hubert schreef:Eerder citaat van hubert: Tsja Maarten, dat wordt allemaal op schrift gesteld door iemand die van mening is dat een homo met een relatie (in liefde en trouw) geen oprecht christen is. Dat is wel lef hebben hoor! Je accepteert ze voor de volle 100% zeg je, maar toch niet helemaal. Wat is dat waard?
De vele impliciete veroordelingen aan mijn adres laat ik maar voor wat ze zijn. Een soort vloeken in de kerk. Dit is nu precies het soort redeneringen waardoor menigeen uit de kerk verdwenen is. Het lijkt op de harde manier van reageren die typerend is voor je kerk. Ik hou het liever op compassie en mededogen.
Wat weet jij eigenlijk van je vijanden lief hebben? Dat is het allermoeilijkste wat er bestaat. Mijn moeder was nog 100x vromer (en leefde daar ook naar) dan jij je voordoet, maar dit vond zij ontzettend moeilijk. Het is dan ook alleen voorbehouden aan Jezus zelf. Ik daag je uit om voorbeelden uit je eigen leven te geven, anders geloof ik er niets van.
Mijn probleem is juist dat ik teveel goddelozen over de vloer heb. Ik kan er veel van hebben, maar ze moeten niet vloeken. Maar dat jij vloeken vergoelijkt geeft mij weer te denken.
Wat is dat waard? Dat is dus waarom ik denk dat je niet snapt waar ik het over heb.
Psalm 5:5-7
"Want U bent geen God Die vreugde vindt in goddeloosheid,
de kwaaddoener zal bij U niet verblijven.
De dwazen blijven niet staande
voor Uw ogen.
U haat allen die onrecht bedrijven,
U brengt de leugenaars om.
Van de man van bloed en bedrog
heeft de HEERE een afschuw."
Romeinen 3:10-18
"zoals geschreven staat: Er is niemand rechtvaardig, ook niet één,
er is niemand die verstandig is, er is niemand die God zoekt.
Allen zijn zij afgedwaald, samen zijn zij nutteloos geworden. Er is niemand die goeddoet, er is er zelfs niet één.
Hun keel is een open graf, met hun tong plegen zij bedrog, addergif is onder hun lippen.
Hun mond is vol vervloeking en bitterheid,
hun voeten zijn snel om bloed te vergieten.
Vernieling en ellende is op hun wegen,
en de weg van de vrede hebben zij niet gekend.
De vreze Gods staat hun niet voor ogen."
Het moge duidelijk zijn dat God ons accepteert, ook al vult onze gevallen natuur Hem met afschuw. Op dezelfde manier, dat God, Die de bedrijvers van ongerechtigheid haat, toch die bedrijvers van ongerechtigheid liefheeft en redt, zo zouden Christenen al hun naasten, ook homo's, en zelfs hun vijanden lief moeten hebben, ondanks de zonde die die naasten en vijanden wel niet zouden bedrijven. Hoe vaak moet ik dit nog zeggen, Hubert? Als je zegt dat van een homo houden ook al vind je zijn homoseksuele geaardheid zondig waardeloos is, is dat als zeggen dat Gods liefde voor ons, ook al haat Hij onze zondige natuur, waardeloos is.
Op naar je volgende vraag, wat weet ik van mijn vijanden liefhebben? Tja, wie zijn mijn vijanden? Ik moet zeggen dat ik nog nooit echt moeite heb gehad met iemand vergeven, of echt een haat voor iemand heb gehad, maar ik ben nog niet zo oud, dus misschien is dat vooral te danken aan een gebrek aan levenservaring. Het was mij hier vooral te doen om zondaren liefhebben, dus ook (praktiserende) homo's, aangezien ik geloof dat dat zondig is. Nu, daarvan wil ik wel een voorbeeld uit mijn eigen leven geven. Het moge duidelijk zijn dat ik niet in een braaf reformatorisch gezinnetje in de bijbelgordel ben opgegroeid. Ik heb genoeg ongelovige vrienden, die zuipen, vloeken, drugs gebruiken, sex voor het huwelijk hebben, etc. etc., en hoewel ze allemaal weten dat ik dat verfoeilijke praktijken vind, en er nooit aan mee zal doen, en ook weg zal gaan als zij dat zouden doen wanneer ik erbij ben, toch kan ik prima van ze houden op een vriendschappelijke manier. Als der toevallig eentje homo was geweest, was dat heus niet anders hoor.
Over je naasten liefhebben als jezelf, en zelfs je vijanden, zou ik voor mezelf echter toch, alhoewel behoorlijk uit verband, de volgende woorden van Paulus aan willen halen: "Niet dat ik het al verkregen heb of al volmaakt ben, maar ik jaag ernaar om het ook te grijpen. Daartoe ben ik ook door Christus Jezus gegrepen."
Volstaan zo de antwoorden? Dan ga ik nu weer een vraag stellen:
Ik dacht dat jij de Bijbel ook van kaft tot kaft geloofde, en dat je bepaalde geboden ontbindt, omdat ze volgens jou in strijd zijn met het liefdesgebod. Wat ik dan niet helemaal snap, is dat je elders zegt dat het liefdesgebod van je naasten en zelfs je vijanden lief te hebben enkel voor Jezus is voorbehouden. Maar Jezus gebiedt het toch echt aan iedereen, niet alleen aan zichzelf.
Mattheüs 5:44-48
"Maar Ik zeg u: Heb uw vijanden lief; zegen hen die u vervloeken; doe goed aan hen die u haten; en bid voor hen die u beledigen en u vervolgen; zodat u kinderen zult zijn van uw Vader, Die in de hemelen is, want Hij laat Zijn zon opgaan over slechte en goede mensen, en laat het regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen. Want als u hen liefhebt die u liefhebben, wat voor loon hebt u dan? Doen ook de tollenaars niet hetzelfde? En als u alleen uw broeders groet, wat doet u meer dan anderen? Doen ook de tollenaars niet zo? Weest u dan volmaakt, zoals uw Vader, Die in de hemelen is, volmaakt is."
Nogmaals, niet dat ik nou perfect dit gebod houd, verre van, maar als je dit ook gaat ontbinden, dan vind ik het steeds lastiger worden om jouw claim dat je de Bijbel van kaft tot kaft gelooft serieus te nemen. Als het gaat over homo's of vrouwen in het ambt ontbindt je de Schrift, omdat je het niet lief genoeg vindt, maar als het gaat om liefde ontbindt je de Schrift, omdat je het niet haalbaar vindt......