohanna]

lees deze site eens door: http://www.grootgezin.nl

daar staan allemaal verhalen van mensen met grote gezinnen!

[Jannoek]

weet je wat ik ook zo dom vind? iedereen gaat er gewoon van uit dat kinderen krijgen de gewoonste zaak van de wereld is! Ik kom zelf uit een klein gezin, best fijn, kan goed met mn zusje opschieten, maar nog een broertje zusje of meer zou best welkom zijn, soms gaat dat gewoon niet! Ik snap niet (of eigenlijk ok wel) dat mensen tegen grote gezinnen zijn, dat is toch heel persoonlijk?? Ik denk wel dat het trouwens met religie heeft te maken.

Why not een groot gezin? Gezellig toch?

[Cathy]

Ik kom uit een groot gezin (10) en heb er zelf 4. Misschien heb ik recht van spreken?
Hoe ouder ik word hoe meer ik een groot gezin ga waarderen. We hebben dan ook een erg gezellige familie. Zonder vetes.
Voor de zorg voor onze bejaarde ouders sta ik niet alleen, gelukkig. Vroeger dacht ik er wel anders over; moest vaak als 2e kind en oudste dochter meehelpen in het huishouden, waar ik een ontzettende hekel aan had en heb, er was weinig aandacht voor het individu, alle goede bedoelingen van m'n ouders ten spijt. En idd, die 'hele ouder' waar Joepie over spreekt ken ik niet. Heb al jong geleerd m'n eigen boontjes te doppen. En daar is natuurlijk ook nix mis mee. Je wordt heel snel erg zelfstandig. Als ik dan nu de jeugd zie.....
Maar bedenk wel dat m'n jongste broer altijd bejaarde ouders heeft gehad, al vangen we dat als broers en zussen ook wel weer op.
Mijn gevoel over grote gezinnen is dus nogal ambivalent. En die 4 zeer gewenste van mezelf....ach zo'n klein gezin...kun je af en toe lekker internetten

[trijntjejohanna]

een groot en klein gezin heeft beide voordelen en nadelen

[Rhode]

Ik kom uit een gezin van 16!! En ik kan alleen maar zeggen, dat ik et super gezellig vind, met zoooooveel broers en zussen!!!

Groetjes,
Rhode!!!!!

[Else-Marilyn]

En hoeveel van deze kinderen uit grote gezinnen willen zelf zo een groot gezin?

Ik ook!!

[trijntjejohanna]

is er hier ook iemand die negatieve ervaringen heeft met een groot gezin?? en iemand die negatieve ervaringen heeft met een klein gezin?

[trijntjejohanna]

En hoeveel van deze kinderen uit grote gezinnen willen zelf zo een groot gezin?
Ik kan grote gezinnen niet als positief zien als je niet elk kind wat je krijgt met blijdschap verwacht en naar uitkijkt.

daar heb je wel gelijk in joepie


En ik vind het b.v. ook niet goed dat in grote gezinnen de oudste zo een beetje de jongste opvoeden.
Die taak heb je als ouders en niet als kinderen.

dat klopt ook, alleen is het soms misschien onvermijdelijk.. want mijn ouders voeden mijn jongste broertje ook zelf op.. maar toch heeft hij wel zo ongeveer 4 vaders en 4 moeders... niet omdat mijn ouders het uit handen geven, maar omdat wij onszelf er mee bemoeien

[joepie]

Bemoeials!

[lizzz]

is er hier ook iemand die negatieve ervaringen heeft met een groot gezin?? en iemand die negatieve ervaringen heeft met een klein gezin?

nou, kom uit een gezin van 5 kinderen, tuurlijk kan ik nu niet zeggen dat ik er minder zou willen, omdat dat zou betekenen dat er iemand uit zou moeten vallen ofzo. Maar ik vind het echt wel genoeg hoor. Ben blij dat er niet meer zijn.

[Elsa]

Zo gemakkelijk gaat het dus niet. Als wij als mensen iets doen, wil niet zeggen dat God ons dan maar alles geeft om het op te lossen.

Zo gemakkelijk gaat het wél! Als wij in afhankelijkheid van de Heere leven en Hij ons kinderen schenkt (of niet), dan is dat Zijn weg met ons. Omdat we alles van Hem verwachten, krijgen we kracht.
Ik bedoel dit absoluut niet als een soort fatalisme en ook niet als iets wat altijd even sterk beleefd wordt, maar zo is het wel.

Ik vrees dat je, wanneer je gewoon doet zoals je geschapen bent, je wel degelijk mag zeggen dat God dan voor je zorgt. Dus als jij, gewoon via een natuurlijke weg, kinderen KRIJGT, dan mag je wel zeker op God vertrouwen dat Hij je de kracht wil geven om je te helpen ze op te voeden.

Dit bedoelde ik hierboven met 'leven in afhankelijkheid van de Heere'.
In het doopformulier staat overigens een heel mooie zin, waar ik me (op moeilijke momenten) wel door gesteund heb gevoeld. Met mijn eigen woorden staat er in de vragen waar je op moet antwoorden of je belooft en je voorneemt deze kinderen NAAR UW VERMOGEN te onderwijzen.
En dan staat er ook in de Bijbel: (Jac. 1: 5) En indien iemand van u wijsheid ontbreekt, dat hij ze van God begere, Die een iegelijk mildelijk geeft, en niet verwijt; en zij zal hem gegeven worden.

dat zeg ik ook niet... maar zij zeggen dat als je kinderen van God krijgt dat je dan ook de kracht krijgt om ze op te voeden, maar hoe moet je dat dan zien, bij gezinnen die dat niet kunnen? krijgen die niet genoeg kracht van God??

en wanneer je dus die kracht niet krijgt en als vrouw overspannen bent is God gestopt met helpen (sorry ff beetje lomp uitgedrukt)

Als het ene wáár is, dan betekend het niet dat je de zaken zomaar rechtevenredig om kunt draaien, om een tweede waarheid te hebben!
Wij hoeven niet te oordelen over die mensen en wij hoeven zéker niet te oordelen over Gods werk!

Ik heb nu eigenlijk alleen maar reacties gelezen van kinderen die uit grote gezinnen komen. Maar hoe staat het met de moeders?

Ik ben een moeder. Mijn gezin is niet heel groot: ik heb zes kinderen.

Ik vraag me af of die met elk kind wat er kwam wel even blij waren.

Volgens mij hoef je niet altijd direct blij te zijn als je merkt dat je in verwachting bent. Je hebt negen maanden de tijd om aan het idee te wennen en voordat het kindje werkelijk geboren wordt, wordt het met blijdschap verwacht en aanvaardt.

Hetzelfde kwam ik tegen in mijn werk als kraamverzorgster. Ook daar menig traantje moeten weg helpen vegen en praten omdat er weer een kind was..

Dat betekend nog niet dat ze uiteindelijk toch niet van dit kindje hielden. Misschien hadden ze er op dat moment moeite mee, omdat ze de boel niet konden overzien. Maar op het moment dat ze zich over mogen geven aan de Heere, ziet alles er anders uit.

[trijntjejohanna]

Bemoeials!

ach ja soms is het nodig hahhah

[Jannoek]

Bemoeials!

ach ja soms is het nodig hahhah

Kijk, dat is nu iets wat je in een klein gezin niet hebt! Dat vaderen en moederen. Tenminste ik zie dat mezelf niet zo snel doen bij mijn (enige) 3 jaar jongere zusje...

[Ikke21]

in een gezin van 4 kinderen gebeurt dat ook al.....dat vind ik dus ook niet bepaald groot, maar de jongste heeft altijd vaders en/of moeders boven zich.