Miskraam...

[Evelien]

tsja sommige zijn hard.

[Ansje]

Niet iedereen verwerkt het op dezelfde manier. Ik zelf ben ook maar een weekje thuis geweest omdat m'n manager gewoon zei dat ik het niet in m'n hoofd moest halen om te komen. Maar ik had hem eigenlijk gebeld om te vragen of je er eigenlijk wel voor thuis mocht blijven Ik voelde me op veel bloedverlies na best goed... Maar goed...achteraf toch wel blij dat ik een weekje gewacht heb want na een paar dagen doet het psychisch wel iets met je. Ik had dus maar een weekje last, anderen hebben daar veel en veel langer last van. Iedereen is weer anders met verwerken.
Daarbij komt ook dat ik niet wist dat ik zwanger was (heb ik al eerder gezegd geloof ik). Ik was er ook helemaal niet mee bezig en heb een hele onregelmatige cyclus waardoor het voor mij een soort van 'gewoon' is dat er wel eens 8 of 9 weken tussen zit. Bij mij gaan er dan nog lang geen alarmbelletjes rinkelen...
Misschien dat ik er daarom ook snel over heen was...

[Evelien]

maar dan kan het nog wel hard zijn..

[Ansje]

maar dan kan het nog wel hard zijn..

Natuurlijk! Zo'n reactie is nooit leuk. Je moet daarin altijd voorzichtig zijn...je weet nooit hoe hard het kan aankomen bij iemand.

[marjo]

Ik merk dat ik het aan de ene kant wel fijn vind dat er zo'n topic is gestart maar dat ik me nu ook alleen maar meer zorgen ga maken. En ik wil zo graag nog een kindje!

[Ansje]

Ik merk dat ik het aan de ene kant wel fijn vind dat er zo'n topic is gestart maar dat ik me nu ook alleen maar meer zorgen ga maken. En ik wil zo graag nog een kindje!

Hier staan natuurlijk wel alleen maar verhalen van iedereen die een miskraam heeft gehad, maar het hoeft niet zo te zijn dat jij dat dan ook krijgt. Gelukkig niet! Alleen al die verhalen bij elkaar maken het niet zo'n vrolijk topic nee...maar ga je niet bij voorbaat al zorgen maken

[Haai]

Ik merk dat ik het aan de ene kant wel fijn vind dat er zo'n topic is gestart maar dat ik me nu ook alleen maar meer zorgen ga maken. En ik wil zo graag nog een kindje!

Hier staan natuurlijk wel alleen maar verhalen van iedereen die een miskraam heeft gehad, maar het hoeft niet zo te zijn dat jij dat dan ook krijgt. Gelukkig niet! Alleen al die verhalen bij elkaar maken het niet zo'n vrolijk topic nee...maar ga je niet bij voorbaat al zorgen maken

Marjo heeft een aantal blz terug geschreven dat ze onlangs ook een miskraam heeft gehad, vandaar haar zorg...
Marjo, ik heb na mijn miskraam een gezonde zoon gekregen, gelukkig. Wel denk ik dat ik nooit meer zo onbevangen van (de eerste weken van) een zwangerschap zal genieten als die eerste keer, het is iets wat je altijd meeneemt denk ik.

[LauraC]

Twee weken geleden vertelden dierbare vrienden van ons dat ze eindelijk weer zwanger zijn (tweede kindje, na vruchtbaarheidsbehandelingen). Ik was natuurlijk hartstikke blij voor ze, ze was zo'n 9 weken dus nog mondje dicht zeg maar. Kreeg ik vanochtend een email om te zeggen dat ze met 8 of 8,5 week een miskraam heeft gekregen (ze zou nu 11 weken zijn geweest) en ze er van het weekend pas achter kwamen tijdens een echo. Wist gewoon niet wat ik daarop moest zeggen. Wat een verdriet. En als je er dan ook bij nadenkt was het kindje al overleden toen ze ons vertelden dat ze zwanger waren....

[Chris7]

LauraC,

Wat een verdrietig bericht om te lezen! Echt heel naar! Ik heb inmiddels voor hen gebeden.

Jij ook sterkte gewenst met alles!

Chris

[AikonGirl]

Vreselijk, Laura...

Kennissen van ons uit de gemeente hebben ook hun kind in de baarmoeder verloren.
Rond de 12 weken zagen ze dat het kindje een nekplooi van 15mm had,
dus of ze zou overlijden, of gehandicapt worden.
Maar een week geleden is ze dood geboren.
Ze zijn helemaal radeloos..

[LauraC]

Dank je Chris. Ik weet ook niet wat ik ermee aanmoet. Alles wat ik ze wil zeggen lijkt zo'n cliche. Ik heb uiteindelijk maar aangeboden voor hun peuter te zorgen als zij naar het ziekenhuis moet voor behandeling om het kindje geboren te laten worden. Ik moet er ook de hele tijd aan denken.

[Haai]

Tjonge, heftige verhalen weer.
Mijn ervaring is dat het al enorm veel goed doet als mensen gewoon luisteren en even willen delen in je verdriet, dan hoeft er niet veel gezegd te worden verder.

[*Annet*]

als ik met stomheid geslagen ben stuur ik vaak een kaartje, zoek er een gedichtje bij. En je hebt tegenwoordig zoveel kaarten met daarop al een mooi gedicht. Heb je toch meegeleefd en ook al zie je ze regelmatig doet het een mens toch goed om ook eens een kaartje te krijgen.

[Tijn]

Alles wat ik ze wil zeggen lijkt zo'n cliche.

Dat lijkt vaak alleen maar zo, maar het feit dat je belangstelling toont doet de mens in het algemeen alleen maar goed. Dus volgens mij heb je goed gehandeld door hen te willen helpen met hun peuter!

[kwebbel]

mee eens Tijn, dat is wel tenminste iets wat je voor ze kan doen, en ik weet zeker dat ze daarvoor dankbaar zijn !