Zwanger deel6

[elsb]

Lenny: Ik herken je twijfels wel hoor! Wij hebben ook ontzettend zitten dubben en hebben het uiteindelijk niet gedaan! Mede ook omdat, als ze iets zien, je dan geen zorgeloze zwangerschap meer hebt. En bij ons scheelde het ook, dat ik sowieso in het ziekenhuis beval (eigen keuze), dus mocht er iets mis zijn, dan zijn we al op de plek waar je moet zijn, zeg maar!
Maar het is ook zeker waar, dat als ze op de echo iets zien, dat je je er op kunt voorbereiden, maar ik vraag me af of je dan nog echt van je zwangerschap kunt genieten. En het gebeurt inderdaad ook regelmatig dat ze iets zien, wat later niet relevant is, dus niet erg, maar waar jij je wel zorgen over kan gaan maken.

[Haai]

Ik ben blij dat wij de 20weken echo wel gedaan hebben, ondanks dat het wel wat extra spanning opgeleverd heeft omdat ze eerst even dachten dat er iets met het hartje niet in orde was wat later toch niet zo bleek te zijn. Stel dat er wel wat was geweest dan was het een ziekenhuisbevalling geworden en hadden ze direct na de geboorte in kunnen grijpen.
Maar al met al maakte het mij wel weer even bewust ervan dat die echo's echt niet zomaar 'even leuk kindje kijken' zijn.

@Pol: als je weinig ervaring hebt met het kijken naar echobeelden valt het niet mee om het geslacht te zien hoor. En zeker als ze weten dat je het geslacht niet wilt weten proberen ze het zoveel mogelijk te omzeilen.

Ik moet trouwens morgen weer naar de vk, krijg dan ook weer een afspraak voor een extra groeiecho.

[Lenny]

Wij hebben er uiteindelijk ook voor gekozen omdat we willen weten als er idd een medische reden is om in het ziekenhuis te bevallen. Anders beval ik nl. gewoon thuis (het kost behoorlijk wat om in het zh te gaan bevallen als je geen medische indicatie hebt). Maar ze sturen hier altijd snel door naar het zh, als het thuis niet gaat. Maar dan heb je wel een medische reden en hoef je het niet zelf te betalen. Maar als ik al in het zh zou mogen bevallen had ik denk ik zeker van de 20 weken echo afgezien. Nu wil ik gewoon weten als er iets is, zodat ik in het zh kan bevallen, het dichtsbijzijnde is hier nl. toch 18 kilometer vandaan!

[Lenny]

@ Anne 80: Leuk dat je wilt meedenken! We hebben geen doopnaam, die verzinnen we als we een roepnaam hebben!
Vind voor een meisje Sarah erg leuk (is hier al vaker langs gekomen ) of Lieke.
En Amy, Jasmijn, Danique en Christelle vind ik ook erg leuk maar die heb ik al van mn lijstje geschrapt want die vind manlief absoluut niet mooi! Karen of Carmen vinden we ook leuk. En vandaag bedacht ik nog: Lois, moet ff vragen wat hij daarvan vindt!

Voor jongens vinden we Aron, Lars, Ruben leuk. En nog een naam die het misschien wordt dus die zeg ik niet Zelf vind ik Jair ook leuk, maar manlief weer niet .

[rosaatje]

Het is moelijk om een keus te maken.
Omdat er bij onze andere kinderen nog geen standaard echo werd aangeboden moest ik er nu heel goed over nadenken.
In eerste instantie dacht ik. We doen het. Gewoon om lekker even naar de baby te kijken.
Maar nadat we er wat informatie over gelezen hadden en gekregen van de vk, hebben we toch besloten om het niet te doen.
Maar dat is een hele persoonlijke keuze. Heb overigens wel een termijnecho met 11 weken gehad en een liggingsecho met 37 weken. En dat is toch wel geweldig.
Er zijn ook vkpraktijken waar het gewoon standaard is en je er helemaal niet over na hoef te denken...
Iig heel veel sterkte met het nemen van een beslissing Lenny.

[vpk]

Bij ons is namen ook nog een lastig item..
we willen wel graag vernoemen naar onze ouders, maar die hebben niet de makkelijkste namen om echt iets leuks van te maken
Meisjesnaam hebben we al wel een poosje in gedachten, maar daar begon ik vorige week nog weer over te twijfelen (volgens mijn man echt iets voor mij om op het 'laatste moment' niet te weten wat ik wil )
En al voordat we trouwden zeiden we altijd tegen elkaar, als we ooit een jochie mogen krijgen wordt het ....
maar nu hebben kennissen van ons vorig jaar een baby gekregen en ook zo genoemd..
niet dat we heel veel met hen omgaan, maar nu loopt die kennis steeds tegen iedereen te roepen dat als wij een jongen krijgen, hij vast ook ..... zal heten.. heel vervelend. Dus nu vertikt mijn man het om ons kindje toch hetzelfde te noemen als het een jochie wordt.
En iets wat er op lijkt? tja, dat is het dan weer net niet helemaal.. lastig hoor. Wat zouden jullie in zo'n geval doen?

[petra85]

Wij zijn ook nog niet uit de naam, echt een lastige klus.
Wij hebben wel de 20 weken echo gedaan, omdat ik eerst gewoon thuis zou bevallen, toen had ik zo iets van als er dan iets niet goed is dan weten we dat vast en kunnen we toch naar het ziekenhuis.
Nu heb ik medische indicatie dus beval ik toch in t ziekenhuis.
Morgen weer voor controle naar de verloskundige, k ben weer wat afgevallen dus dat zal ze wel niet zo leuk vinden....
Succes iedereen!!

[rosekapje]

fijn jeepeecee dat alles goed lijkt!

pol heb je al eerder ischias gehad? vervelend hoor.

rosaatje, sterkte met de laatste loodjes en de bevalling hoop dat alles voorspoedig mag verlopen.

petra hoe is het nu?

anderen zwangeren met jullie ook alles goed? al druk bezig met kamertjes enzo?

haha namen, wij hadden nog geen eens een jongensnaam toen kleine Arie geboren was, die was dus nog even naamloos toen die net hier op de wereld was.

[pol]

Had met Rianne er ook last van maar nu heb ik het idee van toch erger. Wil eerst zaterdag een paar hele stevige schoenen gaan kopen want nu loop ik op bristolschoenen en daar zak ik op weg.
Verder moeten wij nog een meisjesnaam??? Dus knal maar los het moet wel bij Annemiek en Rianne passen!

[petra85]

Rosekapje: t gaat, elke dag is moeilijk maar de medicijnen lijken al wat te gaan werken !
Gaat bij jullie alles goed?

[Lenny]

@ Pol: Annemiek, Rianne en Willemijn? of Elise of Erika ofzo? Hoeft het niet vernoemd te worden?

[MissF]

Pff, die namen, echt erg was dat. De meisjesnaam waren we met 8 weken zwangerschap uit (eerder wilde mijn man het woord 'naam' niet eens horen. Toen heb ik mijn meisjesnaam die ik mooi vond gewooon laten vallen en was hij het meteen mee eens. Hij heeft de doopnaam erbij bedacht, later. De jongensnaam was echt erg. Ik wilde Levi of Max (spijkerbroekenmerk en hondennaam aldus hem). Hij wilde Christoffer ofzo, bah. Toen wilden we allebei Jan. We waren er helemaal uit. Tot ik die naam eens zei tegen familie en vrienden. Die vonden het vreselijk zielig als het kind met de naam Jan zou lopen. Tja, toen gingen we twijfelen.
Daarna kwamen Aron en Allard voorbij, maar was ook niet perfect. Toen hebben we voor Jurian gekozen. Een gulden middenweg (komt het Jan toch nog een beetje in voor ). Ik vond het niet de meest geweldige naam, ook niet toen we zijn naam uitspraken toen hij net geboren was. En ik vind nog steeds Levi of Max leuker, maar nu is Jurian gewoon helemaal Jurian, en is het de meest perfecte naam voor hem

20 weken echo zaten wij meer met geloofsoverwegingen, niet met medische eigenlijk. We vroegen ons af of het wel goed was om zo uitgebreid zo'n kindje te bekijken, waar God heus wel voor zou zorgen, en die daar toch eigenlijk best zat, tot de geboorte. Waarom zouden wij dat steeds willen bekijken? Maar toch gedaan omdat ik perse thuis wilde bevallen. Ik vond het weinig toevoegen, leuk om het kindje weer te zien. Maar pas zag ik op tv een stel, waarbij het ongeboren kindje al in de buik geopereerd werd. En als je dat wilt, dan is die 20 weken echo toch wel nodig. Zodat er meteen na de geboorte de beste zorg gegeven wordt. Maar ook daar twijfel ik over, of ik dat wel zou willen (nouja, ik denk bij je eigen kindje wel, maar ik vraag me af of dat Gods bedoeling wel is, om zo ver te gaan, misschien denk ik er totaal anders oevr als het onze eigen kindje zou betreffen hoor!).

[pol]

20 weken echo zaten wij meer met geloofsoverwegingen, niet met medische eigenlijk. We vroegen ons af of het wel goed was om zo uitgebreid zo'n kindje te bekijken, waar God heus wel voor zou zorgen, en die daar toch eigenlijk best zat, tot de geboorte. Waarom zouden wij dat steeds willen bekijken? Maar toch gedaan omdat ik perse thuis wilde bevallen. Ik vond het weinig toevoegen, leuk om het kindje weer te zien. Maar pas zag ik op tv een stel, waarbij het ongeboren kindje al in de buik geopereerd werd. En als je dat wilt, dan is die 20 weken echo toch wel nodig. Zodat er meteen na de geboorte de beste zorg gegeven wordt. Maar ook daar twijfel ik over, of ik dat wel zou willen (nouja, ik denk bij je eigen kindje wel, maar ik vraag me af of dat Gods bedoeling wel is, om zo ver te gaan, misschien denk ik er totaal anders oevr als het onze eigen kindje zou betreffen hoor!).

Dat idee heb ik ook hoor MissF, God heeft er voor gezorgd dat het babytje in het geheim groeit en je gaat dan nu kijken. Als het de bedoeling was dat het allemaal zichtbaar was zou er wel een raampje in je buik zitten. Maar aan de andere kant doe je wel een termijnecho en een film over de ongeboren baby kijk je ook, dus doen we nu wel een echo (heb er inmiddels al 3 gehad tot 12 weken) en waarom zou je de 4e niet doen?

Vernoemen doen we niet. Je zadelt de kinderen dan met de meest onmogelijke namen op en ikzelf heb er weinig mee, ben vernoemd naar iemand die al heel jong is overleden maar daar heb ik toch geen band mee want die heb ik nooit gekend. Dus geven we de kinderen gewoon namen die we zelf leuk vinden.
Reinilde vind mijn man een prachtige naam, ik afschuwelijk dus we zullen nog even verder moeten kijken!

[ajl]

Dat idee heb ik nu helemaal niet ten aanzien van de 20 weken echo. Het is nu eenmaal door de techniek mogelijk om te kijken naar ( mogelijke) afwijkingen van het kind. Je laat toch ook een uitstrijkje maken als je rond de 30 bent. De baarmoeder is ook verborgen. Ik ben absoluut voor een 20 weken echo. Stel dat er iets is en het kan in een vroeg stadium verholpen worden of de juiste zorg kan gegeven worden na de geboorte. Wij wisten ook dat wij een jongen zouden krijgen...echt super leuk. Als het na de geboorte toch een meisje zou zijn geweest, was het ook prima geweest, een dubbele verrassing!

[kwebbel]

20 weken echo zaten wij meer met geloofsoverwegingen, niet met medische eigenlijk. We vroegen ons af of het wel goed was om zo uitgebreid zo'n kindje te bekijken, waar God heus wel voor zou zorgen, en die daar toch eigenlijk best zat, tot de geboorte. Waarom zouden wij dat steeds willen bekijken? Maar toch gedaan omdat ik perse thuis wilde bevallen. Ik vond het weinig toevoegen, leuk om het kindje weer te zien. Maar pas zag ik op tv een stel, waarbij het ongeboren kindje al in de buik geopereerd werd. En als je dat wilt, dan is die 20 weken echo toch wel nodig. Zodat er meteen na de geboorte de beste zorg gegeven wordt. Maar ook daar twijfel ik over, of ik dat wel zou willen (nouja, ik denk bij je eigen kindje wel, maar ik vraag me af of dat Gods bedoeling wel is, om zo ver te gaan, misschien denk ik er totaal anders oevr als het onze eigen kindje zou betreffen hoor!).

Helemaal mee eens MissF, God geeft jou het moederschap en Hij zal voor het kindje zorgen. Maar wat als je geen 20 weken echo zou doen en later blijkt bijv. een open ruggetje, hazenlip, of een afwijking aan bijv. hand of voet. Ik zou persoonlijk wel schuldig voelen, "had ik maar", snap je?
Mijn schoonzus haar zus (andere tak van fam.) die kreeg een tweeling. Met het jongetje was niets mis, het meisje kon de ene pink niet bewegen (nu nog steeds niet) en heeft 2 halve vingertjes. Moeder helemaal overstuur (is te begrijpen!!) maar aan de andere kant zou ik ook zoiets hebben van: je bent gezegend met 3 kinderen (ze had al een meisje van een jaar) er zijn een hoop moeders die kennen het kindergeluk niet.
Maar goed, als ik eenmaal moeder mag worden reageer ik misschien weer anders. Dus wat dat betreft heb ik nog geen recht van spreken Maar ik begrijp helemaal wat je bedoelt MissF! Ben het er ook mee eens.