Marnix schreef:
Misschien kan je vertellen waarom je het erg moeilijk vindt? Natuurlijk is het niet heel makkelijk ofzo. Maar relativeer het ook een beetje. Het is gewoon het werk van zo'n huisarts, die kijkt er echt niet van op. Je hoeft je er niet voor te schamen of wat dan ook. Het is toch niet je schuld ofzo, dat het niet lukt? Het is op de een of andere manier gewoon een lichamelijk probleem. En daar zijn huisartsen voor. Net als dat je naar de tandarts gaat als je kiespijn hebt, je naar de psycholoog gaat als je psychische problemen hebt enz. Het is gewoon zijn werk, niks om je voor te schamen ofzo toch?
.
Daar heb je helemaal gelijk in maar dat is dan ook niet de reden dat wij dit moeilijk vinden hoor;-) Hoewel ik het niet bijzonder leuk vind om helemaal open en bloot te liggen snap ik de noodzaak daarvan wel.
Wat wij moeilijk vinden is meer:
wanneer neem je zo'n stap... Kijk, je hoopt elke maand weer. Maar je hoort van andere stellen die al jaren en jaren uitkijken naar de komst van een kindje, zijn wij maar relatief kort 'bezig'. We hebben voor onszelf een maand vastgesteld zo van: als het dan nog niet zo mag zijn, gaan we naar de huisarts. (dan is het 1,5 jr.) Ik was benieuwd na hoeveel tijd dit bij anderen was. Begrijp je nu hoe ik het bedoelde?
Daarbij komt dat alles wat ik ervan weet, niet bijzonder prettig is. En dan heb ik het over de onderzoeken etc. Maar goed, als we iets graag willen moet dit nu eenmaal.