vlila voor de armen en stof voor ieder reptiel

[[S]]

ze staan daar zo eenzaam in het landschap, toch verbonden. Door velen verafschuwt om hun aanzicht, toch gewaardeerd door de functie.

[Ness]

en een t is eigenlijk een d, als je er goed over nadenkt.
In de bomen zongen de transvalen watertandend, terwijl de heren van de raad huppelend door de straat gleden. Maar ja, hoe zou het ook anders gegaan kunnen zijn?

[[S]]

en een t is eigenlijk een d, als je er goed over nadenkt.

daar was ik al bang voor, ik zat al te twijfelen

[Ness]

angst. Alleen maar goed voor riskante situaties.. Ness is geen riskante situatie, ook al maakt ze opmerkingen die riskant lijken.
De jonge vrouw sloeg Triple op zijn schouders. Kop op joh, de wereld gaat nog niet ten onder.

[leclerc]

Het aantal xenofobe gereformeerden nam hand over hand toe. Het deed ons denken aan een tijd waar liever niet meer over gepraat wordt maar in de jongensboeken er altijd gereformeerde helden waren met bizarre escapes. de Roma, zij waren er niet meer. Die lagen natuurlijk aan het strand van al die rolexen die ze gejat hadden. Ik heb zelfs gehoord dat een baby in de wieg al speentjes weet te verdonkermanen.
Eerbiedig bogen wij het hoofd en dropten wat mafkezen in de groene hel. daar hadden ze ten slotte om gevraagd.
Ja, en dan zijn wij wel zo barmhartig te geven waar ze om vragen. Die Cham was bij de weg toch ook verdoemd? Nou dan!
Al peinzend en zuchtend vervolgde de bevlogen geitenharen sok zijn weg.
Kameelharen, daar waren ze wel gevoelig voor geweest.

Iemand nog een pepermuntje?

[Ness]

geslagen met stomheid kreunde ze van pijn. Sla dan ook niet zo hard, idioot!

[leclerc]

Zij oogste algemene bewondering door als stomme toch te spreken. Het werd als een wonder van Hero gezien.

[Ness]

Heroïsch, ach. Dat was vroeger. Nu gebeuren dat soort dingen niet meer. Wat vliegt de tijd toch.

[Ness]

een vlaflip?

[JialiKelly]

De geflipte treinspotter schopte cynisch tegen het blauw-gele gevaarte.
Daar dan!

[Collateral]

De trein viel ondersteboven en er kieperden allemaal mensen uit. Hij stond ook in één keer stil. De mensen gingen lopen over de rails omdat het regende, want nat worden daar hadden ze geen zin in. Maar ze werden het toch wel, want de eerste benzinepomp was een paar kilometer verderop dus het duurde wel even eer dat ze daar waren. Daar hebben ze uiteindelijk lekkere Fristi gedronken voor de dorst, en toen zijn ze allemaal in een vrachtwagen gaan zitten en verhuisd naar Polen. Nooit meer wat van gehoord. En de trein is weggesleept dus nu rijden er weer gewoon andere treinen.

[Stefanus]

LALALA LAALA LA LALAAALALA LALA LAAALALAA LA LALA LAALAAA LALAAAALALA

LALALAA
LAALALALALALA LALA LALALA
LALAAALALA LALA LALALA

LALALALAAAALA LAALA
LALALA LALALAAAALALALA LA LAALALA LALALALA
LALALALAA

LALA LALALAAAALA
LA LALAALALALA LALALAA LALALAAALAALA LAAAALA
LALAALA

LALAAAALA LALA LALALAALA
LAAA LALALAA LAALAAA

LA

[mini]

Samen renden ze op hun blote voete door de regen met hun handdoeken over hun hoofden net als in het echt, maar dan anders. Na het stukje worst hebben ze friet gekeken en ze dachten alleen aan honger tot er een spin naar beneden zakte.

[Abdijbiertje om 1:00]

"Merde", riep Günther verrast uit, "die Oezbeken zijn lang zo dun niet". Tja, Günther was geen man van wiskundige berekeningen. Eerder had hij aanleg voor filatelie, maar door een samenloop van omstandigheden was het er ooit van gekomen. De teleurstelling spatte er ook vanaf. Het liefste speelde hij met zijn Spaanse vriend Klaas Yathzee...

Maar daar heb je niks aan als je op lijn 13 staat te wachten....

[Collateral]

Egbert heeft het geschopt tot reporter en verslaat de Open Kampioenschappen Kabouterwerpen: 'Goede morgen dames en heren! Het is een mooie dag en de eerste kabouters staan al klaar. De werpers hebben er overduidelijk best wel zin in. Gespannen tot op het bot maar toch wel gemotiveerd. Wat zeg ik? Govert Slinger, vorig jaar als tweede geëindigd in het Algemeen Klassement, krijgt de Eerste Kabouter in handen! Hij strompelt over de startlijn en zet het op een nakijken! Grote ogen in het publiek! Zo'n exemplaar hebben wij in jaren niet gezien. Het is verblufwekkend hoe het mogelijk is, en de president snapt er ook al geen hout van. Goedemorgen president en zijn vrouw! Je ziet het hem al denken: tot wie richt hij de stoute schoenen nu? Jawel! Tot Edgar!'

Het scheelde een nippertje of hij was ontslagen.