Stelling : Zelfmoord

[Cisca]

Zelfmoord is helemaal geen makkelijke uitweg, daar verkijk je je heel erg op, maar goed, ik hoop voor je dat je nooit in zo'n situatie terecht komt, want, dat gun ik niemand.

KOM OP ZEG! Lees nou eens wat er staat!

ZELFMOORD IS MOEILIJK

LEVEN IS MOEILIJKER

Is het zo duidelijk???

Nee, want je toont aan, dat je er geen snars van begrijpt, en je gaat rustig door, met het vertrappen van mensen, die het super moeilijk hebben.

[Aragorn]

Maar dit is dan weer een soort minachting van mensen die niet willen leven. En zoveel kun je er zelf meestal ook niet aan doen dat je in zo'n koker van wanhoop zit..

Klopt, maar je kan er wel wat aan doen om eruit te komen. Bovendien heb ik geen zin zelfmoord te gaan zitten te rechtvaardigen, het slaat nergens op.

Daar heb je wel een punt. Maar dan moet je wel uitkijken dat het niet simpel afgedaan wordt als 'de makkelijke weg, egoistisch' etc.

Bono heeft er een mooie film over gemaakt. Daarin zie je wat de persoon denkt op het moment dat hij niet meer terug kan en aan zijn laatste vlucht bezig is vanaf het flatgebouw. Dan realiseert hij zich dat het leven fantastisch is.

Daar ben ik dan wel weer benieuwd naar.

The Million Dollar Hotel heet ie? Ken je die niet?

Ah, die. Nog niet gezien idd, maar hij is toch ook niet door Bono zelf gemaakt? Ik dacht iig alleen de soundtrack..

[Flex187]

Een kille zakelijke beschouwing...

Jij ook bedankt!

Naja, ik loop me een beetje op te naaien want ik voel me erg onbegrepen.

Wat betreft de zakelijke benadering. Ik geef inderdaad een aantal puur rationele redenen om er tegen aan te kijken. Dat jullie dan meteen denken dat ik niet weet waar ik het over heb en ook maar meteen concluderen dat ik nooit dergelijke gevoelens heb gehad vind ik wat ver gaan. In feite is het een denkfout want je reageert niet op wat er staat. Je trekt daaruit de conclusie dat ik niet weet waar ik het over heb terwijl ik volgens mij toch een redelijke beschrijving geef van hoe ik mezelf voel als ik wanhopig ben en daarmee af en toe zelfmoord ideeën heb.

@ Aragorn

Het verhaal is van Bono afkomstig.

[essieee]

Tsja Flex....wat mij betreft raak je een gevoelige snaar.......sorry....ben misschien heftig maar lees het geemotioneerd dus heb ook gelijk mijn oordeel klaar omdat ik me aangevallen voel....

Sorry

[Flex187]

Ja, ik kan er nog wel een tijdje over door gaan, al denk ik niet dat het heel erg verstandig is. Het is niet mijn bedoeling mensen op hun ziel te trappen, ik wilde alleen mijn eigen visie erop geven. Die wordt door jullie reacties overigens extra bevestigd alleen ik ben kennelijk niet in staat om dat op een juiste manier over te brengen.
Anyway, ik heb niet de behoefte om heel mijn levensverhaal hier neer te kwakken, maar je kan er vanuit gaan dat ik redelijk weet waar ik het over. Als je mijn eerste verhaal goed hebt gelezen dan zou je dat ook moeten inzien. Het enige wat jullie doen is reageren op 'egoistisch' en 'minachtend'. Dat is jammer, er stond nog meer in m'n post. Verder, uhm, ik wil nogmaals herhalen dat ik zelfmoord niet zie als iets makkelijks, als dat wel zo was dan had ik hier niet gezeten maar moeilijker nog is de confrontatie met je angsten. Naja goed, misschien geld dat alleen voor mij en is voor jullie zelfmoord een moelijkere uitweg.

[Cisca]

Een kille zakelijke beschouwing...

Jij ook bedankt!

Naja, ik loop me een beetje op te naaien want ik voel me erg onbegrepen.

Wat betreft de zakelijke benadering. Ik geef inderdaad een aantal puur rationele redenen om er tegen aan te kijken. Dat jullie dan meteen denken dat ik niet weet waar ik het over heb en ook maar meteen concluderen dat ik nooit dergelijke gevoelens heb gehad vind ik wat ver gaan. In feite is het een denkfout want je reageert niet op wat er staat. Je trekt daaruit de conclusie dat ik niet weet waar ik het over heb terwijl ik volgens mij toch een redelijke beschrijving geef van hoe ik mezelf voel als ik wanhopig ben en daarmee af en toe zelfmoord ideeën heb.

@ Aragorn

Het verhaal is van Bono afkomstig.

Logisch, dat je je onbegrepen voelt, omdat je toch op een heel ander spoor zit, je schijnt echt niet in de gaten te hebben, dat je hiermee mensen erg veel pijn doet.
Wat mij betreft, zie ik niet in, waar ik een denkfout maak, want, ik heb wel degelijk goed gelezen wat je allemaal geschreven hebt.
Tevens heb ik, zoals je begrepen zou kunnen hebben, heel wat ervaren in m'n leven, en reageer dus echt niet op dit soort postings, als ik ze niet goed tot me heb laten doordringen.

[Flex187]

Ja, ik snap dat ik een gevoelige snaar raak, het was ook niet mijn bedoeling om dat te vermijden. Maar dat is iets anders als mensen op hun ziel trappen. Ik probeerde er alleen, zeg maar, redelijk tegenaan te kijken zonder meteen geemotioneerd te reageren.

[Cisca]

Ja, ik snap dat ik een gevoelige snaar raak, het was ook niet mijn bedoeling om dat te vermijden.

Dat noem ik helemaal grof, dat houdt in, dat je daar op één of andere manier op uit was.

Maar dat is iets anders als mensen op hun ziel trappen. Ik probeerde er alleen, zeg maar, redelijk tegenaan te kijken zonder meteen geemotioneerd te reageren.

Daar hebben we dan een heel ander idee over, ik vind, dat je wel degelijk mensen op hun ziel trapt, en er juist niet redelijk tegenaan kijkt.

[Flex187]

Nou, helemaal grof, het is geen vooropgezet plan. Ik heb gewoon gezegd wat ik er van vond. Ik heb daarbij geen rekening gehouden dat ik mensen pijn zou doen. Maar het was niet de bedoeling omdat wel te doen. Ik weet alleen als ik zeg wat ik denk en gewoon eerlijk ben dat je mensen daarmee kan raken. Maar ik zie niet in wat daar mis mee is. Ik denk er gewoon over na, that's it en dat vertel ik.

Als ik kijk in mijn eigen leven zijn er 2 mensen die redelijk dicht bij me stonden die zelfmoord hebben gepleegd.

De ene was mijn vroegere oppasmoeder. Die heeft zichzelf op gehangen. Maar ik vraag me dan af waarom, waarom heb je niet verteld hoe je je voelde, waarom ben je niet opzoek gegaan naar andere mensen om hulp te zoeken, waarom dit, waarom dat? Vanuit mij gezien zie ik nog een hoop mogelijkheden wat had kunnen helpen en er voor had kunnen zorgen dat ze nu nog hier was. Ik bedoel, het was echt een heel aardige vrouw. Echt iemand waarvan je zegt, dat is een tof mens.
Verder ken ik haar redenen niet. Het enige wat ik kan zien is haar levenssituatie en daarin zie ik mogelijkheden om dingen te veranderen en te verbeteren.

De andere was een goede vriend van een goede vriend van mij en voor mij dus een soort vage kennis. Maar door die andere relatie kwam het toch behoorlijk dichtbij. Die jongen was een nogal stoere, patserige punker. Altijd een grote bek. Altijd de grens opzoeken van wat wel en niet mag. Hij is op een gegeven moment afscheid komen nemen van alle bekenden. Ik heb toen ook nog met hem gepraat op een manier zoals ik nooit eerder met hem had gepraat, ik dacht nog; 'zo, die is verander'. Maar ja, kennelijk wilde hij dat niet ofzo. Ik weet het niet. Hij heeft zichzelf opgehangen. En bij hem had ik echt zoiets, 'wat ben je toch een *censuur*'. Ik kan er niets aan doen, maar dat was mijn eerste reactie. Altijd stoer en sterk doen en toch niet in staat zijn om iets van je leven te maken.
Ook in zijn geval zie ik zat mogelijkheden om er wel wat van te maken. Maar, again, ik ken zijn redenen niet, ik ken zijn hoofd niet. En het zou inderdaad kunnen dat ik me niet kan voorstellen hoe iemand zich voelt.

[Cisca]

Nou, helemaal grof, het is geen vooropgezet plan. Ik heb gewoon gezegd wat ik er van vond. Ik heb daarbij geen rekening gehouden dat ik mensen pijn zou doen. Maar het was niet de bedoeling omdat wel te doen. Ik weet alleen als ik zeg wat ik denk en gewoon eerlijk ben dat je mensen daarmee kan raken. Maar ik zie niet in wat daar mis mee is. Ik denk er gewoon over na, that's it en dat vertel ik.

Het is op zich goed, om eerlijk te zijn, maar, het zou toch goed zijn, om wel te bedenken, over welk onderwerp je het hebt, dit is een onderwerp, wat veel bij mensen los kan maken.
Als je dus wist, dat je mensen kon raken, kan ik er echt geen respect voor opbrengen, dat je je in deze discussie gemengd hebt, op de manier zoals je het hebt gedaan.
Wat er mis mee is, is het feit dat je bij veel mensen alle ellende weer naar boven haalt, en mensen die er nu mee zitten het idee geeft, dat je ze niet serieus neemt, in feite krijgen ze een trap na, daar knapt niemand van op, men kan er alleen dieper door wegzakken, het lijkt me niet, dat zoiets je bedoeling kan zijn.
Het is echt allemaal niet zo simpel als je denkt.

Als ik kijk in mijn eigen leven zijn er 2 mensen die redelijk dicht bij me stonden die zelfmoord hebben gepleegd.

De ene was mijn vroegere oppasmoeder. Die heeft zichzelf op gehangen. Maar ik vraag me dan af waarom, waarom heb je niet verteld hoe je je voelde, waarom ben je niet opzoek gegaan naar andere mensen om hulp te zoeken, waarom dit, waarom dat? Vanuit mij gezien zie ik nog een hoop mogelijkheden wat had kunnen helpen en er voor had kunnen zorgen dat ze nu nog hier was. Ik bedoel, het was echt een heel aardige vrouw. Echt iemand waarvan je zegt, dat is een tof mens.
Verder ken ik haar redenen niet. Het enige wat ik kan zien is haar levenssituatie en daarin zie ik mogelijkheden om dingen te veranderen en te verbeteren.

De andere was een goede vriend van een goede vriend van mij en voor mij dus een soort vage kennis. Maar door die andere relatie kwam het toch behoorlijk dichtbij. Die jongen was een nogal stoere, patserige punker. Altijd een grote bek. Altijd de grens opzoeken van wat wel en niet mag. Hij is op een gegeven moment afscheid komen nemen van alle bekenden. Ik heb toen ook nog met hem gepraat op een manier zoals ik nooit eerder met hem had gepraat, ik dacht nog; 'zo, die is verander'. Maar ja, kennelijk wilde hij dat niet ofzo. Ik weet het niet. Hij heeft zichzelf opgehangen. En bij hem had ik echt zoiets, 'wat ben je toch een *censuur*'. Ik kan er niets aan doen, maar dat was mijn eerste reactie. Altijd stoer en sterk doen en toch niet in staat zijn om iets van je leven te maken.
Ook in zijn geval zie ik zat mogelijkheden om er wel wat van te maken. Maar, again, ik ken zijn redenen niet, ik ken zijn hoofd niet. En het zou inderdaad kunnen dat ik me niet kan voorstellen hoe iemand zich voelt.

Hieruit blijkt, dat je inderdaad niet hebt geweten wat er in deze mensen omging, hulp zoeken is ook niet zo makkelijk, wie geeft graag toe, dat hij het zelf niet meer aan kan, ook is het zo, dat mensen best signalen afgeven, maar, dat deze niet opgemerkt worden door de omgeving, daardoor wordt het al moeilijker, om mensen echt in vertrouwen te nemen, ook is het wel het geval, dat je er in moeilijkheden ineens helemaal alleen voor staat, en je niemand hebt, waarbij je terecht kunt.

*gaat nu offline, om te zien of er nog iets van slapen komt*

[Evelien]

Bidt voor elkaar!

[Flex187]

Is PB-en ook goed?

[Cisca]

Ja hoor, je krijgt er zo één terug

[Faithy]

En Ik denk dat je uiteindelijk, ookal lijd je aan een vorm van depressiviteit, na veel praten/denken/doen moet leren leven met het idee dat je een borderliner bent..
maarjah.. het feit dat je een bordie bent.. dat zegt alweer wat over het feit dat het zeker niet tijdelijk is

sorry, maar dat vind ik egt helemaal nergens op slaan!! weet je eigelijk wel wat borderline is?? en zo ja.. wat moeten andere er dan van denken? die denken gelijk van iemand die borderline heeft, die wil alleen maar dood enz.. slaat egt totaal nergens op!

hm.. je afvragen of ik weet wat borderline is.. hm.. laat maar.. ik geloof dat je mn stukje dan niet eens goed begrepen/gelezen hebt...

en voordat ik je helemaal serieus ga nemen: het is ECHT en eigeNlijk..

[essieee]

Pfff heftige discussie zo!

Ik blijf bij mij mening en begin flex nu ook te begrijpen....... weet je je uitleg verklaart je reactie veel meer zeg maar!