benefietdiner schreef:Marokkanen zijn zeer hoogmoedig en trots. Trots is de prins van de arrogantie.
In de Islam moet men zichzelf redden en dat gaat door dik en dun heen. Vervolgens ontstaat er ‘narcisme’ een gevoel van zeer hoge eigenwaarde. Bijvoorbeeld jij (en wie ook) moed je ogen neerslaan want hij is een Islamitische (lees heilige) Marokkaan. Een Marokkaan heeft door eigen werken een hoge hoedanigheid bereikt in zijn geloof en komt in de hemel. Daar moet alles voor wijken en mag de Marokkaan ook als doen.
Kijk, dit soort reacties doen mij dus afvragen of jij eigenlijk ooit wel eens Marokkanen spreekt. In ieder geval, of jij ooit wel eens Moslims spreekt die serieus met hun geloof bezig zijn.
Het is namelijk zo, dat Moslims over het algemeen juist helemaal geen zekerheid hebben dat ze naar het paradijs gaan. Het paradijs moeten verdienen door werken is juist wat voor hun twijfel zorgt, omdat ze altijd met de vraag zitten of ze het wel goed genoeg doen. Juist de meest religieuze moslims, die het hardst ijveren om door goede werken hun zaligheid te verdienen, hebben helemaal geen zekerheid. Als je ze vraagt of ze geloven dat ze naar het paradijs zullen gaan, krijg je meestal in antwoord in de richting van 'als God het wil.'
Het probleem is niet op de eerste plaats trots, omdat ze zouden denken dat ze het zelf allemaal wel goed genoeg doen en het paradijs verdienen, maar het probleem is dat ze Jezus verwerpen en de genade die Hij alleen brengt. En als ze dan aangewezen zijn op hun eigen werken, dan twijfelen ze, begrijpelijk genoeg.
Het spijt me, maar volgens mij klopt er geen hout van je verhaal. En als je met religieuze Marokkanen - niet de probleemjongeren waar jij zo'n last van schijnt te hebben dus - zou praten, dan zou je dat weten.......