Haai schreef:Ik spreek hier voor mijzelf, en wil anderen niet zeggen wat ze wel of niet 'moeten'. Dat is een keuze die iedereen persoonlijk moet maken. Maar wat ik in dit forum een beetje mis is hoe we onze keuze hierin naar God toe verantwoorden. Want ik denk dat iedereen, wat voor keuze je ook maakt, deze moet maken met vooropstaand de vraag: wat wil God? En als er dan bij ons huwelijk is gebeden ... De kinderen, die het U belieft hen te geven... dan vind ik dat ik hierin niet het heft in eigen handen kan nemen! Voor mijn gevoel is het dan alsof ik tegen God zeg: 'Nee, dank U...' en is dat de bedoeling??? Voor mij is het dus absoluut geen kinderen nemen maar KRIJGEN!
Ik ben het helemaal met je eens dat je alles wat je doet moet verantwoorden naar God. Maar ik vind het eigenlijk nog dieper gaan: bij alles wat ik doe, wat wij doen, praten we met God erover. Het is alsof er een derde persoon in ons huwelijk is, en Hij beslist mee. Snap je? Bij ons is het zo dat ik lichamelijk gezien beter geen kinderen kan krijgen, dus dat is sowieso een wat andere situatie. En wij willen graag adopteren, maar ook dat doen we nu nog niet! Gewoon omdat we voelen, ervaren dat God nog meer bedoelingen heeft met ons leven voordat we kiezen voor kinderen. En wat betreft kinderen nemen en krijgen en zo. Uiteraard krijg je kinderen, maar je kunt er wel zelf voor kiezen en dan is het ook weer een soort van nemen. Maar als ik nemen zeg, bedoel ik dat absoluut niet dat het alleen aan ons ligt zeg maar. Het is altijd God die ze ons geeft!
Mauren schreef:maar je hebt toch ook een eigen verantwoordelijkheid??
Absoluut met je eens, je hebt je eigen verantwoordelijkheid. God heeft ons niet voor niets verstand gegeven!
Haai schreef:Nog even over 'geen geld hebben voor kinderen' : het spijt me zeer, maar dat vind ik echt onzin... Je hebt echt niet veel nodig om goed te kunnen leven, alleen zul je je levenspatroon erop aan moeten passen. Wij hebben er bijv. met onze hypotheek ook rekening mee gehouden dat we - als het moet - van één salaris kunnen leven, en dat is best te doen hoor!!
Tsja, dat lukt zo niet bij iedereen! Ik weet niet waar je woont, maar bij ons in de omgeving kan je geen huis kopen en dan op één salaris leven! Het is bij ons kei- en keihard werken en de eerste jaren zo veel mogelijk proberen te sparen en daarmee een buffer opbouwen, en de salarissen gaan elk jaar omhoog en dan op een gegeven moment kan één van beiden minderen met werken! Wat al eerder genoemd werd over kleding, daarmee ben ik het eens: iets voor 5 euro bij de Hema kan net zo leuk zijn als iets van 30 euro van eem merk. En met vakanties net zo: klagen dat je zo weinig geld hebt en wel twee keer per jaar op vakantie gaan, daar kan ik ook niet zo goed tegen.
)
