reform schreef:Ik heb het idee dat veel mensen niet beseffen wat de consequenties zijn als je niet uitgaat van de aanname van onfeilbaarheid. Collateral gaat niet uit van de onfeilbaarheid....hij kan als geen ander uitleggen wat daar de consequenties van zijn....en daar geef ik hem volledig gelijk in.
Het feit, dat een bepaalde visie grote consequenties heeft, betekent niet dat daarmee ook een uitspraak wordt gedaan over de waarheid of onwaarheid van die uitspraak.
Inderdaad, het opgeven van de onfeilbaarheid van de Bijbel (overigens is "onfeilbaarheid" een zeer lastig begrip, dat open staat voor tal van interpretaties) betekent nogal wat voor iemand, die echt gelooft dat de Bijbel een rechtstreeks spreken is van God. Deze orthodoxe visie harmoniseert vrijwel elke oneffenheid en kan alleen blijven bestaan door zich volstrekt doof en blind te houden voor op zich vrij gewone en logische zaken rondom teksten.
Het beste voorbeeld blijft toch altijd de Evangelien. Uit wetenschappelijke hoek staat vast, dat die een stuk later geschreven zijn, dan Jezus leefde. Maar wij hebben vrijwel al onze kennis over Jezus uit die Evangelien. Nu kunnen wij wel menen, dat we een betrouwbaar beeld krijgen van Jezus, maar daarvoor is nodig, dat we ons vertrouwen schenken aan de evangelist. We geloven als het ware in de evangelisten. Door dat wat zij hebben geschreven "Gods Woord" te noemen. Daarmee zijn de teksten in feite onfeilbaar geworden. Maar, dat hebben we zelf gedaan !! Wij zelf hebben die teksten die status gegeven. In de tijd van Jezus was er helemaal geen evangelie of evangelist. Het zou dus heel goed kunnen, dat we ten aanzien van Jezus zelf heel veel over het hoofd zien. Natuurlijk leefden de mensen uit de 1e eeuw heel dicht op die gebeurtenissen, maar hun teksten zijn en blijven toch individuele teksten, die Jezus zelf niet meer heeft kunnen controleren. Ze zijn tientallen jaren later geschreven en het is maar zeer de vraag of Jezus zelf zou hebben ingestemd met de ontwikkeling van zijn levensverhaal in die Evangelien. Het jongste Evangelie, Johannes, staat het verst af van de tijd, waarin Jezus leefde. Daar zien we dan ook een sterker doorgevoerde theologie. Dat zijn dus allemaal gedachten over Jezus, zonder dat Jezus daar zelf nog iets aan toe of af kan doen, door mensen die Hem ook niet hebben meegemaakt.
Inderdaad, wie zich dit realiseert, begrijpt nu ook hoe vreemd het is, dat alle joodsheid van Jezus door de kerk zo weggemoffeld is. Dat komt al door de afstand tussen de echte Jezus en die van de Evangelien. Er ontstaat in de vroege kerk niet alleen een afstand tot Jezus zelf, maar ook tot zijn eigen afkomst en wereld.
Nu kun je natuurlijk gewoon zeggen en denken: "daar heb ik niets mee te maken. Voor mij is de Bijbel onfeilbaar, want waar blijf je anders?"
Maar hoe overtuigd je dit ook zegt, het is en blijft natuurlijk gewoon iets, dat je zelf doet. Je verklaart de Bijbel onfeilbaar. Je krijgt er een zeer overzichtelijk wereldbeeld voor terug en een makkelijk handboek, dat altijd en overal "waar" is (althans voor jezelf: andere christene leggen alles vaak weer anders uit), maar in de grond van de zaak is die onfeilbaarheid gewoon door jezelf bedacht. Het is een zelfgeloofde, zelfbedachte, zelf gegeven titel. Het is ook een onbewijsbare kwalificatie.
Maar let op: je kunt dat alleen volhouden, als je je vingers van nu af aan in je oren stopt en een hele lange lijst verboden boeken aan gaat leggen.
try
